W przypadku aut elektrycznych nie można korzystać z podatkowych "przywilejów" dla rozliczania kilometrówek - odpowiedź MF na interpelację poselską

MF uznał, że przedsiębiorcy nie mogą zaliczać do kosztów podatkowych wydatków ponoszonych na zwrot kosztów używania prywatnych samochodów elektrycznych pracowników. Zwracane pracownikom z tego tytułu koszty kilometrówek nie korzystają też ze zwolnienia z PIT, a więc są przychodem pracowników opodatkowanym PIT. Zapowiedziano pilną nowelizację przepisów w tym zakresie.

Ministerstwo Finansów zmieniło całkowicie swoje stanowisko w sprawie zwrotu kosztów z tytułu odbycia podróży służbowej samochodem elektrycznym. Dotychczas Szef KAS twierdził , że zwrot ten jest:

• zwolniony z PIT bez żadnego limitu (zob. interpretację zmieniającą z 26 października 2023 r. - sygn. DOP3.8222.4.2022.CNRU), czego konsekwencją jest też, że

• dla pracodawcy stanowi koszt podatkowy także w przypadku, gdy dokonuje on zwrotu ponad limit wynikający z kilometrówki.

Takie stanowisko prezentowaliśmy m.in. w artykule pt. "Wykorzystywanie samochodów prywatnych do celów służbowych oraz samochodów służbowych do celów prywatnych - przychody, koszty, składki, ewidencja w pkpir i księgach rachunkowych" publikowanym na łamach Monitora księgowego.

W odpowiedzi na interpelację poselską z 17 lipca 2025 r. MF przedstawił jednak stanowisko odmienne i stwierdził w nim, że zwrot kosztów z tytułu odbycia podróży służbowej samochodem elektrycznym

• nie jest zwolniony z PIT oraz

• jest wyłączony z kosztów podatkowych pracodawcy.

Według MF za taki stan rzeczy odpowiada Minister Infrastruktury, ponieważ to ustawa o transporcie drogowym i rozporządzenie wydane na podstawie delegacji ustawowej zawartej w tej ustawie nie uregulowało kwestii zwrotu kosztów używania samochodów elektrycznych, czy hybrydowych.

Dobrą informacją jest to, że Minister Infrastruktury zapowiedział zmiany w tym zakresie. W przygotowaniu znajduje się nowe rozporządzenie regulujące możliwość zwrotu pracownikom kosztów używania do celów służbowych samochodów o napędzie elektrycznym lub hybrydowym, a także napędzanych wodorem, czy też zasilanych innymi alternatywnymi źródłami energii. Rozporządzenie to ma być wydane po uchwaleniu zmiany delegacji ustawowej zawartej w art. 34a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym. Dopiero po uchwaleniu tej nowelizacji będzie możliwe wydanie aktu wykonawczego (rozporządzenia) określającego zasady dokonania zwrotu pracownikom kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych o napędzie elektrycznym niebędących własnością pracodawcy.

Zapowiadana zmiana została włączona do projektu ustawy o transporcie drogowym oraz niektórych innych ustaw (UD18). Projekt ten znajduje się obecnie na etapie prac Stałego Komitetu Rady Ministrów (na dzień 25 lipca 2025 r. nie zakończyły się prace nad projektem).

Z projektu wynika, że nowelizacja przepisów ma wejść w życie po upływie 60 dni od dnia publikacji nowelizacji w Dzienniku Ustaw. Biorąc po uwagę czas niezbędny na przeprowadzenie procesu legislacyjnego, przedsiębiorcy i ich pracownicy na zmianę jeszcze poczekają.

Odpowiedź MF na interpelację poselską w sprawie rozliczania kilometrówek w przypadku samochodów elektrycznych

Przepisy ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie regulują zasad rozliczania tzw. kilometrówki w odniesieniu do samochodów, w tym również do samochodów o napędzie elektrycznym.

Ustawa PIT w odniesieniu do wykorzystywania prywatnych aut do celów służbowych przewiduje unormowania w zakresie zwolnienia z opodatkowania zwracanych pracownikom kwot z tego tytułu, jak również zaliczania takich wydatków ponoszonych przez pracodawców do kosztów uzyskania przychodów.

Wspomniane zwolnienie przedmiotowe zostało uregulowane w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy PIT. Z przepisu tego wynika, że wolny od podatku dochodowego jest:

zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika; przepis art. 23 ust. 7 stosuje się odpowiednio.

Z przepisu tego zatem wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych korzysta ze zwolnienia podatkowego:

• jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw, czyli z tzw. pragmatyk służbowych,

• do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Odrębne przepisy, do których odwołuje się ww. przepis, to rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. poz. 271, z późn. zm.).

Mając powyższe na uwadze zwróciliśmy się o zajęcie stanowiska w tej sprawie do resortu infrastruktury.

Z wyjaśnień przekazanych przez Ministra Infrastruktury wynika, że:

(…) obowiązujące przepisy prawa nie regulują kwestii zwrotu pracownikom kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych o napędzie elektrycznym niebędących własnością pracodawcy. Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. z 2002 r. poz. 271, z późn. zm.) umożliwia dokonanie takiego zwrotu jedynie w odniesieniu do pojazdów o napędzie spalinowym, uzależniając jego wysokość od pojemności skokowej silnika pojazdu mechanicznego.

(…) Z uzyskanych zatem informacji wynika, że omawiane rozporządzenie - warunkujące zastosowanie zwolnienia podatkowego - nie ma zastosowania do zwrotu pracownikom kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych o napędzie elektrycznym niebędących własnością pracodawcy.

Z tych też względów taki zwrot stanowi dla podatnika (pracownika) podlegający opodatkowaniu przychód. Wynika to z postanowień art. 12 ust. 1 ustawy PIT, który stanowi, że:

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Przechodząc na grunt przepisów normujących koszty podatkowe przedsiębiorcy, analogicznie należy uznać, że wydatki pracodawcy z tego tytułu, tj. zwrot kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych o napędzie elektrycznym nie mieści się w dyspozycji w art. 23 ust. 1 pkt 36 ustawy PIT normującym limit możliwych do zastosowania przez przedsiębiorcę kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 36 ustawy PIT, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby wykonywanej działalności:

a) w celu odbycia podróży służbowej (jazdy zamiejscowe) w wysokości przekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

b) w jazdach lokalnych - w wysokości przekraczającej wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo w wysokości przekraczającej stawki za jeden kilometr przebiegu pojazdu,

- określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra.

Odrębne przepisy, do których odwołuje się ww. przepis, to również rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy. Jak już wyjaśniono ten akt normatywny nie ma zastosowania do samochodów osobowych o napędzie elektrycznym.

Jednocześnie zauważamy, że analogiczne regulacje w zakresie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych na rzecz pracowników z tytułu używania przez nich samochodów na potrzeby wykonywanej działalności zawiera w art. 16 ust. 1 pkt 30 ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych.

Wydatki z tego tytułu są kwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 22 ust. 1 ustawy PIT (art. 15 ust. 1 ustawy CIT), zgodnie z którą kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy PIT (art. 16 ust. 1 ustawy CIT), tj. kosztów, które nie są uznawane za koszty.

Źródło: Odpowiedź Ministra Finansów z 17 lipca 2025 r. na interpelację poselską w sprawie rozliczania kilometrówek w przypadku aut elektrycznych (sygnatura odpowiedzi: DD3.054.33.2025) - opublikowana 22 lipca 2025 r. na www.eureka.mf.gov.pl

Ewa Sławińska

prawnik, redaktor naczelna "MONITORA księgowego"