7-8/2025 [dodatek: ], data dodania: 25.06.2025 Rynek pracy w Polsce dynamicznie się zmienia, a zatrudnianie cudzoziemców jest dla wielu pracodawców kluczowym elementem strategii kadrowej. W odpowiedzi na wyzwania związane ze skomplikowanymi procedurami, długim czasem oczekiwania na decyzje i potrzebą walki z nielegalnym zatrudnieniem ustawodawca wprowadził nową ustawę o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium RP, która obowiązuje od 1 czerwca 2025 r.
Obowiązujące do 31 maja 2025 r. przepisy dotyczące legalizacji pracy cudzoziemców opierały się w zasadzie na dwóch procedurach:
Wchodzące w życie 1 czerwca 2025 r. nowe regulacje nie wprowadziły rewolucji w tym systemie. Nadal zatrudnienie cudzoziemca wymaga od pracodawcy czy zleceniodawcy uzyskania zezwolenia na pracę (w urzędzie wojewódzkim) lub zarejestrowania oświadczenia o powierzeniu pracy (w powiatowym urzędzie pracy).
Nowe przepisy mają jednak na celu:
Ponadto nowa ustawa o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: ustawa o powierzaniu pracy cudzoziemcom), choć wprowadza potencjalne ułatwienia (elektronizacja, brak testu rynku pracy), to również nakłada szereg nowych i bardziej rygorystycznych obowiązków na pracodawców dotyczących weryfikacji pobytu, formy umowy i terminowych powiadomień elektronicznych. Zwiększają się także sankcje i katalog przesłanek odmowy zezwolenia na pracę cudzoziemca.
Jedną z najważniejszych zmian było wprowadzenie centralnego systemu teleinformatycznego. To właśnie za jego pośrednictwem pracodawcy (podmioty powierzające pracę) będą mogli składać wnioski o zezwolenia na pracę, kopie umów z cudzoziemcami, powiadomienia oraz środki zaskarżenia. Decyzje administracyjne również będą doręczane elektronicznie. System ten ma służyć usprawnieniu przepływu informacji między różnymi organami (wojewodami, starostami, PIP, Strażą Graniczną, KAS, ZUS) oraz ułatwić weryfikację legalności zatrudnienia i pobytu.
System teleinformatyczny zostanie dostosowany do nowych przepisów od:
W okresie odpowiednio do 1 lipca oraz do 1 sierpnia 2025 r. pracodawcy nie muszą przekazywać kopii umowy zawartej z cudzoziemcem do organu, który wydał zezwolenie lub dokonał wpisu oświadczenia do ewidencji.
Ważne
Indywidualne konto w systemie teleinformatycznym mogą założyć nie tylko pracodawcy, ale również cudzoziemcy, których dotyczy zezwolenie na pracę lub oświadczenie o powierzeniu pracy.
W praktyce oznacza to konieczność dostosowania się do elektronicznego trybu komunikacji z urzędami. W przypadku awarii systemu czynności, które powinny być wykonane w określonym terminie, będą musiały zostać dokonane najpóźniej pierwszego dnia roboczego po usunięciu nieprawidłowości.
Postępowanie w sprawach zezwoleń na pracę nadal będzie prowadził wojewoda. Kluczową zmianą jest rezygnacja z wymogu przedstawiania informacji starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych pracodawcy (tzw. test rynku pracy). Rozwiązanie to ma przyspieszyć i uprościć procedurę wydawania zezwoleń na pracę.
W praktyce likwidacja testu rynku pracy jest po prostu likwidacją procedury, która stała się niepotrzebną, biurokratyczną formalnością. W efekcie jest pewnym ułatwieniem dla pracodawców.
Starosta nadal będzie jednak mógł wpływać na rynek pracy poprzez możliwość tworzenia list zawodów, w przypadku których, ze względu na znaczące pogorszenie sytuacji na lokalnych rynkach pracy, będzie odmawiał wydania zezwolenia.
Nowym, obligatoryjnym warunkiem udzielenia zezwolenia na pracę jest wymóg, aby wymiar czasu pracy cudzoziemca nie był niższy niż 1/4 etatu. Celem tej zmiany jest przeciwdziałanie nadużyciom, gdzie zezwolenia uzyskiwane są na minimalny wymiar, a praca wykonywana jest w pełnym wymiarze czasu pracy, a wynagrodzenie wypłacane jest "pod stołem". Ponadto, nadal tak jak miało miejsce dotychczas, pracodawca ma obowiązek zapewnienia wynagrodzenia porównywalnego do wynagrodzeń pracowników polskich na porównywalnych stanowiskach. Wojewódzkie urzędy pracy mają obowiązek dokonywania analiz wynagrodzeń na lokalnych rynkach i przekazywania ich dalej, co ma ułatwić weryfikację tego warunku.
Pracodawca, który zamierza kontynuować zatrudnienie cudzoziemca, musi złożyć wniosek o nowe zezwolenie. W trakcie procedury uzyskania nowego zezwolenia praca może być kontynuowana, a jednocześnie wniosek o zezwolenie dla tego samego cudzoziemca ma być priorytetowo rozpatrywany.
Ustawodawca przewiduje przypadki, w których nie będzie trzeba występować o nowe zezwolenie na pracę (art. 18 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom). Praca może być kontynuowana na dotychczasowym zezwoleniu, jeżeli:
- podmiotu powierzającego pracę cudzoziemcowi,
- podmiotu, do którego pracownik jest delegowany przez podmiot zagraniczny,
- pracodawcy użytkownika;
O zmianie powyższych okoliczności trzeba będzie jednak powiadomić wojewodę.
Podobnie jak dotychczas, zmiana stanowiska/charakteru pracy na okres do 30 dni w roku kalendarzowym wymaga jedynie powiadomienia wojewody.
Nowa ustawa przewiduje następujące rodzaje zezwoleń na pracę:
Dotychczas były trzy rodzaje zezwoleń przewidzianych dla zagranicznych pracodawców delegujących pracowników do Polski (zezwolenie C, D i E). Zezwolenia te dotyczyły cudzoziemców spoza Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego i Szwajcarii, delegowanych do pracy w Polsce). Nowelizacja przepisów połączyła te typy w jeden typ zezwolenia (patrz wyżej).
Natomiast zezwolenia na pracę sezonową (na okres nieprzekraczający 9 miesięcy w roku, w branżach charakteryzujących się sezonowością) nadal będą wydawane przez powiatowe urzędy pracy.
Nie zmienił się standardowy okres, na jaki może być wydane zezwolenie na pracę dla cudzoziemca. Okres ten wynosi maksymalnie 3 lata (art. 15 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom). Jednocześnie ustawa przewiduje, że zezwolenie będzie wydawane na okres nie dłuższy niż 1 rok, jeżeli:
- art. 34 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom.
Wiele kwestii technicznych związanych z procedurami ma być określana rozporządzeniami Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej. Niestety na razie ministerstwo nie opublikowało projektów tych rozporządzeń. Ustawa o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przewiduje, że dotychczasowe rozporządzenia wykonawcze zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych rozporządzeń, nie dłużej jednak niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy (art. 113 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom).
Tym samym w początkowym okresie obowiązywania ustawy nie zmieni się wysokość opłat za wydanie zezwolenia (standardowo 100 zł, w niektórych przypadkach 50 lub 200 zł). Jednakże ustawa przewiduje, że ministerstwo może ustalić rozporządzeniem wysokość opłaty, która nie może przekraczać wysokości minimalnego wynagrodzenia.
Nie zmienią się też na razie wytyczne dotyczące załączników dołączanych do wniosków o zezwolenia na pracę.
Uproszczoną procedurą legalizacji zatrudnienia, przeznaczoną dla obywateli Ukrainy, Białorusi, Armenii, Mołdawii i Gruzji, jest procedura oparta na oświadczeniach o powierzeniu pracy, obsługiwana przez starostów (w ich imieniu robią to powiatowe urzędy pracy). Procedura ta na razie nie została zmieniona. Oświadczenia nadal dotyczą obywateli tych pięciu wybranych państw, choć ustawa daje prawo ministerstwu pracy na wydanie rozporządzenia zmieniającego listę preferencyjnie traktowanych państw.
Podobnie jak w przypadku zezwoleń, oświadczenia należy składać elektronicznie w centralnym systemie teleinformatycznym. Warunkiem wpisu oświadczenia jest m.in. zapewnienie cudzoziemcowi porównywalnego wynagrodzenia. Oświadczenia (tak jak dotychczas) mogą być rejestrowane na maksymalnie 24 miesiące (z możliwością składania kolejnych oświadczeń dla tego samego cudzoziemca).
W umowie z cudzoziemcem należy uwzględnić warunki, które były określone w oświadczeniu. Wpis nowego oświadczenia o powierzeniu pracy cudzoziemcowi do ewidencji oświadczeń nie jest wymagany, jeżeli:
- art. 69 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom.
Podmiot powierzający pracę ma obowiązek poinformować cudzoziemca o wpisie oświadczenia do ewidencji oraz przekazać jego kopię pracodawcy użytkownikowi przy pracy tymczasowej.
Ustawa nakłada na pracodawców kilka nowych, istotnych obowiązków, których celem jest zwiększenie legalności i przejrzystości zatrudnienia (zarówno w przypadku zezwoleń na pracę, jak i przy procedurze oświadczeniowej). Są to:
- w ciągu 7 dni od daty rozpoczęcia pracy określonej w oświadczeniu (art. 70 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom),
- w ciągu 2 miesięcy od daty wskazanej we wniosku o zezwolenie na pracę (art. 19 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom).
Analogicznie należy informować o wcześniejszym niż to było przewidziane zakończeniu pracy cudzoziemca.
Ważne
Brak powiadomienia o niepodjęciu pracy, obok innych czynników (np. duża liczba takich powiadomień w stosunku do liczby udzielonych zezwoleń/oświadczeń), może być podstawą do uznania, że podmiot działa głównie w celu ułatwiania wjazdu do RP, co stanowi obligatoryjną przesłankę odmowy wydania kolejnych dokumentów.
Podmiot powierzający pracę cudzoziemcowi na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego, umowy o pracę nakładczą, umowy cywilnoprawnej lub w okresie członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub spółdzielni usług rolniczych informuje go w formie pisemnej, w języku zrozumiałym dla cudzoziemca, o prawie wstępowania do związków zawodowych, przysługującym mu na podstawie ustawy o związkach zawodowych (art. 5 ust. 4 ustawy o powierzaniu pracy cudzoziemcom).
Nowa ustawa zaostrza konsekwencje nieprzestrzegania przepisów. Kontrole legalności zatrudnienia i pobytu mogą prowadzić różne organy, w tym Państwowa Inspekcja Pracy, Straż Graniczna, Policja, KAS czy ZUS.
Nowy katalog wykroczeń i sankcji przewiduje m.in. karę grzywny w wysokości od 3000 zł do 50 000 zł za nielegalne powierzenie pracy cudzoziemcowi lub powierzenie jej na warunkach innych niż określone w zezwoleniu/oświadczeniu (dotychczas maksymalna wysokość kar pieniężnych wynosiła 30 000 zł). Grzywna ta ma być wymierzana proporcjonalnie do liczby cudzoziemców.
Inne wykroczenia, takie jak brak umowy pisemnej, brak jej tłumaczenia czy niedopełnienie obowiązków informacyjnych, zagrożone są karą grzywny od 1000 zł do 3000 zł. Środki z grzywien będą trafiać do Funduszu Pracy.
Rozszerzeniu uległ katalog obligatoryjnych przesłanek odmowy wydania zezwolenia lub wpisu oświadczenia. Oprócz dotychczasowych (np. złożenie fałszywych danych, ukaranie za określone przestępstwa lub wykroczenia związane z zatrudnianiem cudzoziemców) nowymi obligatoryjnymi przesłankami są m.in.:
Ustawa wprowadza także ograniczenia w podejmowaniu i wykonywaniu działalności gospodarczej przez niektórych cudzoziemców w formie spółek kapitałowych w zakresie spełniania powtarzających się świadczeń niepieniężnych lub świadczenia pracy/usług w zamian za akcje. Jest to odpowiedź na sygnały o nadużyciach polegających na obchodzeniu przepisów o legalizacji pracy i ubezpieczeniach społecznych.
Podstawa prawna
Centralny system teleinformatyczny zostanie dostosowany od 1 lipca 2025 r. dla oświadczeń i zezwoleń sezonowych oraz od 1 sierpnia 2025 r. dla zezwoleń na pracę. Do tych dat pracodawcy nie muszą przekazywać kopii umowy organowi.
Zniesiono obowiązek przedstawiania informacji starosty o braku możliwości zaspokojenia potrzeb kadrowych (test rynku pracy). Rozwiązanie to przyspiesza wydawanie zezwoleń, a starosta może tworzyć listy zawodów z odmową wydania zezwoleń.
Minimalny wymiar czasu pracy wymagany do udzielenia zezwolenia na pracę to co najmniej 1/4 etatu. Ma to przeciwdziałać nadużyciom związanym z minimalnym wymiarem i wypłatami "pod stołem".
Umowa z cudzoziemcem musi być pisemna, zgodna z zezwoleniem lub oświadczeniem i przetłumaczona na język zrozumiały dla cudzoziemca. Kopię w języku polskim przekazuje się organowi przez system teleinformatyczny (przy umowie o pomocy przy zbiorach w 7 dni od powierzenia pracy).
Za nielegalne powierzenie pracy cudzoziemcowi lub powierzenie na innych warunkach niż w zezwoleniu/oświadczeniu grozi grzywna od 3000 zł do 50 000 zł, proporcjonalnie do liczby cudzoziemców. Za brak umowy pisemnej, tłumaczenia lub niedopełnienie obowiązków informacyjnych grozi od 1000 zł do 3000 zł.