Od 25 września 2024 roku obowiązują przepisy ustawy o ochronie sygnalistów. Podmioty działające w sektorze finansowym, w tym biura rachunkowe są zobowiązane stosować nowe regulacje niezależnie od liczby zatrudnianych osób. Właściwe wdrożenie systemu whistleblowingowego nie tylko stanowi obowiązek związany ze spełnieniem wymogów prawnych, ale także może przyczynić się do poprawy jakości usług biura rachunkowego.
Budowanie relacji z klientem biura rachunkowego >>>
Zgłaszanie nieprawidłowości, czyli whistleblowing, to kluczowe pojęcie w kontekście ustawy o ochronie sygnalistów. W krajowym systemie prawnym termin ten odnosi się do procesu informowania o naruszeniach prawa przez osoby, które uzyskały takie informacje w kontekście związanym z pracą.
Zgodnie z art. 2 pkt 3 ustawy o ochronie sygnalistów, informacja o naruszeniu prawa to "informacja, w tym uzasadnione podejrzenie dotyczące zaistniałego lub potencjalnego naruszenia prawa, do którego doszło lub prawdopodobnie dojdzie w podmiocie prawnym, w którym sygnalista uczestniczył w procesie rekrutacji lub innych negocjacji poprzedzających zawarcie umowy, pracuje lub pracował, lub w innym podmiocie prawnym, z którym sygnalista utrzymuje lub utrzymywał kontakt w kontekście związanym z pracą, lub informację dotyczącą próby ukrycia takiego naruszenia prawa".
Ważne
Whistleblowing obejmuje nie tylko faktyczne naruszenia, ale również uzasadnione podejrzenia dotyczące potencjalnych naruszeń prawa.
Co istotne, uprawnieni do zgłaszania nieprawidłowości są zarówno obecni pracownicy, jak i osoby, których więź prawna z danym podmiotem już ustała. Także osoby, które dopiero ubiegają się o pracę, mogą zaraportować zaobserwowane w procesie rekrutacji, negocjacji nieprawidłowości stanowiące naruszenia prawa.
Z perspektywy biur rachunkowych szczególnie istotny wydaje się fakt, że whistleblowing może dotyczyć szerokiego spektrum naruszeń, w tym kwestii związanych z usługami finansowymi, przeciwdziałaniem praniu pieniędzy, ochroną danych osobowych czy interesami finansowymi Skarbu Państwa.
Sygnalistą jest osoba fizyczna, która zgłasza lub ujawnia publicznie informację o naruszeniu prawa uzyskaną w kontekście związanym z pracą. Sygnalistą może być między innymi: pracownik, pracownik tymczasowy, osoba świadcząca pracę na innej podstawie niż stosunek pracy, w tym na podstawie umowy cywilnoprawnej, przedsiębiorca,
prokurent, akcjonariusz lub wspólnik.
Zgodnie z przepisami ustawy, sygnalistą może być również osoba ubiegająca się o zatrudnienie, która dokona zgłoszenia naruszeń prawa o jakich uzyskała informacje podczas procesu rekrutacji.
W katalogu naruszeń, których zgłoszenie podlega ochronie, znajduje się 17 punktów odnoszących się m.in. do korupcji, zamówień publicznych, przeciwdziałania praniu pieniędzy, zdrowia publicznego, ochrony konsumentów, ochrony prywatności i danych osobowych czy interesów finansowych Skarbu Państwa i samorządów oraz rynku wewnętrznego Unii Europejskiej (art. 3 ust. 1 ustawy o ochronie sygnalistów).
Przykład
Biuro rachunkowe, które obsługuje klientów prowadzących działalność gospodarczą, może zostać zaangażowane w działania mające na celu przeciwdziałanie praniu pieniędzy. Jeżeli pracownik biura rachunkowego dostrzeże nieprawidłowości, takie jak podejrzane transakcje finansowe lub próby ukrycia dochodów, może zgłosić to jako sygnalista zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 4 ustawy.
Sygnalista będzie podlegał ochronie już od chwili dokonania zgłoszenia, pod warunkiem że miał uzasadnione podstawy sądzić, że informacja będąca przedmiotem zgłoszenia lub ujawnienia publicznego była prawdziwa i rzeczywiście stanowi informację o naruszeniu prawa. Sygnalista nie będzie musiał prowadzić jakichkolwiek działań, aby udowodnić prawdziwość swojego zgłoszenia, dokona tego bowiem podmiot, któremu je złożył. To on, wypełniając ustawowe obowiązki, będzie prowadził postępowanie wyjaśniające, aby ustalić, czy naruszenie opisane w zgłoszeniu miało rzeczywiście miejsce.
Ważne
Wobec sygnalisty nie mogą być podejmowane działania odwetowe ani próby lub groźby zastosowania takich działań.
Co więcej, zgodnie z przepisami ustawy, dokonanie zgłoszenia nie może stanowić podstawy odpowiedzialności, w tym odpowiedzialności dyscyplinarnej lub odpowiedzialności za szkodę, w szczególności w przedmiocie zniesławienia, naruszenia dóbr osobistych, praw autorskich, ochrony danych osobowych oraz obowiązku zachowania tajemnicy, w tym tajemnicy przedsiębiorstwa.
Ustawa o ochronie sygnalistów zobowiązuje firmy do udostępnienia kanałów umożliwiających pracownikom poufne zgłaszanie naruszeń. Dlatego obowiązkowe jest opracowanie procedury dokonywania zgłoszeń wewnętrznych i precyzyjne określenie zasad ich przyjmowania w firmie. Obowiązek ten dotyczy wszystkich biur rachunkowym, niezależnie od liczby zatrudnianych osób.
Wewnętrzną procedurę dokonywania zgłoszeń naruszeń prawa i podejmowania działań następczych, ma ustalić podmiot prawny, na rzecz którego według stanu na dzień 1 stycznia lub 1 lipca danego roku wykonuje pracę zarobkową co najmniej 50 osób. Próg ten nie ma zastosowania do podmiotu prawnego wykonującego działalność w zakresie usług, produktów i rynków finansowych oraz przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowaniu terroryzmu, bezpieczeństwa transportu i ochrony środowiska.
Ważne
Do grupy podmiotów, które niezależnie od liczby zatrudnionych osób są zobowiązane do wdrożenia wewnętrznych systemów dokonywania zgłoszeń, należą m.in. biura rachunkowe, banki czy firmy inwestycyjne.
Procedura zgłoszeń wewnętrznych powinna określać:
Poza szczegółowo określonymi w ustawie elementami procedura może opisywać też inne zagadnienia. Można zdecydować się na wprowadzenie do niej możliwości zgłaszania naruszeń, dotyczących regulacji wewnętrznych lub standardów etycznych (np. wewnętrzne regulaminy, procedury, kodeksy etc.) obowiązujących w danym biurze rachunkowym.
Ustawa wprowadza obowiązek konsultacji treści procedury z zakładową organizacją związkową albo zakładowymi organizacjami związkowymi, albo przedstawicielami osób świadczących pracę na rzecz podmiotu, wyłonionymi w trybie obowiązującym w danym podmiocie, jeżeli nie działa w nim zakładowa organizacja związkowa. Konsultacje takie mają trwać nie krócej niż 5 dni i nie dłużej niż 10 dni. Dopiero po zakończeniu konsultacji pracodawca podaje jej treść do wiadomości wszystkich pracowników. Pracodawca nie może skrócić tego czasu.
Przykład
Pracodawca opóźnił się z przygotowaniem procedury zgłoszeń wewnętrznych i obawiał się, że nie dochowa terminu 25 września2024 roku na wejście w życie procedury. Skrócił więc czas konsultacji do 3 dni. Uznał, że skoro zatrudnia niewiele osób, to skonsultuje procedurę ze wszystkimi pracownikami i skrócenie terminu nie wpłynie negatywnie na ich uprawnienie. Co więcej, według pracodawcy termin konsultacji nie ma znaczenia, skoro nie są one wiążące. Takie działanie jest nieprawidłowe. Termin konsultacji od 5 do 10 dni jest terminem ustawowym i nie ma możliwości jego skrócenia. Pracodawca musi więc tak ułożyć harmonogram działań, w tym czas konsultacji, aby dochować terminu 5-10 dni.
Biura rachunkowe będą musiały prowadzić również rejestr zgłoszeń wewnętrznych, gdzie gromadzone będą dane sygnalisty, informacje o zgłoszeniu, a także o podjętych działaniach następczych. Dane osobowe oraz pozostałe informacje w rejestrze będą przechowywane przez 3 lata po zakończeniu roku kalendarzowego, w którym zakończono działania następcze lub po zakończeniu postępowań zainicjowanych tymi działaniami.
Podmioty, które nie wprowadzą wymaganych procedur lub będą utrudniać sygnalistom dokonanie zgłoszenia naruszeń prawa narażają się na odpowiedzialność karną.
Opracowanie: Katarzyna Bogucka
Przeczytaj więcej na ten temat: Sygnaliści w biurze rachunkowym. Nowa publikacja w INFORLEX >>>