Podatnik wypłacający zagranicznemu agentowi wynagrodzenie będzie zobowiązany jako płatnik do poboru podatku u źródła od tego wynagrodzenia. Nie ma tu znaczenia, czy Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego podatkowania czy też nie z krajem, do którego wypłacane jest to wynagrodzenia. Stanowisko takie zajął Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji, której fragment przedstawiamy.
MF
Spółka zawiera umowy z określonymi agentami przy założeniu, że dany agent będzie świadczył ww. usługi na terytorium jednego państwa lub na terytorium kilku państw, w zależności od treści danej umowy.
Za wykonane usługi agent będzie otrzymywał wynagrodzenie prowizyjne lub ustalone kwotowo, które będzie należne z chwilą, gdy Spółka wykona zawartą w ramach danego pośrednictwa - umowę dostawy. Wysokość prowizji lub kwoty należnej danemu agentowi będzie każdorazowo indywidualnie ustalana do każdego zlecenia/umowy. Prowizja lub kwota wynagrodzenia będzie wypłacana na podstawie prawidłowo wystawionej faktury VAT.
Wyżej wymienione usługi mają docelowo być świadczone zarówno w krajach, które mają z Rzeczpospolitą Polską zawarte umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz z krajami, które nie mają zawartych ww. umów.
Rola agentów ma sprowadzać się w szczególności do identyfikacji odbiorców zainteresowanych nabyciem Produktów, poprzez przedstawienie oferty współpracy, prowadzenie negocjacji, utrzymywanie kontaktów z klientami. Agent będzie zobowiązany również do monitorowania i koordynowania procesów zamówień, w tym utrzymywania kontaktów z klientami.
Powyżej przywołane definicje usług objętych zakresem art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT prowadzą do wniosku, że usługi nabywane przez Wnioskodawcę obejmują czynności wymagające podjęcia koniecznych działań z zakresu:
- doradztwa (…);
- usług reklamowych (…);
- usług badania rynku (…);
- usług zarządzania i kontroli (…).
Podsumowując, należy uznać, że usługi wskazane we wniosku, nabywane od podmiotów zagranicznych są świadczeniami o podobnym charakterze do usług doradczych, reklamowych, zarządzania i kontroli oraz badania rynku, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, a tym samym podlegają objęciu regulacją art. 21 ust. 1 pkt 2a tej ustawy.
(…) W rezultacie usługi nabywane przez Spółkę od podmiotu zagranicznego, mieszczą się w katalogu świadczeń wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT, w związku z czym Spółka jest zobowiązana jako płatnik do poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od wypłacanych na rzecz Agentów wynagrodzeń bez względu na to, czy Rzeczpospolita Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego podatkowania czy też nie.
Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.
Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 22 lipca2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.286.2022.1.BJ
Jak wynika z interpretacji, w przypadku nabywania usług pośrednictwa od agentów konieczna jest analiza charakteru świadczeń agenta oraz ewentualnego ich podobieństwa do usług wskazanych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop. Przy tym zdaniem redakcji nie każda usługa pośrednictwa będzie oznaczać obowiązek poboru podatku u źródła (WHT). Jednocześnie każda usługa pośrednictwa powinna zostać zweryfikowana pod kątem świadczeń pobocznych mających na celu wykonanie głównej usługi pośrednictwa. O ile bowiem samo pośrednictwo jako takie nie jest opodatkowane podatkiem u źródła, to towarzyszące mu świadczenia akcesoryjne, zdaniem fiskusa, mieszczą się w katalogu usług objętych obowiązkiem poboru podatku u źródła. Zdaniem organów podatkowych oznacza to rozciągnięcie obowiązku poboru podatku również na usługę główną, czyli usługę pośrednictwa, albo wyodrębnienie z wypłacanego wynagrodzenia kwoty przypadającej na usługi dodatkowe, które będą podlegały opodatkowaniu. Obecna praktyka organów podatkowych jest taka, że traktują one jako usługi pośrednictwa świadczone przez agentów jako podobne do usług doradczych, badania rynku lub zarządzenia. Przy tym w przeszłości można było spotkać stanowiska odmienne, zgodnie z którym wynagrodzenie zagranicznego agenta nie było opodatkowane WHT (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 sierpnia 2017 r., sygn. 0111-KDIB2-3.4010.53.2017.1.AB). Także sądy administracyjne uznawały, że usługi agencyjne nie mieszczą się w katalogu usług wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 2a updop i tym samym nie są opodatkowane WHT (zob. wyrok WSA w Gdańsku z 28 września 2020 r., sygn. I SA/Gd 432/20, orzeczenie nieprawomocne).
Niestety dla podatników istniejące kontrowersje oznaczają, że wypłacanie zagranicznym agentom i niepobieranie od nich podatku u źródła związane jest z ryzykiem podatkowym. W takim przypadku pozostaje występowanie o interpretacje podatkowe i ewentualne dalsze szukanie korzystnego rozstrzygnięcia w sądzie administracyjnym.
Sławomir Biliński
prawnik, redaktor "MONITORA księgowego", ekspert podatkowy, autor licznych publikacji z prawa podatkowego i gospodarczego
Czytaj także "Podatek u źródła z tytułu najmu zagranicznych serwerów - wyrok NSA" na stronie e-wydania "Mk" - www.inforlex.pl/ewydania