Zmiana struktury własnościowej spółki nie musi być optymalizacją podatkową - opinia zabezpieczająca Szefa KAS

Wniesienie aportem przez zagranicznych wspólników wszystkich udziałów spółki polskiej do spółki zagranicznej w zamian za jej udziały powstałe z podwyższenia kapitału zakładowego nie stanowi optymalizacji podatkowej. Optymalizacji nie stanowią także wypłaty dywidend, dokonane po zmianie struktury własnościowej, na rzecz nowego i jedynego wspólnika (udziałowca) spółki polskiej, tj. spółki zagranicznej. Takie stanowisko zajął Szef Krajowej Administracji Skarbowej w wydanej opinii zabezpieczającej.

Opinia zabezpieczająca została wydana na wniosek polskiej spółki z o.o., której wspólnikami są trzy osoby fizyczne z Włoch. Włosi mieli także spółkę włoską, w której planowali podnieść kapitał zakładowy i następnie wnieść do niej jako aport udziały w polskiej spółce z o.o. W wyniku tej operacji jedynym wspólnikiem spółki z o.o. byłaby spółka włoska. Tak przeprowadzona operacja nie wiązałaby się z powstaniem zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych po stronie włoskich wspólników oraz w podatku dochodowym od osób prawnych i podatku od czynności cywilnoprawnych po stronie spółki włoskiej. Spółka zapytała, czy w związku z tym przeprowadzona operacja podlega ustawowym kryteriom unikania opodatkowania wskazanym w art. 119a § 1 Ordynacji podatkowej. W ocenie Szefa KAS, pomimo możliwości osiągnięcia przez wnioskodawców korzyści podatkowych, można przyjąć, że w danych okolicznościach korzyści podatkowe nie pozostają w sprzeczności z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, a sposób działania nie jest sztuczny. Jak stwierdzono w opinii:

KAS

Szef KAS zauważa, że celem planowanej czynności jest utworzenie grupy kapitałowej poprzez przekazanie kontroli nad Spółką Polską bezpośrednio do Spółki Włoskiej, w celu uproszczenia aktualnej struktury korporacyjnej i wyeliminowania nieefektywności związanych z pośrednim powiązaniem obu spółek. Wskazać należy, że Spółka Włoska funkcjonuje na rynku dłużej oraz posiada siedzibę w kraju miejsca zamieszkania Członków Rodziny, naturalnym kierunkiem działań zarządczych jest powierzenie Spółce Włoskiej funkcji dominującej w nowoutworzonej grupie kapitałowej. Nie można zatem uznać, że wybór Spółki Włoskiej na spółkę holdingową jest nieracjonalny i nosi znamiona sztuczności. Stworzenie struktury holdingowej łączącej spółki działającej w jednym segmencie rynku i posiadające podobną strukturę własnościową należy uznać za racjonalne działanie, które pozwala na lepsze wykorzystanie zasobów finansowych posiadanych przez obie spółki - poprzez ich bezpośrednie powiązanie i wyeliminowanie ze struktury ich powiązań tych o charakterze osobowym.



Istotny także z punktu widzenia oceny sztuczności działania Wnioskodawców jest fakt, że Spółka Polska dotychczas regularnie wypłacała dywidendę swoim udziałowcom a brak wypłaty dywidendy w ostatnim roku nie jest spowodowany planowaną czynnością ale pandemią COVID-19. W Spółce Polskiej nie zostały nagromadzone znaczne zyski niepodzielone, które po przeprowadzeniu czynności mogłyby podlegać zakumulowanej wypłacie.



Jak wcześniej wskazano, decyzja o wypłacie dywidendy będzie uzależniona od sytuacji finansowej Spółki Polskiej, stabilności otoczenia gospodarczego oraz dalszych perspektyw biznesowych, jak również od sytuacji finansowej Spółki Włoskiej.



W konsekwencji w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawców, Szef KAS stwierdza, iż w oparciu o przedstawiony opis planowanych czynności nie można zidentyfikować ustawowej przesłanki sztucznego sposobu działania.

Od redakcji

Szef KAS słusznie zauważył, że dla ustalenia, że podatnik działał w celu uniknięcia opodatkowania i zastosowania klauzuli o unikaniu opodatkowania, nie wystarczy samo wykazanie po jego stronie korzyści podatkowych. Konieczne jest także wykazanie, że sposób jego działania był sztuczny, tzn. nie miał racjonalnego czy ekonomicznego uzasadnienia. W tym przypadku wszystkie strony transakcji działały racjonalnie, nie ma zatem podstaw do zastosowania przepisu art. 119a Ordynacji podatkowej.

Redakcja przypomina, że klauzula przeciw unikaniu opodatkowania ma zastosowanie, gdy głównym celem działania podatnika jest dążenie do uniknięcia opodatkowania. Nie uzyska on korzyści podatkowej, jeśli jej uzyskanie było "głównym lub jednym z głównych celów dokonania danej czynności, a sposób działania był sztuczny" (art. 119a-119zfn Ordynacji podatkowej). Podatnicy obawiający się zastosowania klauzuli mają prawo wystąpienia do Szefa KAS o wydanie opinii zabezpieczającej. Uzyskanie pozytywnej opinii chroni przed stosowaniem art. 119a Ordynacji podatkowej.

Źródło:

• opinia zabezpieczająca Szefa Krajowej Administracji Skarbowej z 25 maja 2021 r. (sygn. DKP3.8011.31.2020)

Sławomir Biliński

prawnik, redaktor "MONITORA księgowego"​​​​​​​, ekspert podatkowy, autor licznych publikacji z prawa podatkowego i gospodarczego