Interpretacja indywidualna z dnia 1.07.2021, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.129.2021.1.MK, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0111-KDIB3-3.4013.129.2021.1.MK

Obowiązki związane z wytwarzaniem i zużyciem energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii i uznanie Wnioskodawcy za podatnika podatku akcyzowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 maja 2021 r. (data wpływu 21 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków związanych z wytwarzaniem i zużyciem energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii i uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku akcyzowego jest:

• nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania deklaracji;
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

W dniu 21 maja 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku akcyzowego, w zakresie obowiązków związanych z wytwarzaniem i zużyciem energii elektrycznej pochodzącej z odnawialnego źródła energii i uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku akcyzowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

[…], będący jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzoną przez […] posiada zainstalowane panele fotowoltaiczne na budynku szkolnym o łącznej mocy 17,50 kW tj. poniżej 1 MW. Żadna inna jednostka organizacyjna Powiatu nie wytwarza energii elektrycznej przy pomocy źródeł odnawialnych. Energia wytworzona w instalacji fotowoltaicznej jest zużywana przez szkołę tylko na potrzeby własne podłączona do dwóch grzałek o łącznej mocy 9 kW każda. Grzałki mają podgrzewać wodę do celów związanych z prowadzoną działalnością statutową jednostki.

Szkoła nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Nie prowadzi działalności gospodarczej, nie odsprzedaje, ani nie wpuszcza do sieci nadwyżek wyprodukowanej i niezużytej energii elektrycznej, bowiem szkolna instalacja nie jest podłączona do sieci dystrybucyjnej. Zainstalowane urządzenie posiada możliwość odczytu wytworzonej energii odnawialnej, lecz nie posiada rejestratorów zużycia i wykorzystania energii przez szkołę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w świetle przedstawionego stanu faktycznego istnieje obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, składania deklaracji dla podatku akcyzowego, opłacania podatku akcyzowego i prowadzenia ewidencji ilościowej zużytej energii elektrycznej?
2. Czy w tej sytuacji podatnikiem jest szkoła ([…]) czy jednostka samorządu terytorialnego ([…]).

Zdaniem Wnioskodawcy:

Szkoła uważa, że nie powinien na niej ciążyć obowiązek rejestracji na potrzeby podatku akcyzowego, bowiem zgodnie z art. 16 ust. 7a ustawy o podatku akcyzowym, obowiązek złożenia zgłoszenia rejestracyjnego nie dotyczy podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii została zapłacona akcyza w należnej wysokości. Ww. warunki zostają w tym przypadku spełnione.

Szkoła nie powinna być również zobowiązana do składania comiesięcznych deklaracji dla podatku akcyzowego od energii elektrycznej, bowiem nie prowadzi działalności gospodarczej, nie odsprzedaje, ani nie wpuszcza do sieci nadwyżek energii elektrycznej, gdyż szkolna instalacja nie jest podłączona do sieci dystrybucyjnej energii. Skoro podatek akcyzowy dotyczy zużytej energii, a w deklaracji należy wykazać jej ilość, sugeruje to na konieczność prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej. Natomiast ustawodawca w art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku akcyzowym, wyłączył z obowiązku prowadzenia ewidencji ilościowej energii elektrycznej podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot. Tym samym nie jest możliwe wykazanie przez szkołę w comiesięcznej deklaracji zużytej energii elektrycznej, gdyż ani nie ma obowiązku jej ewidencjonowania ani zainstalowane urządzenia nie posiadają liczników, które takiego pomiaru by dokonywały.

Zdaniem szkoły, energia elektryczna zużyta przez szkołę podlega zwolnieniu z obowiązku zapłaty podatku akcyzowego na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego, w którym ustawodawca zwalnia od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

Według szkoły, jednostki organizacyjne powiatu (jednostki budżetowe) pozostają odrębnymi podatnikami na gruncie innych ustaw podatkowych niż ustawa o podatku od towarów i usług i wynikającej z niej centralizacji. Potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji indywidualnej z dnia 26 lutego 2019 r. 0111-KDIB3-3.4013.270.2018.1.PJ cyt.: "Jednocześnie trzeba zauważyć, że ustawa centralizacyjna nie ma zastosowania w podatku akcyzowym. Centralizacja, o której mowa w ww. ustawie dotyczy tylko i wyłącznie rozliczeń w podatku VAT. Obowiązek podatkowy wynikający z innych ustaw podatkowych pozostaje bez zmian. Jednostki organizacyjne gminy (jednostki budżetowe) nadal pozostają odrębnymi podatnikami na gruncie innych ustaw podatkowych."

Tym samym jeśli ustawa centralizacyjna nie ma zastosowania w podatku akcyzowym, to limit wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW dotyczy każdej jednostki organizacyjnej z osobna i każda jednostka organizacyjna z osobna pozostaje odrębnym podatnikiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

• nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania deklaracji;
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. z 2020 r. poz. 722 ze zm.) zwanej dalej "ustawą" lub "ustawą o podatku akcyzowym" - ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej "akcyzą", wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W poz. 33 załącznika nr 1 wymieniono energię elektryczną o kodzie CN 2716 00 00.

Stosowanie do art. 2 ust. 1 pkt 19 ustawy, nabywca końcowy to podmiot nabywający energię elektryczną, nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 755, z późn. zm.), z wyłączeniem:

1. spółki prowadzącej giełdę towarową w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 312) nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 5 ust. 3a ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
2. towarowych domów maklerskich i domów maklerskich w rozumieniu ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych lub nabywających energię elektryczną na rachunek dającego zlecenie na rynku regulowanym w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2020 r. poz. 89, 284 i 288),
3. giełdowej izby rozrachunkowej, Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych S.A. lub spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi, nabywających energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji opisanej w art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych,
4. spółki prowadzącej jednocześnie izbę rozliczeniową i izbę rozrachunkową w rozumieniu ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi nabywającej energię elektryczną z tytułu pełnienia funkcji, o której mowa w art. 68a ust. 14 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi lub w celu rozliczenia i rozrachunku transakcji zawieranych na rynku regulowanym.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. nabycie wewnątrzwspólnotowe energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. sprzedaż energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju, w tym przez podmiot nieposiadający koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, który wyprodukował tę energię;
3. zużycie energii elektrycznej przez podmiot posiadający koncesję, o której mowa w pkt 2;
4. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, o której mowa w pkt 2, który wyprodukował tę energię;
5. import energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
6. zużycie energii elektrycznej przez nabywcę końcowego, jeżeli nie została od niej zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Za zużycie energii elektrycznej nie uznaje się strat powstałych w wyniku przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, z wyłączeniem energii zużytej w związku z jej przesyłaniem lub dystrybucją oraz energii elektrycznej pobranej nielegalnie - art. 9 ust. 2 ustawy.

Jeżeli w stosunku do energii elektrycznej powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 9 ust. 3 ustawy.

Obrót energią elektryczną i jej zużycie w ww. okolicznościach podlega zatem z zasady opodatkowaniu akcyzą.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ustawy w przypadku energii elektrycznej obowiązek podatkowy powstaje:

1. z dniem nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
2. z momentem wydania energii elektrycznej nabywcy końcowemu, w przypadku sprzedaży energii elektrycznej na terytorium kraju;
3. z dniem zużycia energii elektrycznej, w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6;
4. z dniem powstania długu celnego, w przypadku importu energii elektrycznej przez nabywcę końcowego.

Na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą, w tym podmiot będący nabywcą końcowym zużywającym energię elektryczną, jeżeli od tej energii nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości i nie można ustalić podmiotu, który dokonał sprzedaży tej energii elektrycznej nabywcy końcowemu.

Jak stanowi art. 16 ust. 1 ustawy zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać:

1. podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:
   1. wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,
   2. wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,
   3. wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie - przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,
   4. dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;
2. podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 - przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;
3. podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a - przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;
4. podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:
   1. pośredniczący podmiot węglowy,
   2. pośredniczący podmiot gazowy
   • przed dniem rozpoczęcia tej działalności;
5. podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:
   1. art. 13 ust. 5 - przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,
   2. art. 13 ust. 5a - przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

Obowiązek dokonania zgłoszenia rejestracyjnego nie ma zastosowania do:

1. podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości;
2. podmiotów zużywających, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. a, które nabyte wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, określone w art. 32 ust. 1 pkt 1 i 2, odbierają wyłącznie odpowiednio na płycie lotniska bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na statku powietrznym albo ze zbiornika zamontowanego na stałe w porcie bezpośrednio do zbiornika na stałe zamontowanego na jednostce pływającej;
3. podmiotów zużywających, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 lit. b;
4. podmiotów zużywających wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 3, ze zbiornika zasilającego zbiorcze instalacje licznikowe (art.16 ust. 7a ustawy).

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ustawy:

1. W przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym:
   1. upłynął termin płatności wynikający z faktury, a jeżeli termin ten nie został określony - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę - w przypadku nabycia wewnątrzwspólnotowego energii elektrycznej przez nabywcę końcowego;
   2. upłynął termin płatności określony w umowie właściwej dla rozliczeń z tytułu dostaw energii elektrycznej albo, jeżeli termin ten nie został określony w umowie - upłynął termin płatności wynikający z faktury lub innego dokumentu wystawionego przez podatnika, z którego wynika zapłata należności za sprzedaną przez podatnika energię elektryczną, a jeżeli termin płatności nie został określony w umowie ani w fakturze lub w tym dokumencie albo gdy z faktury nie wynika należność za energię elektryczną sprzedaną w tym okresie - po miesiącu, w którym wystawiono fakturę lub ten dokument - w przypadku sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu na terytorium kraju;
   3. nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Przepis ust. 1 pkt 3 nie ma zastosowania do podmiotów posiadających koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne, które zużywają energię elektryczną na cele zwolnienia, o którym mowa w art. 30 ust. 6 lub 7, i nie są podatnikami z tytułu innych czynności, o których mowa w art. 9 ust. 1 - art. 24 ust. 2 ustawy w brzmieniu obowiązującym do 30 czerwca 2021 r.

W tym miejscu Organ zauważa, że art. 24 ust. 2 ustawy został z dniem 1 lipca 2021 r. uchylony na podstawie art. 2 pkt 17 ustawy z dnia 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694, dalej: "ustawa nowelizująca").

Ww. ustawa nowelizacyjna wprowadziła równocześnie z dniem 1 lipca 2021 r. do ustawy art. 24d i art. 24e.

I tak zgodnie z art. 24d ustawy:

1. Deklaracje podatkowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 1, ust. 2 pkt 1 i ust. 9, art. 21a ust. 1 pkt 1, art. 24 ust. 1, art. 24a, art. 24b ust. 1, art. 24e ust. 1, oraz deklaracje w sprawie przedpłaty akcyzy, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
   • Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej mogą składać deklaracje podatkowe w postaci papierowej.

Jak z kolei stanowi art. 24e ustawy:

1. w zakresie wyrobów akcyzowych:
   1. objętych zwolnieniem od akcyzy, z wyjątkiem zwolnień częściowych lub zwolnień realizowanych przez zwrot akcyzy, lub zwolnień ubytków wyrobów akcyzowych, lub całkowitego zniszczenia wyrobów akcyzowych, o których mowa w art. 30 ust. 3,
   2. wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy
   • podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.
2. Osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, które dokonują czynności podlegających opodatkowaniu w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zerową stawką akcyzy lub objętych zwolnieniem od akcyzy, nie składają deklaracji podatkowych.

W myśl natomiast art. 138h ustawy:

1. Ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzą:
   1. podatnik dokonujący sprzedaży energii elektrycznej nabywcy końcowemu;
   2. podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3 i 4;
   3. podmiot reprezentujący, o którym mowa w art. 13 ust. 5;
   4. podmiot dokonujący dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu energii elektrycznej.
2. Przepisy ust. 1 nie mają zastosowania do:
   1. podmiotów produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot,
   2. osób fizycznych produkujących energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW
   • pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.
3. Podmioty określone w ust. 1 pkt 1-3 prowadzą ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych u nabywcy końcowego lub podmiotu zużywającego energię, a w przypadku braku urządzeń pomiarowych - na podstawie współczynnikowo określonego poziomu poboru energii przez poszczególne urządzenia, wskazanego w dokumentacji prowadzonej przez podatnika.
4. Podmiot określony w ust. 1 pkt 4 prowadzi ewidencję, o której mowa w ust. 1, na podstawie wskazań urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych, a w przypadku braku takich możliwości - na podstawie dokumentów rozliczeniowych.
5. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości:
   1. energii elektrycznej wyprodukowanej, nabytej wewnątrzwspólnotowo, zaimportowanej lub zakupionej na terytorium kraju;
   2. energii elektrycznej sprzedanej nabywcom końcowym na terytorium kraju;
   3. energii elektrycznej sprzedanej podmiotom posiadającym koncesję w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne;
   4. energii elektrycznej dostarczonej wewnątrzwspólnotowo i wyeksportowanej;
   5. energii elektrycznej zużytej na potrzeby własne;
   6. energii elektrycznej zwolnionej od akcyzy na podstawie art. 30 ust. 6, 7 i 7a oraz przepisów wydanych na podstawie art. 39 ust. 1 pkt 2;
   7. strat energii elektrycznej niepodlegających opodatkowaniu, o których mowa w art. 9 ust. 2.
6. W przypadku braku urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie ilości, o których mowa w ust. 5 pkt 5 i 7, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Na podstawie § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2525), zwalnia się od akcyzy zużycie energii elektrycznej wyprodukowanej z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW przez podmiot, który zużywa tę energię.

W przypadku wykorzystywania do produkcji energii elektrycznej wyrobów energetycznych innych niż pochodzących z odnawialnych źródeł energii w rozumieniu ustawy z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii (Dz. U. z 2018 r. poz. 2389 i 2245) zwolnienie od akcyzy, o którym mowa w ust. 1, może być stosowane pod warunkiem, że od tych wyrobów energetycznych została zapłacona akcyza w należnej wysokości - § 5 ust. 2 ww. rozporządzenia.

Stosownie do art. 2 pkt 22 ustawy o OZE odnawialne źródło energii to odnawialne, niekopalne źródła energii obejmujące energię wiatru, energię promieniowania słonecznego, energię aerotermalną, energię geotermalną, energię hydrotermalną, hydroenergię, energię fal, prądów i pływów morskich, energię otrzymywaną z biomasy, biogazu, biogazu rolniczego oraz z biopłynów.

Zgodnie natomiast z art. 1 pkt 1 tej ustawy z dnia 5 września 2016 r. o szczególnych zasadach rozliczeń podatku od towarów i usług oraz dokonywania zwrotu środków publicznych przeznaczonych na realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej lub od państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 280), zwana dalej "ustawą centralizacyjną", ustawa określa szczególne zasady dokonywania przez jednostki samorządu terytorialnego:

1. rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
2. korekt rozliczeń podatku za okresy rozliczeniowe upływające przed dniem podjęcia przez nie rozliczania podatku wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi;
3. zwrotu środków przeznaczonych na realizację projektów w przypadku zmiany kwalifikowalności podatku w związku z wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 29 września 2015 r. w sprawie C-276/14 Gmina Wrocław przeciwko Ministrowi Finansów, zwanym dalej "wyrokiem Trybunału Sprawiedliwości".

Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 1 i 3 tej ustawy, ilekroć jest mowa o jednostce organizacyjnej rozumie się przez to:

• jednostce organizacyjnej - rozumie się przez to:
  • utworzone przez jednostkę samorządu terytorialnego samorządową jednostkę budżetową lub samorządowy zakład budżetowy,
  • urząd gminy, starostwo powiatowe, urząd marszałkowski;
• przeznaczonych na realizację projektów, o których mowa w pkt 4 lit. a;
• podatku - rozumie się przez to podatek od towarów i usług.

W myśl art. 3 ustawy centralizacyjnej, jednostka samorządu terytorialnego jest obowiązana do podjęcia rozliczania podatku od towarów i usług wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi najpóźniej od dnia 1 stycznia 2017 r.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, prowadzoną przez powiat.

Wnioskodawca posiada zainstalowane panele fotowoltaiczne o mocy nieprzekraczającej 1 MW. Energia wytworzona w instalacji fotowoltaicznej jest zużywana na potrzeby własne - do ogrzewania wody do celów związanych z prowadzoną działalnością statutową jednostki.

Wnioskodawca nie posiada koncesji na wytwarzanie, przesyłanie, dystrybucję lub obrót energią elektryczną. Nie prowadzi działalności gospodarczej, nie odsprzedaje, ani nie dostarcza do sieci nadwyżek wyprodukowanej i niezużytej energii elektrycznej, gdyż instalacja nie jest podłączona do sieci dystrybucyjnej.

Mając na uwadze powyższy opis stanu faktycznego, wątpliwości Wnioskodawcy oraz wskazane wyżej przepisy zaznaczyć w pierwszej kolejności należy, że ustawodawca w zakresie energii elektrycznej w art. 9 ustawy zawarł katalog czynności, których zaistnienie stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu akcyzą. Jedną z tych czynności jest m.in. zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy).

Podmiot ten dokonując czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą staje się podatnikiem podatku akcyzowego, co wynika z treści art. 13 ust. 1 ustawy. Równocześnie podkreślenia wymaga fakt, że co do zasady ustawa centralizacyjna nie ma zastosowania w podatku akcyzowym. Centralizacja, o której mowa w tej ustawie dotyczy rozliczeń w podatku od towarów i usług, tym samym jednostka organizacyjna powiatu dokonująca czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, nadal pozostaje odrębnym podatnikiem na gruncie ustawy o podatku akcyzowym.

W przedstawionych zatem okolicznościach stanu faktycznego, podatnikiem podatku akcyzowego jest Wnioskodawca. Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem w tym zakresie (dotyczącym pytania nr 2) prawidłowe.

Odnosząc się do obowiązku rejestracji zauważyć należy, że myśl art. 16 ust. 1 pkt 1 ustawy zgłoszenia rejestracyjnego jest obowiązany dokonać m.in. podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą - przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności.

Jednocześnie w art. 16 ust. 7a ustawy, ustawodawca wyłączył z tego obowiązku podmioty produkujące energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która jest zużywana przez te podmioty, pod warunkiem że od wyrobów energetycznych wykorzystywanych do produkcji tej energii elektrycznej została zapłacona akcyza w należnej wysokości.

Biorąc zatem pod uwagę przedstawiony stan faktyczny, Wnioskodawca nie ma obowiązku dokonania zgłoszenia rejestracyjnego. W tym tez zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Odnosząc się w dalszej kolejności do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji Organ zaznacza, że w myśl art. 138h ust. 1 pkt 2 ustawy, ewidencję ilościową energii elektrycznej prowadzi podatnik zużywający energię elektryczną w przypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Ewidencja ta powinna zawierać odpowiednio dane niezbędne do określenia w okresach miesięcznych, z dokładnością do 0,001 MWh, łącznej ilości m.in. energii elektrycznej wyprodukowanej i zużytej na potrzeby własne. Co równie istotne, w przypadku braku urządzeń pomiarowych, prowadzący ewidencję określa ilości szacunkowe.

Niemniej jak stanowi art. 138h ust. 2 pkt 1 ustawy, do prowadzenia ewidencji nie jest zobowiązany podmiot produkujący energię elektryczną z generatorów o łącznej mocy nieprzekraczającej 1 MW, która nie jest dostarczana do instalacji połączonych i współpracujących ze sobą, służących do przesyłania tej energii, lecz jest zużywana przez ten podmiot.

W przedstawionych okolicznościach sprawy wyprodukowania przez Wnioskodawcę energia elektryczna nie jest dostarczana do sieci dystrybucyjnej, a jej wytworzona ilość nie przekracza 1 MW i jest w całości zużywana przez Wnioskodawcę. W konsekwencji, Organ podziela stanowisko Wnioskodawcy, że w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym nie ciąży na nim obowiązek prowadzenia ewidencji.

Odnosząc się do pozostałych obowiązków, tj. obowiązku zapłaty podatku akcyzowego i obowiązku deklaracyjnego podkreślić należy, że zużycie przez Wnioskodawcę energii elektrycznej wyprodukowanej w instalacji fotowoltaicznej co do zasady podlega opodatkowaniu akcyzą.

W przedstawionym stanie faktycznym jak służenie zauważa Wnioskodawca, może znaleźć zastosowanie zwolnienie wynikające z § 5 ust. 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. W przypadku jego zastosowania (zwolnienie jest prawem, nie obowiązkiem), Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego z tytułu zużycia wyprodukowanej na własne potrzeby energii elektrycznej. W tym też zatem zakresie stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Niemniej Organ nie podziela stanowiska, że Wnioskodawca nie ma obowiązku składania deklaracji podatkowych.

Jak wskazano wyżej, jedną z czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą jest zużycie energii elektrycznej przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 9 ust. 1 pkt 4 ustawy). Obowiązek podatkowy (powodujący w konsekwencji zaistnienie po stronie podatnika obowiązku złożenia deklaracji podatkowej i zapłaty akcyzy na zasadach wynikających z art. 24, 24e i 24d ustawy) powstaje m.in. z dniem zużycia energii elektrycznej, przez podmiot nieposiadający koncesji, który wyprodukował tę energię (art. 11 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Jak stanowi art. 24 ust. 1 pkt 3 ustawy, w przypadku energii elektrycznej podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru oraz obliczać i wpłacać akcyzę na rachunek właściwego urzędu skarbowego, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło zużycie energii elektrycznej - w przypadkach, o których mowa w art. 9 ust. 1 pkt 3, 4 i 6.

Równocześnie od 1 lipca 2021 r. co do zasady deklaracje podatkowe, o których mowa m.in. w art. 24 ust. 1, art. 24e ust. 1, składa się za pomocą środków komunikacji elektronicznej. Ponadto w zakresie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy, podatnik jest obowiązany, bez wezwania organu podatkowego, składać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe według ustalonego wzoru za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Obowiązek złożenia deklaracji istnieje zatem zarówno w przypadku gdy podatnik będzie zobowiązany do zapłaty podatku akcyzowego od zużytej energii elektrycznej jak i w przypadku gdy zużycie to będzie podlegało zwolnieniu z opodatkowania akcyzą.

Ustawodawca co prawda przewidział wyjątki od obowiązku złożenia deklaracji, przy czym żaden z przypadków określonych w ustawie, zarówno w stanie prawnym obowiązującym do 30 czerwca (art. 24 ust. 2 ustawy), jaki w stanie prawnym obowiązującym od 1 lipca 2021 r. (art. 24e ust. 2 ustawy) nie ma w sprawie zastosowania.

Wnioskodawca nie jest bowiem podmiotem posiadającym koncesję na wytwarzanie energii elektrycznej jak i nie jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Na powyższy obowiązek deklaracyjny nie ma wpływu także fakt, że Wnioskodawca nie jest obowiązany do prowadzenia ewidencji i nie posiada urządzeń pomiarowych pozwalających na precyzyjne określenie zużytej energii elektrycznej. Nie stoi bowiem nic na przeszkodzie aby w deklaracji Wnioskodawca wykazał szacunkowe ilości zużytej energii elektrycznej, wobec której powstał obowiązek podatkowy.

Reasumując, zastosowanie zwolnienia z opodatkowania akcyzą czy też brak obowiązku prowadzenia ewidencji, nie wyłącza obowiązku składania deklaracji. Obowiązek deklaracyjny jest niezależny od zastosowania zwolnienia i wyłączenia z obowiązku prowadzenia ewidencji. Przy czy zastosowanie zwolnienia powoduje, że od 1 lipca 2021 r. deklaracje będą składane za kwartalny okres rozliczeniowy w terminie do 25. dnia drugiego miesiąca następującego po kwartale, w którym powstał obowiązek podatkowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku obowiązku składania deklaracji jest nieprawidłowe.

Oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za:

• nieprawidłowe - w zakresie braku obowiązku składania deklaracji jest nieprawidłowe;
• prawidłowe - w pozostałym zakresie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Organ zastrzega, że wydana interpretacja dotyczy wyłącznie sytuacji prawnopodatkowej Zainteresowanego, przedstawionych we wniosku pytań i została wydana w oparciu o stan faktyczny zawarty we wniosku.

Zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność. Równocześnie w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych - art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej.

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54§ 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Stanowisko

w części prawidłowe