Biuletyn Głównego Księgowego 5/2016, data dodania: 12.05.2016

Amortyzacja środków trwałych używanych sezonowo

Podatnicy mają możliwość dokonania amortyzacji środków trwałych używanych sezonowo tylko w okresie, gdy te składniki są używane. Wysokość dokonanych odpisów amortyzacyjnych musi jednak odpowiadać wysokości rocznej amortyzacji.

Jak wynika z art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT oraz art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, odpisów amortyzacyjnych od używanych sezonowo środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonuje się w okresie ich wykorzystywania. W takim przypadku wysokość odpisu miesięcznego ustala się przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych:

● przez liczbę miesięcy w sezonie albo

● przez 12 miesięcy w roku.

Wybór metody należy do podatnika. Pierwszy sposób zapewnia zamortyzowanie środka trwałego w okresie odpowiadającym długości amortyzacji liniowej. Natomiast drugi wydłuża amortyzację w czasie o tyle miesięcy, ile dany środek trwały nie jest wykorzystywany.

W przypadku nabycia środka trwałego w trakcie roku roczną kwotę odpisów amortyzacyjnych w pierwszym roku należy ustalić, uwzględniając wielkość odpisów amortyzacyjnych, jakich dokonano by amortyzując go metodą liniową.

Przykład

Podatnik nabył w kwietniu i wprowadził do ewidencji środek trwały o wartości początkowej 10 000 zł. Zgodnie z wykazem stawek właściwa dla niego stawka amortyzacyjna wynosi 10%. Środek trwały będzie wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej w okresach od czerwca do sierpnia.

Tabela. Sposób dokonywania odpisów amortyzacyjnych

Sposób 1 - miesięczny odpis amortyzacyjny ustalany jest przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez liczbę miesięcy w sezonie

Sposób 2 - miesięczny odpis amortyzacyjny ustalany jest przez podzielenie rocznej kwoty odpisów amortyzacyjnych przez 12 miesięcy w roku

1

2

Kwota amortyzacji w pierwszym roku wynosi:

● amortyzacja miesięczna: 10 000 zł x 10% : 12 miesięcy = 83,33 zł,

Kwota amortyzacji w pierwszym roku wynosi:

● amortyzacja miesięczna: 10 000 zł x 10% : 12 miesięcy = 83,33 zł,

● roczna kwota odpisów amortyzacyjnych:

83,33 zł x 8 miesięcy (od maja do grudnia) = 666,64 zł.

Zatem miesięczny odpis amortyzacji sezonowej w pierwszym roku wyniesie:

666,64 zł (roczna kwota odpisów amortyzacyjnych) : : 3 (liczba miesięcy w sezonie) = 222,21 zł.

● roczna kwota odpisów amortyzacyjnych:

83,33 zł x 8 miesięcy (od maja do grudnia) = 666,64 zł.

Zatem miesięczny odpis amortyzacji sezonowej wyniesie:

666,64 zł (roczna kwota odpisów amortyzacyjnych) : 12 (miesięcy w roku) = 55,55 zł.

Od czerwca do sierpnia jednostka będzie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów miesięczny odpis w wysokości 222,21 zł, co w ujęciu rocznym wyniesie 666,64 zł, czyli tyle, ile wyniosłaby amortyzacja liczona na zasadach ogólnych przy stawce 10% (8 miesięcy x 83,33 zł).

Od czerwca do sierpnia jednostka będzie zaliczała do kosztów uzyskania przychodów miesięczny odpis w wysokości 55,55 zł, co w ujęciu rocznym wyniesie 166,65 zł.

W kolejnym roku roczna kwota odpisów amortyzacyjnych zostanie ustalona w odniesieniu do 12 miesięcy i wyniesie: 10 000 zł x 10% = 1000 zł. Miesięczny odpis wyniesie więc: 1000 zł : 3 miesiące = 333,33 zł.

W całym sezonie (czerwiec-sierpień) odpis amortyzacyjny wyniesie 1000 zł (3 x 333,33 zł).

W kolejnym roku roczna kwota odpisów amortyzacyjnych zostanie ustalona w odniesieniu do 12 miesięcy i wyniesie: 10 000 zł x 10% = 1000 zł. Miesięczny odpis wyniesie więc: 1000 zł : 12 miesiące = 83,33 zł.

W całym sezonie (czerwiec-sierpień) odpis amortyzacyjny wyniesie 249,99 zł (3 x 83,33 zł).

Jak z przedstawionego przykładu wynika, pierwszy sposób ustalenia odpisów amortyzacyjnych zapewnia szybsze zamortyzowanie środka trwałego. Ponadto mając na uwadze, że amortyzacja sezonowa nie jest stosowana dla celów bilansowych, przyjęcie tego sposobu może uchronić (przy stosowaniu jednakowych stawek amortyzacyjnych) przed powstaniem różnic między roczną amortyzacją podatkową a bilansową.

Drugi sposób (oparty na podzieleniu rocznej amortyzacji przez 12 miesięcy w roku) powoduje znaczne wydłużenie amortyzacji podatkowej i może doprowadzić do różnic w wielkości amortyzacji podatkowej i bilansowej.

PODSTAWA PRAWNA:

● art. 22h ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. z 2012 r. poz. 361, ost.zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 195

● art. 16h ust. 1 pkt 3 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2014 r. poz. 861; ost.zm. Dz.U. z 2016 r. poz 68

Joanna Szyszkowska

właścicielka biura rachunkowego

Inforakademia
Notyfikacje

Czy chcesz otrzymywać informacje o najnowszych szkoleniach? Zgódź się na powiadomienia od wideoakademii

Powiadomienia można wyłączyć w preferencjach systemowych
NIE NIE
TAK TAK