Dobrowolne ustalenie stawki amortyzacyjnej

PROBLEM

RADA

UZASADNIENIE

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego dla celów wydania interpretacji indywidualnej, spółka jest podatnikiem CIT prowadzącym działalność gospodarczą na terenie Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej: "Strefa", "SSE") na podstawie stosownych zezwoleń. Przedmiotem jej działalności jest m.in. produkcja profesjonalnych zestawów do utrzymywania czystości oraz detali z tworzyw sztucznych m.in. dla przemysłu motoryzacyjnego, elektronicznego, AGD, kosmetycznego i budowlanego. Spółka nabyła prawo do korzystania i korzysta ze "strefowego" zwolnienia podatkowego na podstawie posiadanych zezwoleń strefowych.

Spółka wskazuje, że w stosunku do środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych obecnie ujętych w ewidencji środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych (dalej: "ewidencja") dla celów podatkowych spółka zasadniczo dokonuje (będzie dokonywać) odpisów amortyzacyjnych metodą liniową przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych wynikających z Wykazu rocznych stawek amortyzacyjnych stanowiącego załącznik nr 1 (dalej: "Wykaz") do ustawy z 15 lutego 1992 r. o CIT.

Spółka w stosunku do niektórych (wybranych) środków trwałych planuje obniżenie stawki amortyzacyjnej z Wykazu. W przyszłości spółka planuje modyfikowanie tak obniżonych stawek amortyzacyjnych poprzez ich podwyższanie lub obniżanie, jednak w żadnym przypadku nie dojdzie w wyniku takiej modyfikacji do zmiany stawki na stawkę wyższą niż stawka przewidziana w Wykazie.

Ponadto spółka nabędzie nowe środki trwałe, w stosunku do których zastosowała obniżone stawki amortyzacyjne od momentu wprowadzenia ich do ewidencji. W przyszłości do nowo nabywanych środków trwałych spółka również planuje stosowanie obniżonych stawek amortyzacyjnych od momentu wprowadzenia ich do ewidencji.

W związku z tym stawki amortyzacyjne stosowane przez spółkę mogą kształtować się na dowolnym, ustalonym przez nią poziomie (przy założeniu, że nie będą wyższe niż stawki określone w Wykazie). W szczególności nie jest wymagane istnienie związku stosowanych stawek amortyzacyjnych dla celów podatkowych z faktycznym okresem ekonomicznej użyteczności środków trwałych.

Wskazano, że art. 16i ust. 5 ustawy o CIT, stanowiący podstawę prawną dla obniżenia stawek amortyzacyjnych, nie wskazuje na konieczność występowania związku pomiędzy określaną przez podatnika obniżoną stawką amortyzacyjną a okresem ekonomicznej użyteczności środka trwałego, dla którego stawka amortyzacyjna jest obniżana. Również inne przepisy tej ustawy nie formułują obowiązku uwzględniania okresu ekonomicznej użyteczności środka trwałego przy określaniu przez podatnika stawki amortyzacyjnej dla danego środka trwałego.

W związku z tym stawki amortyzacyjne mogą być kształtowane według uznania podatnika, jednak na poziomie nie wyższym niż wynikałoby to z Wykazu, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego. W konsekwencji stawki amortyzacyjne mogą być obniżane według uznania podatnika, niezależnie od okresu ekonomicznej użyteczności danego środka trwałego.

PODSTAWA PRAWNA:

art. 16i ust 5 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - Dz.U. Dz.U. z 2020 r. poz. 1406; z art. 31zo16 ustawy COVID-19

Maciej Chorostkowski

biegły rewident