PRZED ZMIANĄ > Ustawa o VAT nie regulowała zasad rozliczeń faktur korygujących in plus. Zasady rozliczania tych faktur określiła praktyka. Faktury te były rozliczane w zależności od tego, jaka była przyczyna jej wystawienia.
PO ZMIANIE > Zasady rozliczania faktur korygujących in plus, które wykształciła praktyka, zostały przeniesione do ustawy o VAT. Obecnie z przepisów już wprost wynika, że w przypadku gdy podstawa opodatkowania uległa zwiększeniu, korekty tej podstawy dokonuje się w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym zaistniała przyczyna zwiększenia podstawy opodatkowania. Oznacza to, co potwierdziło MF w uzasadnieniu, że w przypadku gdy:
Zasady te mają również zastosowanie do korekt WNT (art. 30a ust. 1 ustawy o VAT). Dodatkowe zastrzeżenie wprowadzono w przypadku eksportu towarów i WDT. Mianowicie zwiększenie podstawy opodatkowania następuje nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wykazane zostały te transakcje.
KOMENTARZ > Zmianę należy ocenić zasadniczo pozytywnie. Jednak jest też minus tego rozwiązania. Ustawodawca nie zdecydował się na wskazanie wprost, co należy rozumieć przez zaistnienie przyczyny korekty. Robi to w uzasadnieniu do projektu ustawy zmieniającej, które nie ma mocy wiążącej. Znowu należy mieć nadzieję, że wyjaśni to w objaśnieniach. Jest to szczególnie ważne w przypadkach rozliczania faktur korygujących na bieżąco. W praktyce istniały rozbieżne stanowiska, czy ma to być dzień, gdy faktycznie powstała przyczyna korekty, np. uzgodnienie podwyżki ceny, czy wystawiona faktura korygująca. W uzasadnieniu przyjęto drugie rozwiązanie.
Podstawa prawna:
art. 29a ust. 17 i 18, art. 30a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.).
Joanna Dmowska