Poradnik Rachunkowości Budżetowej 3/2020, data dodania: 19.02.2020

Abonament za radio - paragraf 430 czy 443?

PROBLEM

Czy abonament za radio należy ująć w paragrafie 430 "Zakup usług pozostałych" czy w paragrafie 443 "Różne opłaty i składki"? Do tej pory opłatę tę ujmowałam w paragrafie 430, ale ostatnio usłyszałam, że abonamenty należy księgować w paragrafie 443, ponieważ wydatek ten stanowi obowiązkową opłatę publicznoprawną.

RADA

Z objaśnień do paragrafu 430 "Zakup usług pozostałych" wynika, że obejmuje m.in. wydatki na zakup usług w zakresie kultury i sztuki, kultury fizycznej oraz turystyki i wypoczynku, m.in. opłaty radiofoniczne i telewizyjne.

Natomiast paragraf 443 "Różne opłaty i składki" obejmuje różnego rodzaju płatności oraz składki, w tym m.in. opłaty za ubezpieczenia czy opłaty za patenty krajowe.

W ustawie z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych w art. 1 ustalono, że opłaty abonamentowe pobiera się w celu umożliwienia realizacji misji publicznej, o której mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji przez jednostki publicznej radiofonii i telewizji. Z art. 2 ustawy o opłatach abonamentowych wiemy, że za używanie odbiorników radiofonicznych oraz telewizyjnych pobiera się opłaty abonamentowe, a obowiązek uiszczania opłaty abonamentowej powstaje z pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano rejestracji odbiornika radiofonicznego lub telewizyjnego. Ma zatem skutek obligatoryjny dla podmiotu, który ma radioodbiornik czy telewizor i go zarejestruje. Opłatę pobiera Poczta Polska SA, co nie oznacza, że świadczy dla nas jakąkolwiek usługę. Opłata abonamentowa określona w ustawie ma charakter publicznoprawny.

Z kolei wspomniana ustawa o radiofonii i telewizji w art. 1 ust. 2 odnosi się do dostarczania usług medialnych, czyli usługi w postaci programu albo audiowizualnej usługi medialnej na żądanie, za którą odpowiedzialność redakcyjną ponosi jej dostawca i której podstawowym celem jest dostarczanie poprzez sieci telekomunikacyjne ogółowi odbiorców audycji, w celach informacyjnych, rozrywkowych lub edukacyjnych. Usługą medialną jest także przekaz handlowy. Za taką usługę uiszcza się opłatę z tytułu rozpowszechniania, rozprowadzania lub odbierania programu (powszechnie określaną mianem abonamentu, czyli stałej opłaty comiesięcznej).

Zatem należy odróżnić abonament w ramach usługi medialnej, którą np. świadczą telewizje cyfrowe, sieci kablowe, od obowiązkowej opłaty abonamentowej. O ile mając telewizor mamy obowiązek go zarejestrować i wnosić opłatę abonamentową, o tyle nie mamy obowiązku zakupu usług medialnych potwierdzonych umową zawartą z ich dostawcą. W związku z tym, że pojęcie "opłaty radiofoniczne i telewizyjne" wymienia się w ramach "Zakupu usług", należy, moim zdaniem, odnosić je wyłącznie do tych opłat, które uiszczamy dostawcy na podstawie umów. Natomiast obowiązkowe opłaty abonamentowe wnosi się ze względu na przepis do tego zobowiązujący i powinny być klasyfikowane w paragrafie 443 "Różne opłaty i składki".

Piotr Wieczorek

specjalista ds. rachunkowości, praktyk kontroli i certyfikowany szkoleniowiec

 

Podstawy prawne:

  • art. 1, art. 2 ustawy z 21 kwietnia 2005 r. o opłatach abonamentowych (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 1801)

  • art. 1 ust. 2, art. 21 ust. 1 ustawy z 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (j.t. Dz.U. z 2019 r. poz. 361; ost.zm. Dz.U. z 2019 r. poz. 1655)

  • załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (j.t. Dz.U. z 2014 r. poz. 1053; ost.zm. Dz.U. z 2019 r. poz. 1363)

Inforakademia
Notyfikacje

Czy chcesz otrzymywać informacje o najnowszych szkoleniach? Zgódź się na powiadomienia od wideoakademii

Powiadomienia można wyłączyć w preferencjach systemowych
NIE NIE
TAK TAK