Nowe rozwiązania dla pracodawców dotkniętych skutkami rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19

Sejm zmienił uchwaloną 2 marca 2020 r. ustawę o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

Przyznany został kolejny dodatkowy zasiłek opiekuńczy dla ubezpieczonego zwolnionego od wykonywania pracy z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem w wieku do ukończenia 8 lat, w wymiarze 14 dni. Do okresu kolejnych 14 dni nie wlicza się dotychczas wykorzystanego okresu dodatkowego zasiłku opiekuńczego.

Krąg osób uprawnionych do dodatkowego zasiłku opiekuńczego został poszerzony o osoby opiekujące się:

• dzieckiem legitymującym się orzeczeniem o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności do ukończenia 18 lat albo
• dzieckiem z orzeczeniem o niepełnosprawności lub orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

Na czas ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii zawieszono obowiązek wykonywania przez pracowników badań profilaktycznych.

Pracodawcy zatrudniający pracowników młodocianych zostali zobowiązani do zwolnienia ich z obowiązku świadczenia pracy w okresie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty. Jeśli taki pracodawca, mający prawo do refundacji wynagrodzenia młodocianego pracownika, wypłaci młodocianemu wynagrodzenie za okres nieświadczenia pracy, zostanie mu ono zrefundowane na podstawie obowiązującej umowy refundacyjnej w wysokości wynikającej z tej umowy.

Przedsiębiorcy, u których w następstwie COVID-19 wystąpił spadek obrotów gospodarczych i którzy w związku z tym objęli pracowników przestojem ekonomicznym albo obniżonym wymiarem czasu pracy, mogą ubiegać się o przyznanie świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników. Za czas przestoju dofinansowanie wynosi 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Wymiar czasu pracy może być obniżony o 20%, nie więcej niż do 0,5 etatu, z zastrzeżeniem, że wynagrodzenie nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę ustalane na podstawie przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, z uwzględnieniem wymiaru czasu pracy. Warunki i tryb wykonywania pracy w okresie przestoju ekonomicznego lub obniżonego wymiaru czasu pracy ustala się w porozumieniu z działającymi w zakładzie pracy organizacjami związkowymi lub przedstawicielami pracowników.

Pracodawcy dotknięci skutkami rozprzestrzeniania się wirusa COVID-19 zyskali również możliwość wprowadzenia bardziej elastycznych zasad ustalania pracownikom czasu pracy.

Ponadto wydłużono okres ważności zezwoleń na pracę cudzoziemca (oraz decyzji o przedłużeniu zezwolenia na pracę) z mocy prawa, a także dopuszczalny okres pracy bez zezwolenia na pracę w związku z oświadczeniem o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi, na czas stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii ogłoszonego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2 i następujących po nim 30 dni.

Płatnicy składek, którzy:

• byli zgłoszeni do ubezpieczeń społecznych jako płatnicy przed 1 lutego 2010 r. i którzy na 29 lutego 2020 r. zgłosili do ubezpieczeń społecznych mniej niż 10 ubezpieczonych (pracowników i zleceniobiorców wraz z sobą), a także
• są osobą prowadzącą działalność opłacającą składki za siebie lub osobą współpracującą i przychód z prowadzonej działalności nie przekroczył w lutym 2020 r. 300% przeciętnego wynagrodzenia,

zostali zwolnieni z opłacania składek ZUS przez 3 miesiące - od kwietnia do czerwca 2020 r.