Kiedy kosztem kwalifikowanym są wynagrodzenia pracowników zatrudnionych przy realizacji działalności badawczo-rozwojowej

PROBLEM

RADA

UZASADNIENIE

Od podstawy opodatkowania ustalonej zgodnie z art. 18d ustawy o CIT odlicza się koszty uzyskania przychodów poniesione przez podatnika na działalność badawczo-rozwojową, zwane dalej kosztami kwalifikowanymi (art. 18d ust. 1 ustawy o CIT). Zgodnie z obecnie obowiązującym brzmieniem tego przepisu z odliczenia może skorzystać podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych. W przypadku spółki nie sprecyzowała ona, czy chce skorzystać z odliczenia tych wydatków za poprzedni rok podatkowy, czy też dopiero chce skorzystać z odliczenia na podstawie przepisów zmienionych od stycznia 2018 r. Dlatego przedstawiamy, kiedy wynagrodzenia i składki będą dla spółki stanowiły koszty kwalifikowane, zarówno w przypadku wydatków poniesionych w 2017 r., jak i tych, które ponoszone są i będą w 2018 r.

Stan prawny obowiązujący do końca 2017 r.

Do końca 2017 r. za koszt kwalifikowany uważane były należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof (np. ze stosunku pracy), oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, jeżeli te należności i składki dotyczą pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Przepisy updop nie precyzowały i nie wprowadzały ograniczeń w zakresie dotyczącym dokumentowania zatrudnienia konkretnego pracownika w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Najbardziej oczywistym sposobem określenia takiego celu było zastosowanie odpowiednich zapisów w umowie o pracę zawartej z pracownikiem, zwłaszcza w części poświęconej zakresowi obowiązków pracownika. Także organy podatkowe potwierdzały, że pracowników zajmujących stanowiska w ramach działalności B+R, którzy w ramach godzin pracy będą zajmowali się czynnościami niebędącymi realizacją tej działalności, można uznać za zatrudnionych w celu realizacji działalności B+R. Takie stanowisko zajęto przykładowo w interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 marca 2017 r., sygn. 2461-IBPB-1-3.4510.1184.2016.1.TS. Tym samym spółka będzie mogła uznać za koszt kwalifikowany całość wynagrodzenia takich pracowników i uwzględnić je w dokonywanym odliczeniu w zeznaniu rocznym składanym za 2017 r.

Stan prawny obowiązujący od 1 stycznia 2018 r.

Od początku 2018 r. za koszty kwalifikowane uznaje się m.in.: poniesione w danym miesiącu należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 updof, oraz składki z tytułu tych należności określone w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych, w części finansowanej przez płatnika składek, w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu (zob. art. 18d ust. 2 pkt 1 updop). Z przepisu zniknął zatem zapis o tym, że za koszt kwalifikowany uważane są jedynie wydatki na pracowników zatrudnionych w celu realizacji działalności badawczo-rozwojowej. Zastąpiło go natomiast stwierdzenie, że wydatki na wynagrodzenia i składki płacone za pracowników mogą być kosztem kwalifikowanym jedynie w takiej części, w jakiej czas przeznaczony na realizację działalności badawczo-rozwojowej pozostaje w ogólnym czasie pracy pracownika w danym miesiącu. Tym samym, jeżeli przykładowo pracownik poświęca działalności B+R tylko 50% swojego czasu pracy w miesiącu, to tylko 50% tego czasu stanowi dla spółki koszt kwalifikowany.

Podstawa prawna:

• art. 18d ust. 1 i ust. 2 pkt 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2017 poz. 2343; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 2369

• art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - j.t. Dz.U. z 2018 r. poz. 200

Marcin Szymankiewicz

doradca podatkowy, praktyk, autor licznych publikacji o tematyce podatkowej