Pracownicze plany kapitałowe

Od 1 stycznia 2019 r. zaczyna obowiązywać ustawa o pracowniczych planach kapitałowych. Została ona wprowadzona w celu systematycznego gromadzenia oszczędności przez uczestnika PPK z przeznaczeniem na wypłatę po osiągnięciu przez niego 60. roku życia. Środki gromadzone w PPK będą prywatną własnością uczestnika PPK. Pracodawcy będą zobowiązani tworzyć PPK dla wszystkich osób zatrudnionych (np. pracowników na etacie i zatrudnionych na umowie-zleceniu).

Każdy zatrudniony zostanie zapisany do programu automatycznie, ale będzie mógł się z niego wycofać - czyli oszczędzanie w PPK będzie dobrowolne. Podmiot zatrudniający ma bowiem obowiązek zawrzeć umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej po upływie trzeciego miesiąca zatrudnienia w podmiocie zatrudniającym, nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia, chyba że osoba zatrudniona zadeklaruje przed upływem tego terminu niedokonywanie wpłat do PPK, na podstawie deklaracji złożonej w formie pisemnej podmiotowi zatrudniającemu, albo przestanie być w stosunku do tego podmiotu zatrudniającego osobą zatrudnioną (art. 16 ust. 1).

Obowiązek zawierania umów o zarządzanie PPK będzie wprowadzany stopniowo. Pierwsze (od 1 lipca 2019 r.) obowiązkiem tym zostaną objęte podmioty zatrudniające co najmniej 250 osób. Od 1 stycznia 2020 r. obowiązek zawierania umów o zarządzanie PPK obejmie podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób, od 1 lipca 2020 r. - podmioty zatrudniające co najmniej 20 osób, a pozostałe podmioty zatrudniające od 1 stycznia 2021 r.

Ustawa z 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych - Dz.U. z 2018 r. poz. 2215

Ewa Sławińska

prawnik, redaktor naczelna MONITORA księgowego

Polecamy publikację "Pracownicze plany kapitałowe. Nowe obowiązki pracodawców i płatników" - www.sklep.infor.pl