Czy można zaliczyć do kosztów niedobory stwierdzone w trakcie inwentaryzacji - interpretacja MF

Podatnik może zaliczyć do kosztów niedobory stwierdzone w trakcie inwentaryzacji, pod warunkiem że są to niedobory niezawinione i nie stanowią ubytków w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym. Potwierdził to Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji, której fragment przedstawiamy.

MF Wśród kosztów wymienionych w tzw. negatywnym katalogu kosztów, ujętym w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie wyszczególniono strat w środkach obrotowych, z wyjątkiem pkt 44 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodów nie zalicza się strat powstałych w wyniku nieobjętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ubytków wyrobów akcyzowych oraz podatku akcyzowego od tych ubytków.

Brak wyłączenia strat w środkach obrotowych z kosztów podatkowych oznacza, że co do zasady straty te, jako związane z prowadzoną działalnością, mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów. (…)

Dla celów podatkowych przyjmuje się, że tylko stratę powstałą na skutek zdarzeń nieprzewidywalnych, nie do uniknięcia przez racjonalnie działający podmiot, można uznać za zdarzenie, które uzasadnia zaliczenie powstałej straty w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Należy też podkreślić, że jedynie straty w środkach obrotowych powstałe w trakcie normalnego, racjonalnego działania podatnika, ze szczególnym uwzględnieniem dochowania należytej staranności w trakcie prowadzenia działalności gospodarczej, mogą być uznane za koszt uzyskania przychodu. Każdy przypadek straty w środkach obrotowych należy rozpatrywać indywidualnie, z uwzględnieniem okoliczności faktycznych towarzyszących sprawie i oceniać pod kątem całokształtu prowadzonej działalności.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca oraz Zainteresowany są wspólnikami w spółce jawnej. W wyniku inwentaryzacji przeprowadzonej na koniec 2016 r. stwierdzono różnice między wartością księgową stanu magazynu w stosunku do wartości stwierdzonych spisem z natury w wysokości 76 305,46 zł, co stanowi 1,06% naliczonego i zaksięgowanego kosztu zużycia materiałów i towarów przypadających na sprzedany asortyment, oraz 0,4955% obrotów spółki za 2016 r. Spółka przeprowadziła postępowanie wyjaśniające, w wyniku którego sporządzono protokół i uznano niedobory za niezawinione. Spółka stwierdziła stratę na podstawie przeprowadzonej inwentaryzacji. Różnice stwierdzone w wyniku inwentaryzacji zostały udokumentowane zgodnie z art. 20 i art. 21 ustawy o rachunkowości, a następnie zgodnie z art. 27 ww. ustawy wyniki inwentaryzacji wprowadzono do ksiąg rachunkowych, obciążając - po wyjaśnieniu ich powstania - koszty działalności spółki oraz koszty uzyskania przychodów wspólników w częściach proporcjonalnych do ich udziałów.

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że skoro opisywane we wniosku ubytki nie stanowią ubytków w rozumieniu ustawy o podatku akcyzowym, to w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania wyłączenie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ponadto - opierając się na twierdzeniu Wnioskodawcy, że gospodarka magazynowa jest prowadzona na tyle rzetelnie i racjonalnie, że wyeliminowane jest generowanie zużycia materiału spowodowane niedbalstwem pracowników czy kradzieżami oraz twierdzeniu, że Spółka uznaje niedobór za niezawiniony - uznać należy, że Wnioskodawca może zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wartości ujawnionych niedoborów.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26 października 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-1.4011.295.2017.2.EC

Katarzyna Wojciechowska

- prawnik, ekspert w zakresie podatków dochodowych, redaktor "MONITORA księgowego"