Czy zakup drzwi w kwocie 8500 zł można zaklasyfikować do § 606

W naszej jednostce w polityce rachunkowości pozostał zapis, że wydatkami majątkowymi są zakupy (jak dawniej) powyżej kwoty 3500 zł. Kiedy byliśmy na szkoleniu ze środków trwałych, zasugerowano nam, że zakupy inwestycyjne mogą wystąpić, jeżeli ich wartość jednostkowa przekroczy 3500 zł (i taki jest zapis w polityce rachunkowości), czyli nie musimy przyjmować kwoty przekraczającej 10 000 zł. Czy w związku z tym koszt wymiany drzwi o wartości 8500 zł to § 427 czy § 606?

Paragraf 606 "Wydatki na zakupy inwestycyjne jednostek budżetowych" służy do klasyfikacji wydatków ponoszonych na zakup środków trwałych, od których odpisy amortyzacyjne nie są dokonywane jednorazowo lub gdy nie dokonuje się od nich odpisów amortyzacyjnych w przypadkach określonych w ustawie z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor), i jednocześnie spełniających kryteria określone w art. 3 ust. 1 pkt 15 uor, czyli:

• posiadających formę rzeczową,
• których przewidywany okres ekonomicznej użyteczności w danej jednostce jest dłuższy niż 12 miesięcy,
• jest przeznaczony do wykorzystania na potrzeby jednostki,
• jest kompletny i zdatny do użytkowania.

Dokonując prawidłowej klasyfikacji opisanego wydatku, należy zwrócić uwagę, że jednostka, przeprowadzając wymianę drzwi, odtwarza utraconą wartość użytkową obiektu, co sugeruje remontowy zakres prac. Prawidłowa klasyfikacja wydatku budżetowego związanego z wymianą drzwi wynikać będzie z zakresu przeprowadzonych prac oraz uzyskanych efektów.

W odniesieniu do zakresu prac polegającego na wymianie drzwi, której celem jest przywrócenie wartości użytkowej budynku, będzie on zbieżny z zakresem prac charakterystycznym dla remontu, przez który należy rozumieć wykonywanie robót polegających na przywróceniu stanu pierwotnego istniejącego środka trwałego, w jakim został on wprowadzony do ewidencji środków trwałych, które nie stanowią bieżącej konserwacji. W przypadku stosowania do remontu materiałów innych, także lepszych niż zawarte w środku trwałym, w momencie jego przyjęcia do użytkowania, o ile nie powoduje to istotnej zmiany wartości użytkowej środka trwałego, działanie tego rodzaju nie stanowi podstawy zwiększenia wartości początkowej obiektu. W takim przypadku - niezależnie od kwoty wydatkowanych środków - adekwatna klasyfikacja budżetowa będzie polegała na ujęciu wydatku do § 427 "Zakup usług remontowych", który zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (dalej: rozporządzenie o klasyfikacji budżetowej) obejmuje wydatki na zakup usług remontowych (z wyjątkiem wydatków na zakup usług świadczonych przez osoby fizyczne, objętych paragrafami: 401 do 403, 405, 406, 408 do 410, 417 i 434.

W przypadku gdy jednostka uzna, że w wyniku poniesionych wydatków nastąpiło ulepszenie budynku poprzez np. wydłużenie okresu użytkowania budynku mierzonego w latach lub miesiącach, obniżenie kosztów eksploatacji budynku lub poprawy bezpieczeństwa bądź komfortu pracy zgodnie z załącznikiem nr 4 do rozporządzenia w sprawie klasyfikacji budżetowej, wydatek taki należy zaklasyfikować do § 605 "Wydatki inwestycyjne jednostek budżetowych".

Nowela zapisów art. 16d ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: updop) z dniem 1 stycznia 2018 r. spowodowała podwyższenie z obecnych 3500 zł do l0 000 zł limitu wartości środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych umożliwiającego jednorazowe zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów w miesiącu oddania ich do użytkowania.

Przepisy ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (dalej: uor) nie wskazują granicznej wartości środka trwałego, jaką jednostka powinna przyjąć ustalając dla niego zasady amortyzacji. Jednostka prowadząca księgi rachunkowe w oparciu o przepisy uor zobowiązana jest do stosowania w tym obszarze nadrzędnych zasad rachunkowości, w tym zasady:

• ostrożności,
• istotności.

Zgodnie z art. 7 uor, zasada ostrożności zobowiązuje do uwzględnienia w wyniku finansowym, bez względu na jego wysokość, m.in. zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również w postaci odpisów amortyzacyjnych. W myśl art. 8 uor jednostka, określając zasady (politykę) rachunkowości, powinna zapewnić wyodrębnienie w rachunkowości wszystkich zdarzeń istotnych do oceny sytuacji majątkowej, finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, przy zachowaniu zasady ostrożności.

Zgodnie z § 7 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 13 września 2017 r. w sprawie rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: rozporządzenie w sprawie rachunkowości), odpisów umorzeniowych lub amortyzacyjnych dokonuje się według zasad przyjętych przez jednostkę zgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości. Ustalając zasady umarzania lub amortyzacji, jednostka może przyjąć stawki określone w przepisach o podatku dochodowym od osób prawnych albo stawki określone przez dysponenta części budżetowej albo zarząd jednostki samorządu terytorialnego. Za górną granicę wartości początkowej środków trwałych, dla których będzie następowało jednorazowe umorzenie w momencie przyjęcia do użytkowania, będzie można uznać granicę określoną w updop, tj. 10 000 zł, jeśli nie naruszy to zasady istotności wyrażonej w art. 4 ust. 1 uor i jeżeli zastosowanie uproszczenia nie wpłynie w sposób istotny na obraz sytuacji majątkowej oraz ustalenie wyniku finansowego jednostki.

Ponadto jednostka, ustalając zasady umarzania lub amortyzacji, może przyjąć stawki, uwzględniając:

• • prognozowaną łączną wartość początkową składników, dla których stosowane będą uproszczenia,
  • potrzebę ochrony mienia jednostki,
  • przepisy podatkowe.

W opisywanym przypadku jednostka uznała za zasadne pozostawienie przyjętego wcześniej progu 3500 zł, do którego następowało jednorazowe umorzenie przyjętych do użytkowania środków trwałych w miesiącu do użytkowania.

Należy mieć na uwadze, że objaśnienia załącznika nr 4 do rozporządzenia o klasyfikacji budżetowej do § 614 "Wydatki na zakupy inwestycyjne pozostałych jednostek" w brzmieniu: W paragrafach: 605, 607, 611 i 613 ujmuje się wydatki na inwestycje, bez zakupów inwestycyjnych, które należy klasyfikować odpowiednio w paragrafach: 606, 608, 612 i 614. Zakupy te odnoszą się do środków trwałych niezaliczonych do pierwszego wyposażenia, których wartość początkowa jest wyższa od kwoty określonej w art. 16f updop, a odpisy amortyzacyjne od tych środków trwałych nie są dokonywane jednorazowo lub gdy od nich nie dokonuje się odpisów amortyzacyjnych w przypadkach określonych w tej ustawie, wskazują, że klasyfikacja budżetowa nie kształtuje zasad w kontekście środków trwałych nabywanych z wydatków majątkowych, ale zawiera odwołanie do tych zasad określonych innymi przepisami. Dokonana nowelizacja art. 16f updop odnosi się do zmiany wysokości progu, od którego stosuje się obowiązujące przepisy.

Podstawy prawne

• • art. 4 ust. 1 i 4, art. 7 ustawy z 29 września 1994 r. ustawy o rachunkowości (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 2342; ost.zm. Dz.\U. z 2018 r. poz. 62)

  • art. 16d ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 2343; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 2369)

  • załącznik nr 4 do rozporządzenia Ministra Finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (j.t. Dz.U. z 2014 r. poz. 1053; ost.zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 2231)

  • § 7, załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 13 września 2017 r. w sprawie rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1911)

Jarosław Jurga

ekonomista, certyfikowany księgowy, posiada doświadczenie w obszarze finansów publicznych wsparte studiami podyplomowymi z zakresu polskich i międzynarodowych standardów rachunkowości oraz audytu wewnętrznego w jsfp