Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. II FSK 3132/13

Nie jest dopuszczalne ograniczenie ilości pozostałych rodzajowo odbieranych odpadów komunalnych. Zasadnym zatem staje się twierdzenie, że przed nowelizacją ustawodawca, wobec braku stosowanej regulacji, nie dopuszczał możliwości generalnego ograniczenia ilości odbieranych odpadów komunalnych, skoro po nowelizacji czyni to wprost względem niektórych tylko, rodzajowo określonych odpadów komunalnych.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Rady Miejskiej w Głuchołazach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 11 lipca 2013 r. sygn. akt II SA/Op 203/13 w sprawie ze skargi M. [...] w G. na uchwałę Rady Miejskiej w Głuchołazach z dnia 6 marca 2013 r. nr [...] w przedmiocie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości cen za te usługi 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Rady Miejskiej w Głuchołazach na rzecz M. [...] w G. kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu, wyrokiem z dnia 11 lipca 2013 r., sygn. akt II SA/Op 203/13, stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w Głuchołazach z dnia 6 marca 2013 r., Nr [...] w przedmiocie określenia dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokości cen za te usługi. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia sąd I instancji wskazał art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej jako "p.p.s.a."

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy.

W dniu 6 marca 2013 r., Rada Miejska w Głuchołazach - działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 ze zm.) i art. 6r ust. 4 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach (Dz.U. z 2012 r., poz. 391 z późń. zm.) - dalej "ustawa", podjęła uchwałę Nr [...], w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania odpadów oraz wysokości cen za te usługi. W § 1 uchwały określono rodzaj dodatkowych usług świadczonych przez gminę Głuchołazy w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez te podmioty cenę, jako:

w pkt 1) odbiór niesegregowanych odpadów komunalnych z terenu nieruchomości, w ilości przekraczającej minimalną pojemność pojemnika określoną na podstawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Głuchołazy przyjętego odrębną uchwałą we wskazanej wysokości ceny za podaną wielkość worka lub pojemnika;

w pkt 2) odbiór odpadów surowcowych (tzw. suchych) z terenu nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne, w ilości przekraczającej minimalną pojemność pojemnika określoną na podstawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Głuchołazy przyjętego odrębną uchwałą we wskazanej wysokości ceny za podaną wielkość worka lub pojemnika.

Uchwała została ogłoszona w Dzienniku Urzędowym Województwa (Dz. Urz. woj. opolskiego z 2013 r., poz. 740).

Skargę na powyższą uchwałę (po bezskutecznym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym) wniosła M. [...] w G. zarzucając jej rażące naruszenie przepisu art. 6r ust. 4 ustawy. Skarżąca stwierdziła, że uchwała ta nie ma podstawy w ustawowej delegacji. Konstrukcja uchwały wyklucza fakultatywne korzystanie z wyspecyfikowanych w niej usług, które w uchwalonej formie stanowią raczej taryfę karną za przekroczenie "minimalnej pojemności pojemnika" ustalonej dla potrzeb art. 4 pkt 2 ustawy. Przepis art. 6r ust. 4 ustawy nie daje podstaw do naliczania dodatkowych opłat za gospodarowanie odpadami komunalnymi lecz daje możliwość wprowadzenia innych usług, które mogłyby ułatwić właścicielom nieruchomości realizację celu ustalonego w ustawie, jako wyręczających ich w wykonaniu swoich obowiązków wynikających z tej ustawy.

W odpowiedzi na skargę wniesiono o oddalenie skargi, bowiem zdaniem Burmistrza Głuchołaz, wbrew twierdzeniom skarżącej, przepis art. 6r ust. 4 ustawy dopuszcza możliwość wprowadzenia tzw. dodatkowej opłaty za odbiór odpadów wytwarzanych ponad limit.

Na rozprawie w dniu 11 lipca 2013 r. pełnomocnik organu przedkładając uchwałę z dnia 3 lipca 2013 r. w sprawie zmiany uchwały skarżonej, wniósł jak w odpowiedzi na skargę. Nawiązując do art. 6r ust. 3 ustawy stwierdził, że można określać limity odpadów do odbioru, dlatego korzystając z ust. 4 tego przepisu organ nie naruszył prawa. Uznał, że odbiór ponad limit, to dodatkowa usługa. Brak w tym przepisie katalogu usług, pozostawia swobodę gminie w określeniu rodzaju usług.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu stwierdził nieważność zaskarżonej uchwały.

Na wstępie sąd I instancji rozważył i stwierdził dopuszczalność skargi wniesionej przez M. [...] w G.

W dalszej kolejności sąd I instancji odnotował, że zaskarżona uchwała została podjęta na zasadzie przepisu art. 6r ust. 4 ustawy, w myśl którego rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi.

Rada gminy podejmując uchwałę na podstawie art. 6r ust. 4 ustawy, stanowiącą akt prawa miejscowego, obowiązana jest przestrzegać zakresu upoważnienia udzielonego jej tym przepisem, a regulacje zawarte w uchwale nie mogą wykraczać poza granice określone ustawowym upoważnieniem, zatem jej treść powinna być wyłącznie wykonaniem (realizacją) przepisu ustawy. Kompetencja rady do stanowienia aktu prawa miejscowego z art. 6r ust. 4 ustawy wynika wprost z tego przepisu, zarówno co do podstawy prawnej, jak i granicy regulacji w przedmiocie możliwości określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi. Przepis art. 6r ust. 4 ustawy zezwala radzie gminy - a nie ją obliguje - do podjęcia uchwały w sprawie rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi. Uchwała ta ma zatem charakter fakultatywny, nie zobowiązuje właściciela nieruchomości do korzystania z dodatkowych usług gminy i zapłaty ceny za te usługi. Ustawodawca nie sprecyzował o jakie dodatkowe usługi chodzi w art. 6r ust. 4 ustawy, jedynie wskazał na elementy, które powinny być przedmiotem uchwały, czyli pierwszy z nich to rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz drugi to: wysokość cen za te usługi dodatkowe. Cena ta pokrywa koszty dodatkowych usług, których gmina z mocy prawa nie świadczy, ale wyłącznie usług dodatkowych w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów. W rozumieniu art. 6r ust. 4 ustawy nie chodzi o usługi "odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów", gdyż usługa ta jest - w rozumieniu ustawy - obowiązkiem gminy, co wynika z art. 6c ust. 1 ustawy i na zasadzie art. 7 ust. 1 pkt 3 u.s.g., stanowi zadanie własne gminy obejmujące sprawy z zakresu utrzymania czystości i porządku. Gminy zostały zobowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych. Obowiązkiem gminy jest zapewnienie odbioru odpadów komunalnych, zatem odbiór odpadów jest świadczeniem obligatoryjnym (usługą obligatoryjną) gminy, za które pobierana jest opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi, stanowiąca należność publicznoprawną. Natomiast szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów określa rada gminy (art. art. 6r ust. 3 ustawy).

Ustawodawca stworzył gminie możliwość wprowadzenia dodatkowej usługi - poza odbiorem odpadów - w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów. Jeżeli gmina podejmie się dodatkowych usług, wówczas - na zasadzie art. 6r ust. 4 ustawy - rada gminy określi "rodzaje dodatkowych usług" świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość "cen" za te usługi.

Zaskarżona uchwała podjęta została na podstawie ust. 4 art. 6r ustawy i dotyczy odbioru odpadów (w ilości przekraczającej minimalną pojemność pojemnika), a zatem odnosi się nie do "dodatkowej usługi" w rozumieniu tego przepisu lecz do obowiązkowego zadania gminy, w postaci usługi obligatoryjnej, tj. odbioru odpadów komunalnych. Dodatkowa usługa to zaoferowanie przez gminę na swoim terenie możliwości skorzystania z niej, a więc właściciele nieruchomości nie mają obowiązku, ale możliwość z niej skorzystać, np. mycia pojemników. Dodatkowa usługa z art. 6r ust. 4 ustawy to nie przyzwolenie dla gminy, aby mogła ona ograniczać zakres świadczonych przez siebie usług obligatoryjnych - odbioru odpadów komunalnych. Kwestie ilości odpadów komunalnych odbieranych od właścicieli nieruchomości, wielkości pojemników oraz wysokości opłat, nie mogą stanowić elementów uchwały, o której mowa w art. 6r ust. 4 ustawy.

Zdaniem sądu I instancji, nie może zatem budzić wątpliwości w niniejszej sprawie, że Rada Miejska w Głuchołazach, podejmując zaskarżoną uchwałę wykroczyła poza granice określone ustawowym upoważnieniem, tj. art. 6r ust. 4 ustawy, co stanowi istotne naruszenie prawa.

Skargę kasacyjną od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu wniosła Rada Miejska w Głuchołazach zaskarżając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu w całości, wniosła o uchylenie tego wyroku w całości i przekazanie sprawy Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Opolu celem ponownego rozpoznania, względnie w przypadku stwierdzenia, że zachodzi jedynie naruszenie prawa materialnego o uchylenie zaskarżonego wyroku w całości i rozpoznanie skargi, a w konsekwencji oddalanie skargi na zasadzie art. 188 p.p.s.a. Skarżąca wniosła także o zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych.

Zaskarżonemu wyrokowi zarzuciła naruszenia prawa materialnego tj.

- art. 6r ust. 4 ustawy poprzez jego błędną wykładnię;

- art. 6c ustawy przez jego błędną wykładnię i wadliwe zastosowanie;

- art. 6r ust. 3 ustawy przez jego błędną wykładnię w następstwie, której doszło do jego niezastosowania.

Ponadto zarzuciła naruszenie prawa procesowego tj. art. 3 § 1 i art. 151 p.p.s.a. polegające na nieoddalaniu skargi jako oczywiście bezzasadnej, w konsekwencji bezzasadnego stwierdzenia, iż doszło do naruszeń prawa przez Radę Miejską w Głuchołazach.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.

Skarga kasacyjna nie ma usprawiedliwionych podstaw, zatem podlega oddaleniu.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu zaskarżonym wyrokiem z dnia 11 lipca 2013 r. stwierdził nieważność uchwały Rady Miejskiej w Głuchołazach z dnia 6 marca 2013 r. nr [...] w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania odpadów oraz wysokości cen za te usługi (Dz. Urz. Woj. Opolskiego z 2103 r., poz. 740) zm. uchwałą Rady Miejskiej w Głuchołazach z dnia 3 lipca 2013 r., Nr [...] zmieniającą uchwałę w sprawie określenia rodzajów dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania odpadów oraz wysokości cen za te usługi (Dz. Urz. Woj. Opolskiego z 2013 r. poz. 1686). Podstawę prawną wydania tej uchwały stanowił m. in. przepis art. 6r ust. 4 ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach.

Brzmienie wskazanej uchwały w zakresie istotnym dla rozpoznawanej sprawy jest następujące:

§ 1 Określa się następujące rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę Głuchołazy w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez te podmioty cenę:

1) odbiór niesegregowanych odpadów komunalnych z terenu nieruchomości, w ilości przekraczającej dwukrotną minimalną pojemność pojemnika określoną na podstawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Głuchołazy przyjętego odrębną uchwałą - w cenie brutto: (...);

2) odbiór odpadów surowcowych (tzw. "suchych") z terenu nieruchomości, na których nie zamieszkują mieszkańcy, a powstają odpady komunalne, w ilości przekraczającej dwukrotną minimalną pojemność pojemnika określoną na podstawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Głuchołazy przyjętego odrębną uchwałą - w cenie brutto: (...).

Powołane w skardze kasacyjnej przepisy ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach według stanu prawnego obowiązującego na dzień podjęcia kwestionowanej uchwały Rady Miasta Głuchołazy miały następujące brzmienie:

art. 6c. ust. 1 - Gminy są obowiązane do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy;

art. 6r ust. 3 - Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych;

art. 6r ust. 4 - Rada gminy może określić, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, rodzaje dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów oraz wysokość cen za te usługi.

Sporne w sprawie zagadnienie prawne sprowadza się do kwestii, czy rada gminy określając rodzaj dodatkowych usług świadczonych w zakresie odbierania odpadów komunalnych mogła zdefiniować te dodatkowe usługi jako odbiór odpadów komunalnych ponad ustalony limit (art. 6r ust. 4 ustawy), i co stanowi zagadnienie właściwie pierwotne, czy rada gminy mogła w ogóle taki limit ustalić (art. 6r ust. 3 ustawy). Nie budzi wątpliwości, że ustawodawca nie naprowadza, jak należy rozumieć zwrot "rodzaj dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości".

W ocenie Rady Miejskiej w Głuchołazach uprawnienie do ustalenia limitu ilości odbieranych odpadów komunalnych w drodze uchwały wynika z art. 6r ust. 3 ustawy, który stanowi, iż rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności ilość odpadów komunalnych odbieranych od właściciela nieruchomości, (...).

Zgodzić należy się z autorem skargi kasacyjnej, że normy kompetencyjne, a taki charakter ma art. 6r ust. 3 ustawy, powinny być interpretowane w sposób ścisły, literalny (wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 28 czerwca 2000 r., sygn. akt K 25/99, OTK 2000/5/141). Nie można więc domniemywać kompetencji odwołując się do reguł wykładni w tym także do zakazu wykładni per non est.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego z treści 6r ust. 3 ustawy nie wynika wprost i jednoznacznie, jakoby rada gminy była uprawniona do limitowania ilości odpadów komunalnych jakie powinna odbierać w ramach opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Stwierdzenie, iż w uchwale powinna zostać określona w szczególności "ilość odpadów komunalnych odbieranych od właścicieli nieruchomości" nie jest tożsame ze zwrotem - jakkolwiek formalnie wyrażonym, że rada gminy jest uprawniona do limitowania ilości odbieranych odpadów komunalnych w ramach opłaty. Co więcej, żaden przepis ustawy, w brzmieniu obowiązującym w 2013 r. nie zawierał regulacji, z której można by wywodzić, że gmina w zakresie swoich kompetencji posiada uprawnienie do ograniczenia ilości odbieranych odpadów komunalnych w ramach opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

W szczególności należy wskazać na przepis art. 6c ust. 1 ustawy, którego naruszenie zarzuca się w skardze kasacyjnej, a z którego wynika obowiązek (gminy są obowiązane) do zorganizowania odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy. Zarówno zakres podmiotowy jak i przedmiotowy tego przepisu określone zostały w sposób jednakowy pod względem techniki legislacyjnej, w sposób generalny, bez żadnych kwantyfikatorów: "właściciele nieruchomości", "odpady komunalne". Nie jest więc zrozumiałe dlaczego w ocenie skarżącej z przepisu tego wynikać ma obowiązek objęcia "system gospodarowania odpadami komunalnymi" wszystkich właścicieli nieruchomości, na których zamieszkują mieszkańcy, ale już tylko części odpadów komunalnych wytworzonych na tych nieruchomościach. Stąd też, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, sąd I instancji mówiąc, że: obowiązkiem gminy jest zapewnienie odbioru odpadów komunalnych, zatem odbiór odpadów jest świadczeniem obligatoryjnym gminy, za które pobierana jest opłata za gospodarowanie odpadami komunalnymi, nie naruszył art. 6c ust. 1 ustawy.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, argumentem przemawiającym przeciwko wykładni art. 6r ust. 3 dokonanej przez Radę Gminy przemawia także brak jakiegokolwiek ustawowego określenia kryterium (ilościowego, rodzajowego), według którego rada gminy mogłaby limitować ilości odpadów komunalnych odbieranych w ramach opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi. Wobec powyższego za wysoce niejasne i arbitralne należy uznać przyjęte w tej uchwale kryterium "przekraczające dwukrotną minimalną pojemność pojemnika określoną na podstawie regulaminu utrzymania czystości i porządku na terenie gminy Głuchołazy".

Warto w tym miejscu odnotować treść art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy, wedle którego regulamin określa szczegółowe zasady utrzymania czystości i porządku na terenie gminy dotyczące: rodzaju i minimalnej pojemności pojemników przeznaczonych do zbierania odpadów komunalnych na terenie nieruchomości oraz na drogach publicznych, warunków rozmieszczania tych pojemników i ich utrzymania w odpowiednim stanie sanitarnym, porządkowym i technicznym, przy uwzględnieniu: a) średniej ilości odpadów komunalnych wytwarzanych w gospodarstwach domowych bądź w innych źródłach, b) liczby osób korzystających z tych pojemników. Ustawodawca jednoznacznie, wprost stanowi kompetencję do ustalenia minimalnej objętości pojemników i ich rodzaju. Skoro ustawodawca formułuje jednoznacznie kompetencje prawodawczą dla rady gminy w tak szczegółowym i technicznym zakresie jak rodzaj i pojemność pojemnika do odbioru odpadów komunalnych to tym bardziej jednoznacznie określona kompetencja powinna być zachowana w odniesieniu do ewentualnego limitowania ilości odbieranych odpadów, co wiąże się z koniecznością ponoszenia dodatkowych opłat.

W prowadzonej argumentacji należy także uwzględnić zmianę analizowanych przepisów, wprowadzoną na mocy ustawy z 28 listopada 2014 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r., poz. 87). Zgodnie z art. 1 pkt 21 lit. e) ustawy zmieniającej, ust. 3 ustawy otrzymał brzmienie: Rada gminy określi, w drodze uchwały stanowiącej akt prawa miejscowego, szczegółowy sposób i zakres świadczenia usług w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów, w zamian za uiszczoną przez właściciela nieruchomości opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi, w szczególności częstotliwość odbierania odpadów komunalnych od właściciela nieruchomości i sposób świadczenia usług przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych., zaś po ust. 3 dodany został ust. 3a, zgodnie z którym w uchwale, o której mowa w ust. 3, dopuszcza się ograniczenie ilości odpadów zielonych, zużytych opon, odpadów wielkogabarytowych oraz odpadów budowlanych i rozbiórkowych stanowiących odpady komunalne odbieranych lub przyjmowanych przez punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości w zamian za pobraną opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi.

Zatem, ustawodawca w sposób wyraźny przyznał radzie gminy kompetencję ograniczenia ilości odpadów komunalnych odbieranych od właścicieli nieruchomości w ramach opłaty za gospodarowania odpadami komunalnymi, wskazał jednocześnie, jakiego rodzaju odpadów komunalnych to ograniczenie może dotyczyć. Z treści powołanych przepisów wynika także a contrario, że nie jest dopuszczalne ograniczenie ilości pozostałych rodzajowo odbieranych odpadów komunalnych. Zasadnym zatem staje się twierdzenie, że przed nowelizacją ustawodawca, wobec braku stosowanej regulacji, nie dopuszczał możliwości generalnego ograniczenia ilości odbieranych odpadów komunalnych, skoro po nowelizacji czyni to wprost względem niektórych tylko, rodzajowo określonych odpadów komunalnych.

Wobec powyższych wywodów w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego należy uznać, że zarzut naruszenia art. 6r ust. 3 ustawy przez jego błędną wykładnię nie jest uzasadniony. Skoro zaś art. 6r ust. 3 ustawy nie dawał radzie gminy na dzień 6 marca 2013 r. kompetencji do ograniczenia ilości odbieranych odpadów komunalnych w zamian za opłatę za gospodarowanie odpadami komunalnymi to Rady Miejska w Głubczycach nie mogła podjąć uchwały o rodzaju dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych, o której mowa w art. 6r ust. 4 ustawy, definiując tę usługę jako odbiór odpadów w ilości przekraczającej dwukrotną minimalną pojemność pojemnika określoną na podstawie regulaminu. Tym samym bezzasadny jest zarzut naruszenia art. 6r ust. 4 ustawy sformułowany w skardze kasacyjnej.

Naczelny Sąd Administracyjny podziela w pełni argumentację sądu I instancji zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku, odnośnie wykładni art. 6r ust. 4 ustawy, stąd też nie ma powodu ponownego jej pełnego przytaczania w tym miejscu. Należy jedynie odnotować, że skoro w art. 6r ust. 4 ustawy stanowi się o "rodzaju dodatkowych usług świadczonych przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości i zagospodarowania tych odpadów" to nie mogły być to usługi tożsame rodzajowo z usługami już określonymi w ust. 3 "usługi w zakresie odbierania odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości" Dopiero wyraźne wyłączenie odbioru, w ramach opłaty, pewnej kategorii odpadów komunalnych, może uzasadniać odbiór wyłączonych odpadów jako dodatkową usługę świadczoną przez gminę w zakresie odbierania odpadów komunalnych.

Postawiony w skardze kasacyjnej zarzut naruszenia przepisów postępowania jest konsekwencją zarzutów naruszenia prawa materialnego. Skoro więc sąd I instancji trafnie uznał, że zaskarżona uchwała narusza prawo to zasadnym było stwierdzenie jej nieważności stosownie do art. 147 § 1 p.p.s.a.

O kosztach postępowania orzeczono stosownie do art. 204 pkt 1 p.p.s.a.

Źródło: Centralna Baza Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/