(...) starosta może zawrzeć umowę, na podstawie której refunduje pracodawcy lub przedsiębiorcy przez okres 12 miesięcy część kosztów poniesionych na wynagrodzenia, nagrody oraz składki na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych do 30. roku życia, w wysokości uprzednio uzgodnionej, nieprzekraczającej jednak kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych skierowanych bezrobotnych w miesiącu oraz kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującej w ostatnim dniu zatrudnienia każdego rozliczanego miesiąca i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia.

Stosownie do art. 150g ust. 1 ww. ustawy, umowy, o których mowa w art. 150f, mogą być zawierane w okresie od dnia 1 stycznia 2016 r. do dnia 31 grudnia 2017 r. Koszty wynikające z zawartych umów, o których mowa w ust. 1, są finansowane przez starostę w ramach Funduszu Pracy w latach 2016-2018.

Stosownie do art. 103 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym. Cele, na jakie przeznacza się środki Funduszu Pracy, określa art. 108 tej ustawy. Przychodami Funduszu Pracy są m.in. obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, dotacje budżetu państwa, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej na współfinansowanie projektów finansowanych z Funduszu Pracy (art. 106 ww. ustawy).

Z powyższego wynika, że otrzymane przez Spółkę środki są finansowane z Funduszu Pracy, na który pracodawcy są zobowiązani płacić składki. Dlatego też otrzymane przez Spółkę środki, pomimo że stanowią pomoc de minimis, nie mają powiązania ani z programami operacyjnymi współfinansowanymi ze środków europejskich, ani też nie pochodzą z budżetu państwa czy budżetu jednostek samorządu terytorialnego.

W rozpatrywanej sytuacji nie znajdzie zatem zastosowania art. 12 ust. 4 pkt 14 u.p.d.o.p., bowiem analiza tego przepisu prowadzi do wniosku, że aby miało zastosowanie wyłączenie przychodów z opodatkowania, konieczne jest spełnienie dwóch warunków:

1) nieodpłatne świadczenie musi być finansowane lub współfinansowane ze środków budżetu państwa, jednostek samorządu terytorialnego, ze środków agencji rządowych, agencji wykonawczych lub ze środków pochodzących od rządów państw obcych, organizacji międzynarodowych lub międzynarodowych instytucji finansowych,

2) nieodpłatne świadczenie musi być otrzymane w ramach programu rządowego.

Natomiast z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca otrzymał środki pieniężne na sfinansowanie działań w zakresie wynagrodzenia, nagród oraz składek na ubezpieczenia społeczne skierowanych bezrobotnych do 30. roku życia. Jak powyżej wyjaśniono, środki te pochodzą z wydzielonej części środków Funduszu Pracy, uzyskanych z obowiązkowych składek wpłacanych przez pracodawców. Tym samym otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie nie podlega dyspozycji przepisu art. 12 ust. 4 pkt 14 u.p.d.o.p.

Zatem otrzymane przez Spółkę środki pieniężne na sfinansowanie działań w zakresie wynagrodzenia pracowników (dofinansowanie) stanowią przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 u.p.d.o.p.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 6 lipca 2016 r., sygn. IBPB-1-2/4510-403/16/MS

Od redakcji:

Interpretacja jest niekorzystna dla podatników w części, w której dotyczy uznania refundowanego wynagrodzenia za przychód. Pracodawcy, którzy skorzystali z refundacji i nie zaliczali jej dotychczas do przychodów, uznając, że obejmuje ją art. 12 ust. 4 pkt 14 updop, powinni skorygować swoje rozliczenia podatkowe. Wynika to z tego, że wskazany przepis nie dotyczy świadczeń pochodzących z Funduszu Pracy. Przepis ten obejmuje jedynie sytuacje, w których źródłem refundacji są środki europejskie, budżet państwa czy budżet jednostek samorządu terytorialnego.

Jednocześnie należy jednak dodać, że w tej samej interpretacji przyznano, iż naliczone wynagrodzenie pracownika ujęte w księgach rachunkowych w kwocie wynikającej ze stosunku pracy, zalicza się do kosztów uzyskania przychodu. Jest tak również w przypadku, gdy refundacja nie pokrywa całej kwoty wynagrodzenia. Tym samym pracodawca, który terminowo wypłaca należności objęte refundacją, może je zaliczyć do kosztów podatkowych już w miesiącu, za który są należne. Moment zaliczenia wynagrodzenia do kosztów nie jest bowiem powiązany z momentem otrzymania refundacji.

Na zakończenie warto przypomnieć, że dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków związanych z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, stanowią przychód zwolniony od podatku (art. 17 ust. 1 pkt 21 updop). Dotyczy to również dotacji otrzymanych na zakup takich środków trwałych z Funduszu Pracy.

Sławomir Biliński

prawnik, redaktor "MONITORA księgowego"