Zwolnienie z podatku od spadków i darowizn dla repatriantów

Od 1 maja 2017 r. ustawą nowelizującą ustawę o repatriacji wprowadzono nowy rodzaj zwolnienia od podatku od spadków i darowizn (art. 4 ust. 1 pkt 18 ustawy o podatku od spadków i darowizn). Zwolnione od tego podatku zostało nabycie przez repatrianta w drodze dziedziczenia, zapisu zwykłego, zapisu windykacyjnego, dalszego zapisu, polecenia testamentowego lub darowizny:

• własności (współwłasności) budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość,
• spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, spółdzielczego prawa do domu jednorodzinnego albo udziału w takim prawie.

Zwolnienie przysługuje, pod warunkiem że repatriant spełnia warunki określone w art. 16 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn, czyli co do zasady:

• nie jest właścicielem ani uprawnionym do innego budynku lub lokalu albo
• jest co prawda właścicielem/uprawnionym do innego budynku/lokalu, ale przeniesie własność lub prawo do dotychczasowego budynku/lokalu w ciągu 6 miesięcy od dnia złożenia zeznania podatkowego.

Nowelizacja ustawy o repatriacji zmieniła również definicję repatrianta. Zgodnie z definicją obowiązującą od 1 maja 2017 r. repatriantem jest osoba, która przybyła do Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie wizy krajowej wydanej w celu repatriacji z zamiarem osiedlenia się na stałe.

Ustawa z 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o repatriacji oraz niektórych innych ustaw - Dz.U. z 2017 r. poz. 858

Ewa Sławińska

prawnik, redaktor naczelna "MONITORA księgowego"