Terminy na wydanie lub uzupełnienie świadectwa pracy zostały wydłużone z 3 dni do 7 dni. Jeżeli z przyczyn obiektywnych terminowe wydanie nowego lub uzupełnionego świadectwa pracy nie jest możliwe, pracodawca może w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu przesłać świadectwo pracownikowi. W świadectwie pracy agencja pracy tymczasowej musi zamieścić informacje o pracodawcach użytkownikach i okresach świadczenia pracy przez pracownika tymczasowego. Takie zmiany obowiązują od 1 czerwca 2017 r.
W wyniku nowelizacji rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy (dalej: rozporządzenie) dodano nowe przepisy, które doprecyzowały terminy wydania lub uzupełnienia świadectwa pracy.
Zgodnie z nimi pracodawca jest zobowiązany wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia zawarcia lub zatwierdzenia ugody przez sąd - w razie zawarcia ugody skutkującej koniecznością wydania pracownikowi nowego świadectwa pracy (§ 7 ust. 4a rozporządzenia).
Jeżeli z przyczyn obiektywnych niemożliwe jest terminowe wydanie pracownikowi nowego lub uzupełnionego świadectwa pracy, wówczas pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu przesyła pracownikowi świadectwo pracy za pośrednictwem poczty albo doręcza je w inny sposób (§ 7 ust. 4b rozporządzenia). Dotyczy to sytuacji, gdy:
Od 1 czerwca 2017 r. zostały wydłużone terminy wydawania lub uzupełniania świadectwa pracy.
Jeżeli sąd pracy uwzględnił powództwo pracownika o sprostowanie świadectwa pracy pracodawca wydaje pracownikowi nowe świadectwo w ciągu 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia w tej sprawie (§ 7 ust. 2 rozporządzenia). Termin ten stosuje się także w razie uwzględnienia przez sąd pracy powództwa pracownika o odszkodowanie w związku z niewydaniem w terminie lub wydaniem niewłaściwego świadectwa pracy (§ 8 rozporządzenia).
Dłuższy termin obowiązuje również w razie prawomocnego orzeczenia sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania z tytułu niezgodnego z przepisami prawa wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia. Na żądanie pracownika pracodawca w ciągu 7 dni od dnia przedłożenia mu świadectwa pracy uzupełnia jego treść o dodatkową informację o tym orzeczeniu (§ 7 ust. 3 rozporządzenia).
W razie prawomocnego orzeczenia sądu pracy o odszkodowaniu dla pracodawcy z tytułu nieuzasadnionego rozwiązania przez pracownika umowy o pracę bez wypowiedzenia z powodu ciężkiego naruszenia podstawowych obowiązków pracodawcy, pracownik w ciągu 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia przedkłada pracodawcy wydane mu świadectwo pracy w celu uzupełnienia jego treści o informację o wydanym orzeczeniu sądu pracy (§ 9 ust. 1 rozporządzenia). Jeżeli pracodawca nie otrzyma świadectwa pracy to wzywa pracownika do przedłożenia tego dokumentu w ciągu 7 dni od otrzymania wezwania. Pracodawca uzupełnia świadectwo pracy i wydaje je pracownikowi w ciągu 7 dni od przedłożenia go przez pracownika (§ 9 ust. 2 rozporządzenia). Jeżeli z przyczyn obiektywnych wydanie w tym terminie uzupełnionego świadectwa pracy pracownikowi nie jest możliwe, pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu przesyła świadectwo pracy pracownikowi za pośrednictwem poczty albo doręcza je w inny sposób.
Przed 1 czerwca 2017 r. powyższe terminy były krótsze i wynosiły 3 dni.
Pracodawca, najpóźniej w dniu wydania pracownikowi nowego świadectwa pracy, usuwa z jego akt osobowych i niszczy poprzednio wydane świadectwo pracy. Obowiązek ten powstaje w razie:
Od 1 czerwca 2017 r. agencja pracy tymczasowej ma obowiązek umieszczenia w świadectwie pracy informacji o każdym pracodawcy, na rzecz którego pracownik świadczył pracę na podstawie umowy o pracę. Obowiązkowe jest także umieszczanie terminów świadczenia pracy na rzecz danego pracodawcy. Pomocniczy wzór świadectwa pracy, będący załącznikiem do rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy, przewiduje zamieszczenie informacji w tym zakresie w ust. 2 wzoru. Należy pamiętać, że zmiana ta spowodowała przesunięcie numeracji kolejnych ustępów wzoru świadectwa pracy.
Zmiana treści świadectwa pracy ma związek z obowiązującą od 1 czerwca 2017 r. nowelizacją ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych. Agencja pracy tymczasowej może bowiem skierować pracownika tymczasowego do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz jednego pracodawcy użytkownika maksymalnie przez 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy. Także pracodawca użytkownik może korzystać z pracy tego samego pracownika tymczasowego przez okres nieprzekraczający łącznie 18 miesięcy w okresie obejmującym 36 kolejnych miesięcy. Ustawa określa ponadto, że w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące każdego pracodawcy użytkownika, na rzecz którego była wykonywana praca tymczasowa na podstawie umowy o pracę, oraz okresy wykonywania takiej pracy.
Podstawa prawna:
§ 2, § 7, § 8, § 9 rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz.U. z 2016 r. poz. 2292; ost. zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 1044),
art. 18a, art. 20 ustawy z 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (j.t. Dz.U. z 2016 r. poz. 360; ost. zm. Dz.U. z 2017 r. poz. 962).
Tomasz Kowalski
specjalista z zakresu prawa pracy