Interpretacja indywidualna z dnia 08.12.2016, sygn. 3063-ILPP1-3.4512.137.2016.1.IL, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, sygn. 3063-ILPP1-3.4512.137.2016.1.IL

Podatek od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych wystawionych lub otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały zdigitalizowane, oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych otrzymanych pierwotnie w formie papierowej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Rozwoju i Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 października 2016 r. (data wpływu 7 listopada 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych wystawionych lub otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały zdigitalizowane, oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych otrzymanych pierwotnie w formie papierowej jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 listopada 2016 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych wystawionych lub otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały zdigitalizowane, oraz w zakresie prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych otrzymanych pierwotnie w formie papierowej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą głównie w zakresie usług transportowo -spedycyjnych oferowanych klientom indywidualnym i instytucjonalnym, zarówno rezydentom jak i nierezydentom w rozumieniu przepisów podatkowych.

Z uwagi na wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, Wnioskodawca odlicza podatek VAT naliczony, z otrzymywanych faktur dokumentujących zakupy związane z działalnością opodatkowaną, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z przepisów ustawy VAT.

Wnioskodawca zamierza rozpocząć proces przechowywania i odbioru dokumentów księgowych w wersji elektronicznej. W szczególności, proces ten będzie polegał na:

1. przyjmowaniu i przechowywaniu dokumentów księgowych (w tym: faktury, faktury korygujące, noty księgowe, dokumenty CMR) wystawionych i otrzymanych od kontrahentów w formacie elektronicznym (dalej: faktury elektroniczne),
2. digitalizowaniu dokumentów księgowych (w tym: faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur, noty księgowe) wystawianych przez Wnioskodawcę oraz otrzymywanych od kontrahentów w formacie papierowym i przechowywaniu ich w zdigitalizowanej (elektronicznej) formie (dalej: dokumenty zdigitalizowane).

Wnioskodawca będzie więc przyjmował od kontrahentów faktury elektroniczne wystawione w formacie pdf zapewniającym brak możliwości ingerencji w treść faktury. Faktury elektroniczne będą przyjmowane przez Wnioskodawcę po udzieleniu uprzedniej zgody (akceptacji) na sporządzanie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej. Zgoda (akceptacja) będzie wskazywała dane identyfikujące zarówno odbiorcę, jak i wystawcę faktur nazwa, adres, nr KRS, NIP oraz adresy e-mail, z których będą wysyłane faktury elektroniczne. Faktury te będą stanowić załącznik do wiadomości e-mail, przesyłanej na specjalnie dedykowany w tym celu adres e-mail Wnioskodawcy.

Wnioskodawca zamierza również wprowadzić digitalizowanie dokumentów księgowych (w tym: faktur, faktur korygujących, duplikatów faktur, not księgowych, dokumentów CMR) wystawianych przez Wnioskodawcę oraz otrzymanych od kontrahentów w formie papierowej. Digitalizacja otrzymanych dokumentów odbywać się będzie poprzez przeniesienie ich treści (poprzez skanowanie) do wersji elektronicznej, do formatu pdf zapewniającego brak możliwości ingerencji w treść faktury. Dokumenty otrzymane w formie papierowej będą niszczone po uprzednim ich zdigitalizowaniu.

Jednocześnie, w przypadku określonych typów faktur otrzymanych w formie papierowej, Wnioskodawca zamierza pozostawić ich dotychczasową (tzn. papierową) formę obiegu i archiwizacji. W szczególności, Wnioskodawca zamierza pozostawić taką formę w odniesieniu do faktur zapłaconych gotówką lub kartą służbową.

W związku z powyższym, dokumenty księgowe (w tym: faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur, noty księgowe) będą procesowane i przechowywane przez Wnioskodawcę jako:

1. faktury elektroniczne,
2. dokumenty zdigitalizowane,
3. dokumenty papierowe (określone typy faktur).

W odniesieniu do wszystkich wyżej wymienionych form dokumentów, Wnioskodawca stosuje procedury z zakresu kontroli biznesowej, ustalające wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. W szczególności, wyznaczeni pracownicy Wnioskodawcy weryfikują m.in:

1. dane identyfikujące wystawcę,
2. zgodność nabywanego towaru lub usługi z zamówieniem lub umową,
3. zgodność kwoty wskazanej na fakturze z zamówieniem lub umową,
4. moment realizacji usługi bądź dostawy towaru.

Stosowana przez Wnioskodawcę kontrola biznesowa gwarantuje w każdym przypadku pełną identyfikowalność otrzymanego przez Wnioskodawcę dokumentu (niezależnie od sposobu jego przesłania) z konkretną, dokumentowaną nim transakcją. Wyłącznie dokumenty pozytywnie zweryfikowane i zaakceptowane przez wyznaczonych pracowników są księgowane i rozliczane dla celów podatkowych Wnioskodawcy.

W przypadku faktur elektronicznych oraz dokumentów zdigitalizowanych (dalej łącznie zwanymi Dokumentami), stosowany będzie elektroniczny obieg dokumentów, który istotnie skróci proces ich weryfikacji i akceptacji co jest podstawowym celem realizacji przedmiotowego projektu. Ponadto Dokumenty będą przechowywane przez Wnioskodawcę w formie plików elektronicznych na serwerach Wnioskodawcy. Będą one przechowywane w formacie pdf, bez możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w ich treści. Przechowywane przez Wnioskodawcę pliki zawierające faktury i inne dokumenty księgowe będą umożliwiały odczytanie ich w dowolnym momencie oraz ewentualne wydrukowanie. System, w którym będą przechowywane Dokumenty, będzie ponadto umożliwiał szybkie wyszukanie danego dokumentu, np. według daty jego wystawienia, daty zaksięgowania, numeru, danych kontrahenta, itd. Zapewni to organom podatkowym oraz organom kontroli skarbowej szybki dostęp do Dokumentów, w razie takiej konieczności.

Wnioskodawca będzie przechowywał otrzymane Dokumenty do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto dla celów zachowania bezpieczeństwa danych, Wnioskodawca może sporządzać okresowe kopie zapasowe plików z Dokumentami.

Opisany przez Wnioskodawcę sposób przechowywania dokumentów księgowych (faktur, faktury korygujących, duplikatów faktur) w formie elektronicznej zapewni autentyczność ich pochodzenia, integralność ich treści i czytelność.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych (np. noty księgowe, dokumenty CMR) wystawionych lub otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały następnie zdigitalizowane, a których papierowa forma zostanie zniszczona jest zgodny z przepisami prawa?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych (np. noty księgowe, dokumenty CMR) wystawionych lub otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostały następnie zdigitalizowane, a których papierowa forma zostanie zniszczona jest zgodny z przepisami prawa.
2. Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych, otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, a których papierowa forma zostanie zniszczona.

Uzasadnienie przyjętego stanowiska (Ad. 1 i 2):

Sposób przechowywania dokumentów księgowych, a w szczególności faktur określa art. 112 oraz art. 112a ustawy o VAT. Zgodnie z tymi przepisami, podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, z zastrzeżeniem art. 130d ust. 3 i art. 134 ust. 3 ustawy. Ponadto, podatnicy są zobowiązani do przechowywania:

1. wystawionych przez siebie lub w swoim imieniu faktur, w tym faktur wystawionych ponownie,
2. otrzymanych faktur, w tym faktur wystawionych ponownie

w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju. Dodatkowo, w świetle wyżej wymienionych przepisów, podatnicy są zobligowani do zapewnienia organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłocznego dostępu do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłocznego ich poboru i przetwarzania danych w nich zawartych.

Z zestawienia powyższych przepisów wynika zatem, że o ile ustawa o VAT przewiduje warunki przechowywania dokumentów, to nie przesądza formy, w jakiej powinny być one przechowywane, akceptując zarówno formę papierową, jak i formę elektroniczną. Wynika to wprost z art. 112a ust. 3 i 4 ustawy o VAT, który dopuszczając elektroniczną formę przechowywania faktur, odnosi się ogólnie do faktur (nie ograniczając swojej dyspozycji wyłącznie do faktur elektronicznych).

Zgodnie z art. 2 pkt 31 ustawy o VAT, przez faktury rozumie się bowiem dokumenty w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierające dane wymagane ustawą o VAT i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Powyższe przepisy nie wprowadzają zatem ograniczenia, zgodnie z którym faktury w formie papierowej nie mogłyby być przechowywane w formie elektronicznej. Faktura papierowa jest bowiem fakturą, która może być przechowywana zarówno w formie papierowej, jak i w formie elektronicznej. Stąd, planowane przez Wnioskodawcę rozwiązanie polegające na archiwizowaniu w formie elektronicznej zarówno faktur elektronicznych jak i dokumentów zdigitalizowanych (otrzymanych przez Wnioskodawcę w formie papierowej) przy spełnieniu określonych wymogów wskazanych w ww. przepisach ustawy o VAT (vide uwagi poniżej) należy, zdaniem Wnioskodawcy, uznać za prawidłowe.

Stanowisko takie znajduje jednoznaczne potwierdzenie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego (dalej: NSA). Przykładowo, w wyroku z 6 października 2011 r., sygn. akt I FSK 1574/10 (wyrok ten został wydany na gruncie nieobowiązujących już przepisów, ale wnioski płynące z niego powinny mieć tym bardziej zastosowanie na gruncie obecnie obowiązujących, bardziej liberalnych regulacji), NSA stwierdził m.in., że: () w żadnym przepisie rozporządzenia w sprawie zwrotu podatku nie ma mowy o drukowanej kopii faktury, co oznacza, że normodawca nie zastrzegł formy drukowanej jako jedynej możliwej, do przechowywania. A skoro ustawodawca nie zobligował podatników do przechowywania kopii faktur wyłącznie w formie papierowej, w ocenie NSA, nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia mieszanego systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają także względy celowościowe, jak ekologiczne czy ekonomiczne i, że podatnik mając obowiązek przechowywania kopii faktur czy to w formie drukowanej czy to w formie elektronicznej ponosi wszelkie ryzyko ich utraty. Zdaniem NSA istota przechowywania kopii faktur sprowadza się bowiem do przechowywania nośników informacji, dlatego jeśli normodawca nie wyklucza jakiejś formy przechowywania informacji, to do podatnika powinien należeć wybór tych nośników, przy jednoczesnym obowiązku zaprezentowania uprawnionym organom tych informacji w żądanej przez nie formie. Naczelny Sąd Administracyjny wywiódł również, że obowiązek przechowywania faktur w formie papierowej, w sytuacji gdy inne metody przechowywania faktur także zapewniają realizację celów art. 246 Dyrektywy VAT, jest obowiązkiem nadmiernie dolegliwym i narusza zasadę proporcjonalności.

Podobnie, w wyroku z 24 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 49/11, NSA stwierdził m.in., że: (...) nie ma normatywnych przeciwwskazań do istnienia mieszanego systemu wysyłania i przechowywania faktur, polegającego na wysyłaniu faktury w formie papierowej oraz przechowywaniu jej kopii w formie elektronicznej, z gotowością wydrukowania jej na każde żądanie uprawnionego organu. Za taką wykładnią przemawiają zarówno względy celowościowe, jak i ekologiczne czy ekonomiczne. Podgląd ten znalazł odzwierciedlenie w wielu rozstrzygnięciach sądów administracyjnych zapadłych w analogicznych stanach faktycznych.

O ile ww. wyroki odwołują się bezpośrednio do sytuacji podmiotów wystawiających faktury, to nie ulega wątpliwości, że wnioski z nich płynące powinny mieć pełne zastosowanie do przechowywania faktur otrzymywanych przez danego podatnika.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, ustawodawca dopuszcza sytuację, w ramach której, poza fakturami elektronicznymi również faktury otrzymywane w formie papierowej będą przechowywane wyłącznie w formie elektronicznej, pod warunkiem spełnienia następujących wymogów:

1. faktury będą przechowywane:
   1. w podziale na okresy rozliczeniowe,
   2. w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie, autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
2. podatnik zapewni organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp i pobór faktur oraz przetwarzanie danych w nich zawartych.

Przy tym:

• przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury (art. 106m ust. 2 ustawy o VAT);
• przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy o VAT).

Wskazać również należy, że powyższe warunki mają zastosowanie do wszystkich faktur, tj. tych wystawionych w formie papierowej, jak i elektronicznej.

Zgodnie z art. 106m ust. 4 ustawy o VAT, autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jako alternatywne metody zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści faktury w odniesieniu do faktur elektronicznych ustawodawca wskazał, w szczególności, wykorzystanie:

• bezpiecznego podpisu elektronicznego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. o podpisie elektronicznym (Dz. U. Nr 130, poz. 1450, z późn. zm.), weryfikowanego za pomocą ważnego kwalifikowanego certyfikatu, lub
• elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych.

Powyższy przepis ustawy wskazuje zatem przykładowe metody zapewnienia autentyczności pochodzenia i integralności treści faktury, przy czym jako jedną z metod podaje wykorzystanie dowolnych kontroli biznesowych. Podatnicy mogą zatem stosować dowolne metody przesyłania, odbioru i przechowywania faktur o ile zagwarantują one spełnienie warunków autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z opisem zawartym w niniejszym wniosku, wszystkie powyżej wskazane warunki będą spełnione w przypadku faktur elektronicznych oraz dokumentów zdigitalizowanych (łącznie Dokumenty) przechowywanych przez Wnioskodawcę wyłącznie w formie elektronicznej.

W szczególności bowiem:

• Dokumenty będą przechowywane co najmniej do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego;
• będzie zapewniona możliwość wyszukania dokumentów z danego okresu rozliczeniowego, a także będzie zapewniona możliwość ich łatwego odszukania według innych zadanych kryteriów (np. po nazwie dostawcy, numerze faktury);
• elektroniczny zapis Dokumentów będzie miał formę nieedytowalnych plików w formacie pdf, dzięki czemu zapewniona zostanie integralność Dokumentów, co oznacza, że dane zawarte w Dokumentach nie będą zmieniane;
• elektroniczny zapis Dokumentów będzie miał odpowiednią jakość, aby zapewnić pełną możliwość odczytu danych zawartych na Dokumentach przez cały okres ich przechowywania w systemie Wnioskodawcy. Spełniony więc będzie wymóg czytelności Dokumentów;
• Dokumenty będą przechowywane w sposób, który zapewni pewność również co do tożsamości podmiotu, który wystawił dany Dokument (w szczególności dostawcy towarów/usług) na rzecz Wnioskodawcy. Wnioskodawca wprowadził i stosuje procedury z zakresu kontroli biznesowej, ustalające wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (w szczególności obejmujące weryfikację: danych wystawcy Dokumentów, zgodności nabywanego towaru lub usługi z zamówieniem lub umową, zgodności kwoty wskazanej na fakturze z zamówieniem lub umową, momentu realizacji usługi lub dostawy towaru). Przyjęty przez Wnioskodawcę schemat kontroli biznesowej gwarantuje pełną identyfikowalność faktury z dokumentowaną nią transakcją. Spełniony również zatem będzie wymóg autentyczności pochodzenia Dokumentów;
• Wnioskodawca będzie w stanie zapewnić organowi podatkowemu/organowi kontroli skarbowej na, żądanie bezzwłoczny dostęp, pobór oraz przetwarzanie danych zawartych w Dokumentach przechowywanych w systemie Wnioskodawcy.

Dodatkowo, w razie wystąpienia takiej potrzeby, Dokumenty przechowywane elektronicznie będą mogły zostać wydrukowane w wersji papierowej.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, planowany przez niego sposób przechowywania Dokumentów, w szczególności, uwzględniający digitalizację dokumentów księgowych otrzymanych w formie papierowej i przechowywanie ich jedynie w formie elektronicznej (przy równoczesnym zniszczeniu ich postaci papierowej), będzie w pełni zgodny z obowiązującymi przepisami ustawy o VAT.

Należy również podkreślić, że faktury przesyłane do Wnioskodawcy w formie elektronicznej, w formacie pdf, bezsprzecznie spełniają definicję faktury elektronicznej, określoną w art. 2 pkt 32 ustawy o VAT. Zgodnie bowiem z powołanym wyżej przepisem, fakturą elektroniczną jest faktura w formie elektronicznej, która została wystawiona i otrzymana w dowolnym formacie elektronicznym. Zasadnym jest zatem, zdaniem Wnioskodawcy, przyjęcie, że każdy rodzaj pliku, który ze swej istoty ogranicza możliwość ingerencji w jego treść będzie odpowiadał wymogom ustawy o VAT (przy zachowaniu pozostałych warunków dotyczących autentyczności pochodzenia i czytelności faktury). Przykładowo, wymagania te będą spełniały faktury zapisywane w formacie pdf, który uniemożliwia modyfikację treści faktury. Dodatkowo wskazać należy, że możliwość przesyłania faktur m.in. w formacie pdf dopuścił również sam Minister Finansów już na gruncie przepisów obowiązujących od 2011 r. W opublikowanej na stronie internetowej Ministerstwa Finansów broszurze Najważniejsze zmiany w VAT od dnia 1 stycznia 2011 r. Minister Finansów podkreślił, że wprowadzone wówczas uproszczenia w zakresie fakturowania polegały, w szczególności, na umożliwieniu wystawiania i przesyłania faktur elektronicznych w dowolnym formacie elektronicznym (pdf, doc. i inne, udostępniane na serwerze wystawcy, jak również np. przesyłane mailem).

W konsekwencji, biorąc pod uwagę zapewnienie przez Wnioskodawcę autentyczności pochodzenia, integralności treści oraz czytelności otrzymywanych faktur (zarówno elektronicznych, jak i zdigitalizowanych) co zostało wykazane powyżej Wnioskodawca będzie uprawniony do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z Dokumentów przechowywanych jedynie w formie elektronicznej, w zakresie, w jakim Dokumenty będą odnosić się do zakupów towarów/usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych VAT. Zatem, co do zasady, Wnioskodawca będzie miał prawo do odliczenia podatku wykazanego na Dokumentach.

Wnioskodawca pragnie podkreślić, że ww. stanowisko jest w pełni akceptowane przez organy podatkowe. Przykładowo, w interpretacji z 19 lipca 2013 r. sygn. IBPP2/443-299/13/AMP (która zachowuje w pełni aktualność na gruncie obecnego brzmienia przepisów) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził m.in., że: (...) należy stwierdzić, że obecnie obowiązujące regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur wystawianych kontrahentom i otrzymywanych od nich w formie papierowej, w formie elektronicznej, w dowolny sposób, np. w formie zapisu elektronicznego na elektronicznych nośnikach danych, jednakże sposób ten, jak wskazuje Wnioskodawca, musi zapewniać autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność faktur od momentu ich wystawienia do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego, łatwe ich odszukanie, bezzwłoczny dostęp do faktur oraz faktury te powinny być przechowywane w podziale na okresy rozliczeniowe. (...) możliwa jest (...) digitalizacja faktur papierowych, zarówno tych dokumentujących sprzedaż jak również tych otrzymywanych przez Wnioskodawcę. Powyższe poprzez analogię jest również możliwe w odniesieniu do otrzymywanych przez Wnioskodawcę paragonów oraz rachunków, które są również dopuszczalną formą dokumentowania sprzedaży na gruncie przepisów prawa podatkowego. Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozważane przez Wnioskodawcę rozwiązania dotyczące: (...) digitalizowania otrzymywanych od kontrahentów dokumentów rozliczeniowych w formacie papierowym i przechowywania ich w zdigitalizowanej (elektronicznej) formie w zakresie faktur VAT, rachunków oraz paragonów fiskalnych będą prawidłowe z punktu widzenia przepisów rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2012 r., oraz rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r..

Podobnie, w interpretacji indywidualnej z 20 czerwca 2013 r., sygn. IBPP2/443-269/13/IK, Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach stwierdził, że: Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Nie różnicuje on zastosowania odliczenia względem przechowywanych faktur w formie papierowej czy elektronicznej. W niniejszej sprawie zatem, jeżeli otrzymane przez Wnioskodawcę oryginały faktur w formie papierowej, a przechowywane w formie obrazów elektronicznych, będą dokumentowały nabycie towarów i usług wykorzystywanych przez niego do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, będą dawały mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o kwotę podatku naliczonego.

Stanowisko analogiczne do stanowiska Wnioskodawcy zostało zajęte również w interpretacjach:

Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z:

• 20 maja 2014 r., sygn. IPPP3/443-290/14-2/MKw
• 8 października 2013 r., sygn. IPPP2/443-829/13-2/RR
• 27 września 2013 r., sygn. IPPP1/443-756/13-3/AS
• 8 maja 2013 r., sygn. IPPP1/443-342/13-2/MP
• 28 grudnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-1050/12-2/AO
• 18 grudnia 2012 r., sygn. IPPP2/443-1148/12-3/DG.

Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacjach indywidualnych z:

• 8 października 2013 r., sygn. ILPP4/443-337/13-2/EWW
• 29 stycznia 2013 r., sygn. ILPP4/443-504/12-2/EWW.

Wobec powyższego, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie stanowiska zaprezentowanego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r. poz. 710, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do art. 15 ust. 2 ustawy działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Art. 2 pkt 31 ustawy stanowi, że ilekroć jest mowa w przepisach ustawy o fakturze rozumie się przez to dokument w formie papierowej lub w formie elektronicznej zawierający dane wymagane ustawą i przepisami wydanymi na jej podstawie.

Z kolei na podstawie art. 2 pkt 32 ustawy przez fakturę elektroniczną rozumie się fakturę w formie elektronicznej wystawioną i otrzymaną w dowolnym formacie elektronicznym.

Na podstawie art. 106n ust. 1 ustawy stosowanie faktur elektronicznych wymaga akceptacji odbiorcy faktury.

Zatem stosowanie przesyłu elektronicznego faktur wymaga uprzedniej akceptacji przez odbiorcę dla takiego sposobu przekazywania tych dokumentów. Jednocześnie należy wskazać, że nie istnieją żadne szczególne wymogi dotyczące samej formy i treści akceptacji wysyłania, w tym udostępniania faktur w formie elektronicznej przez odbiorcę faktur. Szczegółowe kwestie w zakresie sposobu wyrażenia lub cofnięcia zgody przez odbiorcę na przesyłanie faktur w formie elektronicznej pozostają w gestii stron i stanowią element umowy przez nie zawartej.

Należy przy tym mieć na względzie, że wymóg akceptacji przez odbiorcę przesyłania faktur w formie elektronicznej, w tym udostępniania, które to faktury zostaną otrzymane przez odbiorcę wyłącznie w formie elektronicznej, znajduje swoje uzasadnienie głównie w technicznych wymogach koniecznych dla odbioru faktury przesłanej w formie elektronicznej i w przypadku podatników będących odbiorcami tych faktur w możliwości zapewnienia przez nich autentyczności, integralności oraz czytelności treści faktury. W każdym przypadku decyzja o stosowaniu faktur elektronicznych pozostaje ostatecznie kwestią porozumienia między stronami transakcji.

W myśl art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Na mocy art. 106g ust. 1 ustawy faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Stosownie do art. 106j ust. 1 ustawy w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

podatnik wystawia fakturę korygującą.

Zgodnie z art. 106l ust. 1 ustawy w przypadku gdy faktura ulegnie zniszczeniu albo zaginie:

1. podatnik lub upoważniona przez niego do wystawiania faktur osoba trzecia, wystawia ponownie fakturę:
   1. na wniosek nabywcy zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika,
   2. zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy;
2. nabywca, o którym mowa w art. 106d ust. 1 lub art. 106k ust. 1, wystawia ponownie fakturę:
   1. na wniosek podatnika zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy,
   2. zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu podatnika;
3. podmiot, o którym mowa w art. 106c, wystawia ponownie fakturę:
   1. na wniosek nabywcy lub dłużnika zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu tego podmiotu,
   2. zgodnie z danymi zawartymi w fakturze będącej w posiadaniu nabywcy lub dłużnika.

Faktura wystawiona ponownie powinna zawierać wyraz "DUPLIKAT" oraz datę jej wystawienia (art. 106l ust. 2 ustawy).

Art. 112 ustawy stanowi, że podatnicy są obowiązani przechowywać ewidencje prowadzone dla celów rozliczania podatku oraz wszystkie dokumenty, w szczególności faktury, związane z tym rozliczaniem do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego ().

Zgodnie z art. 112a ust. 1 ustawy podatnicy przechowują:

1. wystawione przez siebie lub w swoim imieniu faktury, w tym faktury wystawione ponownie,
2. otrzymane faktury, w tym faktury wystawione ponownie

w podziale na okresy rozliczeniowe, w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich wystawienia lub otrzymania do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Na podstawie art. 112a ust. 2 ustawy podatnicy posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju są obowiązani do przechowywania faktur na terytorium kraju.

Podatnicy zapewniają organowi podatkowemu lub organowi kontroli skarbowej na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, o których mowa w ust. 1, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych (art. 112a ust. 4 ustawy).

Natomiast stosownie do art. 106m ust. 1 ustawy podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury.

Art. 106m ust. 2 ustawy stanowi, że przez autentyczność pochodzenia faktury rozumie się pewność co do tożsamości dokonującego dostawy towarów lub usługodawcy albo wystawcy faktury.

Przez integralność treści faktury rozumie się, że w fakturze nie zmieniono danych, które powinna zawierać faktura (art. 106m ust. 3 ustawy).

Autentyczność pochodzenia, integralność treści oraz czytelność faktury można zapewnić za pomocą dowolnych kontroli biznesowych, które ustalają wiarygodną ścieżkę audytu między fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług (art. 106m ust. 4 ustawy).

Zauważyć należy, że dla potrzeb przepisów o podatku od towarów i usług, pojęcie kontrole biznesowe należy rozumieć jako proces, za pośrednictwem którego podatnik tworzy, wdraża oraz aktualizuje dostateczny poziom pewności co do tożsamości dostawcy lub usługodawcy albo wystawcy faktury (autentyczność pochodzenia), w zakresie tego, że nie zmieniono danych dotyczących podatku VAT (integralność treści) oraz w zakresie czytelności faktury od momentu wystawienia faktury aż do końca okresu przechowywania. Kontrola biznesowa powinna dawać pewną ścieżkę kontrolną, dzięki której można powiązać fakturę ze stanowiącą podstawę jej wystawienia dostawą towarów bądź usługą.

Kontrole biznesowe powinny być odpowiednie do wielkości działalności i rodzaju podatnika oraz powinny uwzględniać ilość i wartość transakcji, jak również ilość i rodzaj dostawców lub usługodawców oraz nabywców lub usługobiorców. W stosownych przypadkach uwzględnione powinny być także inne czynniki.

Z kolei pojęcie wiarygodna ścieżka audytu oznacza, że związek pomiędzy dokumentami uzupełniającymi oraz realizowanymi transakcjami jest łatwy do prześledzenia (dzięki posiadaniu dostatecznych danych dla powiązania dokumentów), zgodny z ustalonymi w przedsiębiorstwie procedurami oraz odzwierciedla procesy, które faktycznie miały miejsce. Ścieżka audytu dla celów podatku VAT powinna zapewnić możliwy do skontrolowania związek pomiędzy fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług tak, aby umożliwić sprawdzenie, czy faktura odzwierciedla to, że dostawa towarów lub świadczenie usług miało miejsce. Przy czym środki przy wykorzystaniu których podatnik może wykazać powyższy związek pozostawia się uznaniu podatnika.

Poza wykorzystaniem kontroli biznesowych, określonych w ust. 4, autentyczność pochodzenia i integralność treści faktury elektronicznej są zachowane, w szczególności, w przypadku wykorzystania:

1. kwalifikowanego podpisu elektronicznego lub
2. elektronicznej wymiany danych (EDI) zgodnie z umową w sprawie europejskiego modelu wymiany danych elektronicznych, jeżeli zawarta umowa dotycząca tej wymiany przewiduje stosowanie procedur gwarantujących autentyczność pochodzenia faktury i integralność jej danych (art. 106m ust. 5 ustawy).

Powyższy przepis określa technologiczne sposoby przesyłu faktur w postaci elektronicznej (kwalifikowany podpis elektroniczny i system elektronicznej wymiany danych EDI), które mocą ustawy uznane zostały przez prawodawcę za zapewniające autentyczność pochodzenia i integralności treści faktur elektronicznych. Wykorzystując jedną z powyższych metod podatnik może mieć pewność, że zapewnia spełnienie ww. przedmiotowych cech faktur. Wskazane metody są jednak tylko przykładowym wyliczeniem co oznacza, że podatnik może zastosować inne, dowolne środki zapewnienia autentyczności i integralności faktury.

Należy stwierdzić, że regulacje prawne dopuszczają możliwość przechowywania faktur (wystawianych bądź otrzymywanych w formie papierowej) w formie elektronicznej, w dowolny sposób, jednakże sposób ten jak wymaga ustawodawca ma zapewniać przechowywanie faktur w podziale na okresy rozliczeniowe w sposób zapewniający łatwe ich odszukanie oraz autentyczność pochodzenia, integralność treści i czytelność tych faktur od momentu ich otrzymania do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, podatnik zobowiązany jest zapewnić odpowiednim organom na żądanie, zgodnie z odrębnymi przepisami, bezzwłoczny dostęp do faktur, a w przypadku faktur przechowywanych w formie elektronicznej również bezzwłoczny ich pobór i przetwarzanie danych w nich zawartych.

Podkreślić należy szczególną rangę wymogu, jaki ustawodawca stawia podatnikom poprzez treść art. 106m ust. 1 ustawy. Przesądza w nim to, że to podatnik określa sposób zapewnienia autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności faktury. Dopuszczalne są więc wszelkie metody (procedury) przechowywania faktur w formie elektronicznej, z tym zastrzeżeniem, że muszą one gwarantować autentyczność pochodzenia faktur, ich integralność oraz czytelność.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że duplikaty faktur oraz faktury korygujące są rodzajami faktur, do których również zastosowanie mają powyższe wymogi.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca zamierza rozpocząć proces przechowywania i odbioru dokumentów księgowych w wersji elektronicznej po udzieleniu uprzedniej zgody (akceptacji) na sporządzanie i przesyłanie faktur w formie elektronicznej. Zamierza on również wprowadzić digitalizowanie dokumentów księgowych wystawianych przez Wnioskodawcę oraz otrzymanych od kontrahentów w formie papierowej. W szczególności, proces ten będzie polegał na przyjmowaniu i przechowywaniu dokumentów księgowych (w tym: faktury, faktury korygujące, noty księgowe, dokumenty CMR) wystawionych i otrzymanych od kontrahentów w formacie elektronicznym (faktury elektroniczne) oraz digitalizowaniu dokumentów księgowych (w tym: faktury, faktury korygujące, duplikaty faktur, noty księgowe) wystawianych przez Wnioskodawcę oraz otrzymywanych od kontrahentów w formacie papierowym i przechowywaniu ich w zdigitalizowanej (elektronicznej) formie (dokumenty zdigitalizowane). Ww. Dokumenty otrzymane w formie papierowej będą niszczone po uprzednim ich zdigitalizowaniu.

Wnioskodawca będzie stosował procedury z zakresu kontroli biznesowej, ustalające wiarygodną ścieżkę audytu między daną fakturą a dostawą towarów lub świadczeniem usług. Będzie ona gwarantować w każdym przypadku pełną identyfikowalność otrzymanego przez Wnioskodawcę dokumentu (niezależnie od sposobu jego przesłania) z konkretną, dokumentowaną nim transakcją. Dokumenty będą przechowywane w formacie pdf, bez możliwości dokonywania jakichkolwiek zmian w ich treści. Przechowywane przez Wnioskodawcę pliki zawierające faktury i inne dokumenty księgowe będą umożliwiały odczytanie ich w dowolnym momencie oraz ewentualne wydrukowanie. System, w którym będą przechowywane Dokumenty, będzie umożliwiał szybkie wyszukanie danego dokumentu. Zapewni to organom podatkowym oraz organom kontroli skarbowej szybki dostęp do Dokumentów. Wnioskodawca będzie przechowywał otrzymane Dokumenty do czasu upływu terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Ponadto, dla celów zachowania bezpieczeństwa danych, Wnioskodawca może sporządzać okresowe kopie zapasowe plików z Dokumentami.

Wnioskodawca wskazał, że sposób przechowywania faktur, faktury korygujących, duplikatów faktur w formie elektronicznej zapewni autentyczność ich pochodzenia, integralność ich treści i czytelność. A z uwagi na wykonywanie czynności opodatkowanych VAT, odlicza on podatek VAT naliczony, z otrzymywanych faktur dokumentujących zakupy związane z działalnością opodatkowaną, z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z przepisów ustawy VAT.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że przechowywanie faktur wyłącznie w formie elektronicznej (bez konieczności przechowywania ich w wersji papierowej) w sposób opisany przez Wnioskodawcę, czyli przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych dokumentów przez wymagany przepisami okres, a także umożliwieniu dostępu do nich na żądanie odpowiedniego organu będzie zgodne z przytoczonymi przepisami.

Odnosząc się natomiast do przechowywania w formie elektronicznej pozostałych wymienionych przez Wnioskodawcę dokumentów, do których nie stosuje się przepisów dotyczących przechowywania faktur zawartych w ustawie, należy stwierdzić, że nie ma żadnych przeciwwskazań do elektronicznego przechowywania tego rodzaju dokumentów.

Sposób przechowywania dokumentów określony w powołanych przepisach w okresie do czasu upływu przedawnienia zobowiązania podatkowego, pozwala na stosowanie wyłącznie elektronicznego modelu przechowywania, pomimo otrzymywania dokumentów w formie papierowej (faktur, duplikatów faktur, faktur korygujących, not księgowych, dokumentów CMR).

Podsumowując, przedstawiony przez Wnioskodawcę sposób przechowywania w formie elektronicznej faktur elektronicznych oraz faktur i innych dokumentów księgowych (np. noty księgowe, dokumenty CMR) wystawionych lub otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, które zostaną następnie zdigitalizowane, a których papierowa forma zostanie zniszczona, będzie zgodny z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług.

W odniesieniu do kwestii dotyczącej prawa do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, a których papierowa forma zostanie zniszczona, należy stwierdzić, że zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy, który określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Co do zasady prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w momencie powstania obowiązku podatkowego pod warunkiem, że podatnik posiada fakturę dokumentującą nabycie towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Przepisy nie uzależniają prawa podatnika do odliczenia podatku naliczonego ani od rodzaju faktury (papierowa/elektroniczna), ani od formy w jakiej podatnik przechowuje faktury zakupowe.

W świetle przytoczonych przepisów i przedstawionych okoliczności sprawy należy stwierdzić, że faktury dokumentujące zakupy przechowywane przez Wnioskodawcę w formie elektronicznej w ramach opisanego procesu przechowywania przy zapewnieniu autentyczności pochodzenia, integralności treści i czytelności tych dokumentów będą potwierdzały jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wykazanego w nich, pod warunkiem, że nabyte towary i usługi będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W konsekwencji, fakt zutylizowania papierowych wersji przedmiotowych faktur, które zostaną objęte opisanym systemem archiwizacji, nie będzie miał wpływu na możliwość odliczenia podatku VAT z nich wynikającego.

Zatem Wnioskodawcy będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty VAT należnego o kwotę VAT naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur elektronicznych oraz faktur zdigitalizowanych, otrzymanych pierwotnie w formie papierowej, a których papierowa forma zostanie zniszczona.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. Organ informuje, że zgodnie z art. 14na pkt 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n dotyczących ochrony prawnej wynikającej z zastosowania się Wnioskodawcy do otrzymanej interpretacji nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku stanowią element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. czynności dokonanych w ramach transakcji, które pomimo spełnienia warunków formalnych ustanowionych w przepisach ustawy, miały zasadniczo na celu osiągnięcie korzyści podatkowych, których przyznanie byłoby sprzeczne z celem, któremu służą te przepisy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2016 r., poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Administracji Skarbowej w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

Stanowisko

prawidłowe

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu