Orzeczenie Regionalnej Komisji Orzekającej w Warszawie z dnia 27 czerwca 2014 r., sygn. RKO.5011.11.2014

Naruszenie dyscypliny finansów publicznych określone w art. 18 pkt 2 u.o.n.d.f.p. jest czynem formalnym. Do jego znamion nie należy zaistnienie uszczerbku w finansach jednostki. Dobrem chronionym w przepisach regulujących odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest także ład prawny systemu finansów publicznych. Szkodliwością dla finansów publicznych jest zniekształcenie zawartej w sprawozdaniu informacji w stosunku do rzeczywistego stanu środków publicznych w jednostce sektora finansów publicznych.

Teza od Redakcji

Regionalna Komisja Orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Warszawie w Składzie Orzekającym:

Przewodniczący Jan Rudowski

Członkowie Renata Sokolnicka, Łukasz Gawrychowski

Protokolant: Karolina Aszkiełowicz przy udziale Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych Pani Bożeny Zych, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2014r., zarzutu zawartego we wniosku o ukaranie z dnia 28 lutego 2014r. (sygn. akt DF-RI.5001.96.2013) złożonym przez Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych Panią Bożenę Zych, w sprawie przeciwko:

Panu (...) - zam. (...), pełniącemu w czasie popełnienia czynu funkcję Prezydenta Miasta (...), obwinionemu o naruszenie dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu art. 18 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2004 r. o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych (t.j. Dz. U. z 2013 r., poz. 168 i Dz. U. z 2012 r., poz. 1529), polegające na:

wykazaniu w dniu 31 stycznia 2011 r. w sprawozdaniu Rb-Z o stanie zobowiązań według tytułów dłużnych oraz poręczeń i gwarancji jednostki budżetowej wg stanu na koniec IV kwartału 2010 roku w poz. E2.2 "długoterminowe kredyty i pożyczki" danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej, ponieważ wykazano kwotę 29.638.476,06 zł, podczas gdy z ewidencji wynika kwota 34.274.989,94 zł, tj.:

- zobowiązania finansowe - konto 260 - 1.107.140,00 zł i 23.432.418,18 zł,

- kredyty bankowe - konto 134 - 5.098.917,88 zł i konto 245/1248 dotyczące zobowiązań wynikających z umowy nabycia wierzytelności Nr 04/031/09/Z/SW- kapitał podstawowy w kwocie 4.636.513,88 zł.

Konsekwentnie w poz. E2 "kredyty i pożyczki" i w poz. E "zobowiązania wg tytułów dłużnych" wykazano 29.638.476,06 zł a należało wykazać 34.274.989,94 zł.

Różnica wynosi 4.636.513,88 zł, co stanowi naruszenie - obowiązującego w dacie popełnienia czynu § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 252, poz. 1692), który obecnie ma swój odpowiednik w § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego (Dz. U. Nr 298, poz. 1767), - obowiązującego w dacie popełnienia czynu i obecnie § 2 ust. 2 zdanie drugie i § 10 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych (Dz. U. Nr 43, poz. 247 z późn. zm.) oraz § 2 ust. 1 pkt 2 instrukcji sporządzania sprawozdań, stanowiącej załącznik Nr 9 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r.

Regionalna Komisja Orzekająca w oparciu o zebrany w sprawie materiał dowodowy, działając na podstawie art. 42 ust. 1, art. 46 pkt 4, art. 51, art. 135 ust. 1 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych

orzeka

1. Uznaje Pana (...) - zam. (...), pełniącego w czasie popełnienia czynu funkcję Prezydenta Miasta (...) - odpowiedzialnym za naruszenie dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu art. 18 pkt 2 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych polegające na wykazaniu w dniu 31 stycznia 2011 r. w sprawozdaniu Rb-Z o stanie zobowiązań według tytułów dłużnych oraz poręczeń i gwarancji jednostki budżetowej wg stanu na koniec IV kwartału 2010 roku w poz. E2.2 "długoterminowe kredyty i pożyczki" danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej, ponieważ wykazano kwotę 29.638.476,06 zł, podczas gdy z ewidencji wynika kwota 34.274.989,94 zł, tj. zobowiązania finansowe - konto 260 - 1.107.140,00 zł i 23.432.418,18 zł, oraz kredyty bankowe - konto 134 - 5.098.917,88 zł i konto 245/1248 dotyczące zobowiązań wynikających z umowy nabycia wierzytelności Nr 04/031/09/Z/SW- kapitał podstawowy w kwocie 4.636.513,88 zł, a w konsekwencji w poz. E2 "kredyty i pożyczki" i w poz. E "zobowiązania wg tytułów dłużnych" wykazano 29.638.476,06 zł zamiast 34.274.989,94 zł, czym naruszył:

- obowiązujący w dacie popełnienia czynu § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 252, poz. 1692), który obecnie ma swój odpowiednik w § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego (Dz. U. Nr 298, poz. 1767),

- obowiązujący w dacie popełnienia czynu i obecnie § 2 ust. 2 zdanie drugie i § 10 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych (Dz. U. Nr 43, poz. 247 z późn. zm.) oraz § 2 ust. 1 pkt 2 instrukcji sporządzania sprawozdań, stanowiącej załącznik Nr 9 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r.

2. Za powyższe, na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych odstępuje od wymierzenia kary Panu (...).

3. Na podstawie art. 167 ust. 1 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych w związku z art. 1 ustawy z dnia 8 listopada 2013 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1645) obciąża Pana (...), obowiązkiem zwrotu - na rzecz Skarbu Państwa - kosztów postępowania w wysokości 291,71zł. (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt jeden złotych siedemdziesiąt jeden groszy), co stanowi 10% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ogłoszonego obwieszczeniem Prezesa GUS z dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w 2010 r. i w drugim półroczu 2010 r. (M. P. Nr 15, poz. 156).

Stosownie do art. 137 ust. 5 i art. 138 ust. 1 i 2 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych od niniejszego orzeczenia przysługuje stronom odwołanie do Głównej Komisji Orzekającej w Sprawach o Naruszenie Dyscypliny Finansów Publicznych, w terminie 14 dni od dnia doręczenia orzeczenia, za pośrednictwem tutejszej Regionalnej Komisji Orzekającej.

Uzasadnienie

Na podstawie całokształtu zebranego i ujawnionego w toku rozprawy materiału dowodowego Regionalna Komisja Orzekająca w sprawach o naruszenie dyscypliny finansów publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Warszawie ustaliła i zważyła, co następuje.

Zawiadomienie o ujawnionych okolicznościach wskazujących na naruszenie dyscypliny finansów publicznych w Urzędzie Miasta (...) złożył Wicedyrektor Departamentu Budżetu i Finansów Najwyższej Izby Kontroli pismem z dnia 2 lipca 2013 r. Nr KBF-4101-07-06/2012 P/12/036.

Z zawiadomienia wynikało, że Pan (...) Prezydent Miasta (...) naruszył dyscyplinę finansów publicznych w ten sposób, że wykazał w sprawozdaniu Rb-Z za 2010 r. dane niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej Miasta (...). Zawiadamiający wykazał, iż w sprawozdaniu Rb-Z za IV kwartał 2010 r. zobowiązanie z tytułu wykonanych na rzecz Miasta (...) robót budowlanych zostało wykazane w kwocie 5.248.172,38 zł w części D (kapitał oraz odsetki), zamiast w kwocie 4.636.513,88 zł (tylko należność główna) w części A w wierszu E2.2 "Pożyczki i kredyty długoterminowe".

W toku postępowania wyjaśniającego prowadzonego przez Rzecznika Dyscypliny Finansów Publicznych przy Regionalnej Izbie Obrachunkowej w Warszawie, Pełnomocnik Obwinionego złożyła wniosek o umorzenie postępowania ze względu na brak w zarzucanym czynie znamion naruszenia dyscypliny finansów publicznych, wniosek ten opierał się na następujących wyjaśnieniach, cyt.:

"Przepis art. 18 pkt 2 ustawy stanowi, iż naruszeniem dyscypliny finansów publicznych jest m.in. wykazanie w sprawozdaniu z wykonania procesów gromadzenia środków publicznych i ich rozdysponowania danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej. Należy zauważyć, iż brak znamion naruszenia dyscypliny finansów publicznych w zarzucanym czynie (art. 78 ust. 1 pkt 2 ustawy) zachodzi, gdy czyn miał miejsce, jednakże nie zawiera on wszystkich ustawowych znamion określonego naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Przesłanka ta jest o charakterze materialno - prawnym i odnosi się do prawnej oceny czynu.

Znamiona naruszenia dyscypliny finansów publicznych podlegają ścisłej wykładni językowej. (...) Tak jest w przedmiotowym przypadku, gdyż faktycznie nastąpiło sporządzenie sprawozdania niezgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Finansów, zarówno z dnia 23 grudnia 2010 r., jak i z dnia 4 marca 2010 r. Jednakże dopuszczenie się do sporządzenia sprawozdania niezgodnie z treścią rozporządzeń Ministra Finansów, nie stanowi naruszenia dyscypliny finansów publicznych. W danym przypadku naruszeniem jest wykazanie w sprawozdaniu danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej. Należy więc analizować łącznie dwa elementy: konkretne sprawozdanie oraz ewidencję księgową, zawierające te dane.

Natomiast, z analizy sprawozdania wynika po pierwsze, iż generalnie w sprawozdaniu wskazana jest kwota z umowy nabycia wierzytelności, tylko nie w części A sprawozdania, tylko w części D (łącznie z odsetkami). Po drugie, fakt niezgodności danych należy ustalić tylko poprzez porównanie danych wykazanych w sprawozdaniu z księgami. Tymczasem, w sprawozdaniu w pozycji E 2.2, jak i w pozycji E znajduję się kwota 29 638.476,06 złotych i taka sama kwota znajduje się w ewidencji, czyli suma kont 260 pożyczki z kwotami 1.107.140,00 złotych i 23.432.418,18 złotych oraz konta 134 kredyty bankowe 5.098.917,88 złotych. Natomiast w ewidencji księgowej Urzędu Miasta (...) występowało oddzielnie konto 245/1248 jako rozrachunki z tytułu towarów i usług, które obejmowało sporną umowę cesji, jednakże bezspornie zachodziła zgodność danych w sprawozdaniu z danymi z ewidencji księgowej.

Zdaniem wyjaśniającego, niezgodność w przypadkach objętych przepisem art. 18 pkt 2 ustawy zachodziłaby, gdyby w danych w ewidencji księgowej kredyty i pożyczki były zaewidencjonowane w wysokości 34.274.989,94 złotych, a do sprawozdania tą pozycję podano w wysokości 29.638.476,06 złotych. Wtedy nastąpiłaby niezgodność z prowadzoną ewidencja księgową, a tym samym wprowadzenie w błąd otrzymującego sprawozdanie, a także prowadzenie do fałszowania sprawozdawczości zbiorczej, na podstawie której podejmuje się decyzję dotyczącą finansów publicznych. Natomiast, w przedmiotowym przypadku, zostały ujawnione wszystkie dane w sposób ujęty w księgach.

Należy zwrócić uwagę również na niespójność przepisów obowiązujących w okresie IV kwartału 2010, za który sporządzane było sprawozdanie, a styczniem 2011 r., w którym było sporządzone sprawozdanie. Otóż, w okresie IV kwartału 2010 r. obowiązywało rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowo sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczonych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa (Dz. U. Nr 112 poz. 758), które w § 3 pkt 2 i 3 do tytułów dłużnych zaliczało typowe pożyczki i kredyty, a od stycznia 2011 r. rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. o tym samym tytule opublikowane w Dz. U. z 2010 r. Nr 252 poz. 1692, które już do kredytów i pożyczek zaliczało również umowy nienazwane, podobne do pożyczek lub kredytów.

Tylko ta rozbieżność była powodem kwestionowanego ujęcia zobowiązań z cesji wierzytelności, nie w części A sprawozdania, tylko w części D co jednak nie przesądza, że doszło do naruszenia dyscypliny finansów publicznych i że zaistniał czyn naruszenia dyscypliny finansów publicznych poprzez wykazanie w sprawozdaniu Rb-Z danych niezgodnie z danymi z ewidencji księgowej, bo jak obszernie zostało wyjaśnione, wykazanie danych w sprawozdaniu było zgodne z danymi z ewidencji księgowej."

W wyniku przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych w stosunku do Obwinionego - Pana (...), będącego w czasie popełnienia zarzucanego czynu Prezydentem Miasta (...), skierowała wniosek o ukaranie z dnia 28 lutego 2014 r., w którym wniosła o uznanie Obwinionego za odpowiedzialnego na zasadach określonych w art. 19 ust. 1 i 2 ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych [dalej:u.o.n.d.f.p.] w rozumieniu art. 18 pkt 2 tej ustawy, polegające na wykazaniu w dniu 31 stycznia 2011 r. w sprawozdaniu Rb-Z o stanie zobowiązań według tytułów dłużnych oraz poręczeń i gwarancji jednostki budżetowej wg stanu na koniec IV kwartału 2010 r. w poz. E2.2 "długoterminowe kredyty i pożyczki" danych niezgodnych z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej, ponieważ wykazano kwotę 29.638.476,06 zł, podczas gdy z ewidencji wynika kwota 34.274.989,94 zł. We wniosku o ukaranie Rzecznik podniosła, że Obwiniony nie był karany za naruszenie dyscypliny finansów publicznych i wnosiła o wymierzenie Obwinionemu kary upomnienia.

Na rozprawę w dniu 27 czerwca 2014 r. stawili się: Rzecznik Dyscypliny Finansów Publicznych oraz Pełnomocnik Obwinionego - radca prawny Pani Bożenna Marchel- Potrzuska.

Jak wynika z akt sprawy, w dniu 21 września 2009 r. (...) Bank (...) z siedzibą w Warszawie nabył od Konsorcjum Firm reprezentowanego przez (...), jako Zbywcy, wierzytelności pieniężne przysługujące Zbywcy od Miasta (...), jako Dłużnika.

Wierzytelności te wynikają z tytułów dostaw i prac realizowanych na rzecz Miasta (...) w ramach "Umowy o wykonanie remontu i konserwacji oświetlenia ulicznego oraz wykonania doświetlenia 3 stref ciągów komunikacyjnych na terenie Miasta (...)" z dnia 15 maja 2009 r., zawartej pomiędzy Dłużnikiem a Zbywcą. Powyższa umowa nabycia wierzytelności została zawarta na okres do 1 sierpnia 2014r.

Pismem z dnia 21 września 2009 r. Zbywca zawiadomił Miasto (...) o zbyciu ww. wierzytelności. W imieniu Dłużnika (Miasta (...)) zawiadomienie przyjął do wiadomości Obwiniony , jako Prezydent miasta (...).

W świetle przepisów obowiązujących w dniu podpisania (tj. 31 stycznia 2011 r.) sprawozdania Rb-Z za IV kwartał 2010 r., przedmiotowe zobowiązania Miasta (...) należało zaliczyć do kategorii tytułu dłużnego "kredyty i pożyczki" i wykazać w sprawozdaniu Rb-Z w części A w wierszu E2.2. "Pożyczki i kredyty długoterminowe."

Zgodnie z §3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa - do kredytów i pożyczek zalicza się umowy nienazwane o terminie zapłaty dłuższym niż rok, związane z finansowaniem usług, dostaw, robót budowlanych, które wywołują skutki ekonomiczne podobne do umowy pożyczki lub kredytu, a zgodnie z instrukcją sporządzania sprawozdań, w przypadku gdy kredyt handlowy zostanie przejęty od dostawcy (producenta) przez bank, zalicza się do kredytów i pożyczek. Obecnie analogiczny przepis zawarty jest w § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2011 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego.

Tymczasem w sprawozdaniu jednostkowym Rb-Z za IV kwartał 2010 r. przedmiotowe zobowiązania Miasta (...) zostały wykazane w kwocie 5.248.172,38 zł w części D (kapitał oraz odsetki), zamiast w kwocie 4.636.513,88 (tylko należność główna) w części A w wierszu E2.2. "Pożyczki i kredyty długoterminowe". Spowodowało to zaniżenie o 4 636 513,88 łącznego zadłużenia Miasta wykazanego w sprawozdaniu Rb-Z za 2010 r. w sprawozdaniu tym w poz. E2.2. "długoterminowe kredyty i pożyczki" wykazane zostały dane niezgodne z danymi wynikającymi z ewidencji księgowej, ponieważ wykazano kwotę 29 638 476,06 zł, podczas gdy z ewidencji wynika kwota 34 274 989,94 zł, tj:

- zobowiązania finansowe - konto 260 - 1.107.140,00 zł i 23.432.418,18 zł, - kredyty bankowe - konto 134 - 5.098.917,88 zł i konto 245/1248 dotyczące zobowiązań wynikających z umowy nabycia wierzytelności Nr 04/031/09/Z/SW- kapitał podstawowy w kwocie 4.636.513,88 zł.

W konsekwencji w poz. E2 "kredyty i pożyczki" i w poz. E "zobowiązania wg tytułów dłużnych" wykazano 29.638.476,06 zł a należało wykazać 34.274.989,94 zł.

Różnica wynosi 4.636.513,88 zł.

Potwierdzenie salda wierzytelności wobec (...) Bank (...) z tytułu umowy Nr 04/031/09/Z/ SW wg stanu na dzień 31 grudnia 2010 r. wykazuje kwotę 4.636.513,88 zł. Takie potwierdzenie salda wystawił (...) Bank (...) Rozrachunki z tytułu ww. umowy nabycia wierzytelności ewidencjonowane były na koncie 245/1248, które na dzień 31 grudnia 2010 r. wykazywało saldo 5.248.172,38 zł, co po pomniejszeniu odsetek (611.658,50 zł) stanowiło kwotę kapitału 4.636.513,88 zł.

A zatem, wg stanu na dzień 31 grudnia 2010 r. Miasto było obciążone zobowiązaniem w kwocie 4.636.513,88 zł, wywołującym skutki ekonomiczne podobne do umowy kredytu. Zobowiązanie to wypełniało wszystkie znamiona, o których mowa w § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa i było ujęte w ewidencji księgowej. Brak wykazania tego zobowiązania w sprawozdaniu Rb-Z o stanie zobowiązań według tytułów dłużnych oraz poręczeń i gwarancji jednostki budżetowej wg stanu na koniec IV kwartału 2010 roku w poz. E2.2 "długoterminowe kredyty i pożyczki", poz. E2 "kredyty i pożyczki" i w poz. E "zobowiązania wg tytułów dłużnych" wyczerpuje znamiona naruszenia dyscypliny finansów publicznych w rozumieniu art. 18 pkt u.o.n.d.f.p.

Obwiniony, oprócz cyt. w § 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 23 grudnia 2010 r. w sprawie szczegółowego sposobu klasyfikacji tytułów dłużnych zaliczanych do państwowego długu publicznego, w tym do długu Skarbu Państwa, naruszył także:

- obowiązujący w dacie popełnienia czynu i obecnie § 2 ust. 2 zdanie drugie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych, który stanowi, że podstawą sporządzenia sprawozdań (m. in. Rb - Z) są: ewidencja księgowa jednostki, sprawozdania lub inne wiarygodne dokumenty poświadczające istnienie danego zobowiązania lub należności;

- obowiązujący w dacie popełnienia czynu i obecnie § 10 ust. 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r. w sprawie sprawozdań jednostek sektora finansów publicznych w zakresie operacji finansowych, w myśl którego sprawozdania należy sporządzać rzetelnie i prawidłowo pod względem merytorycznym i formalno - rachunkowym;

- obowiązujący w dacie popełnienia czynu i obecnie § 2 ust. 1 pkt 2 instrukcji sporządzania sprawozdań, stanowiącej załącznik Nr 9 do ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 marca 2010 r., stosownie do którego "w układzie przedmiotowym prezentowane są zobowiązania, o których mowa w rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 72 ust. 2 ustawy, wynikające z tytułów dłużnych:

2) kredyty i pożyczki - rozumiane jako zobowiązania wynikające z zaciągniętych kredytów i pożyczek, jak również z umów sprzedaży, w których cena jest płatna w ratach (tzw. sprzedaż na raty), umów leasingu zawartych z producentem lub finansującym, w których ryzyko i korzyści z tytułu własności są przeniesione na korzystającego z rzeczy (tzw. leasing finansowy), a także z umów nienazwanych o terminie zapłaty dłuższym niż rok, związanych z finansowaniem usług, dostaw, robót budowlanych, które wywołują skutki ekonomiczne podobne do umowy pożyczki lub kredytu..."

Odpowiedzialność za zarzucany czyn ponosi (...) - w dacie popełnienia zarzucanego czynu będący Prezydentem Miasta (...) Odpowiedzialność ta wynika z:

- art. 4 ust. 1 pkt 2 cyt. ustawy o odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych w brzmieniu obecnie obowiązującym, który stanowi iż "Odpowiedzialności za naruszenie dyscypliny finansów publicznych podlegają kierownicy jednostek sektora finansów publicznych" (w dacie popełnienia czynów analogiczne uregulowania zawarte były w art. 4 pkt 2 tejże ustawy), - z faktu podpisania ww. sprawozdania Rb-Z o stanie zobowiązań według tytułów dłużnych oraz poręczeń i gwarancji jednostki budżetowej wg stanu na koniec IV kwartału 2010 roku.

W świetle zebranego materiału dowodowego wina Obwinionego nie budzi wątpliwości.

Obwiniony, jako kierownik jednostki wiedział o umowie nabycia wierzytelności przez (...) Bank (...), gdyż Zbywca zawiadomił Miasto (...) o zbyciu wierzytelności i w imieniu dłużnika zawiadomienie przyjął do wiadomości (...), jako Prezydent Miasta (...). Obwiniony, jako kierownik jednostki zobowiązany był przestrzegać przepisy o zasadach sporządzania sprawozdań o stanie zobowiązań dłużnych oraz o zasadach zaliczania zobowiązań do długu publicznego. Obwiniony, jako kierownik jednostki sektora finansów publicznych miał możliwość działania zgodnego z przepisami prawa, tj. mógł i powinien zapewnić sporządzenie ww. sprawozdania zgodnie z obowiązującym prawem.

Obwiniony nie postępował z zachowaniem należytej staranności, bowiem przy zachowaniu większej staranności mógł uniknąć naruszenia dyscypliny finansów publicznych. Obwiniony, jak wskazują w szczególności złożone wyjaśnienia, jako kierownik jednostki w sposób nadmierny zawierzył pracownikom jednostki, którzy prowadzili obsługę finansowo-księgową jednostki.

W orzecznictwie niejednokrotnie prezentowane jest stanowisko odnoszące się do odpowiedzialności kierownika jednostki w kontekście jego zaufania do innych pracowników, uznając, iż kierownik jednostki, przyjmując powierzone mu stanowisko, przyjmuje w ten sposób także pełną odpowiedzialność zawiązaną z wykonywaniem tej funkcji (orzeczenie GKO z dnia 13 stycznia 2003 r. DF/GKO/Odw... 100/131-132/202; wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 lutego 2005 r., sygn. akt III SA/Wa1730/04).

Odnosząc się do wnoszonego przez Pełnomocnika Obwinionego wniosku o umorzenie postepowania ze względu na znikomy stopień szkodliwości czynu, Komisja Orzekająca podkreśla, iż naruszenie dyscypliny finansów publicznych określone w art. 18 pkt 2 u.o.n.d.f.p. jest czynem formalnym. Do jego znamion nie należy zaistnienie uszczerbku w finansach jednostki. Dobrem chronionym w przepisach regulujących odpowiedzialność za naruszenie dyscypliny finansów publicznych jest także ład prawny systemu finansów publicznych. Zatem w przedmiotowej sprawie, szkodliwością dla finansów publicznych jest zniekształcenie zawartej w sprawozdaniu informacji w stosunku do rzeczywistego stanu środków publicznych w jednostce sektora finansów publicznych.

Mając na uwadze powyższe ustalenia w zakresie zarzutów przedstawionych Obwinionemu, a także biorąc pod uwagę rodzaj i okoliczności naruszenia dyscypliny finansów publicznych, Komisja Orzekająca postanowiła na podstawie art. 36 ust. 1 u.o.n.d.f.p. odstąpić od wymierzenia kary w stosunku do Obwinionego. Komisja w niniejszej sprawie potraktowała Obwinionego najłagodniej, jak to było możliwe w zaistniałym stanie faktycznym i prawnym, biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności które można zinterpretować na jego korzyść, w tym przede wszystkim:

- fakt że Obwiniony nie był wcześniej karany za naruszenie dyscypliny finansów publicznych, - wykazywane trudności w interpretacji nowych przepisów w zakresie pojmowania długu, - podjęte działania, które w przyszłości mają zapobiec podobnym naruszeniom.

Komisja Orzekająca uznała, że samo przeprowadzone postępowanie przyczyni się do umocnienia właściwej postawy oraz wytworzy przekonanie, że naruszenie ustalonego porządku prawnego spotka się z odpowiednią reakcją, a tym samym spełniło już swoją rolę prewencji indywidualnej.

Uznano, że odstąpienie od wymierzenia kary będzie również pozytywnym bodźcem do przestrzegania wymogów określonych przepisami prawa i zapobiegać będzie naruszeniom dyscypliny finansów publicznych w przyszłości.

O kosztach postępowania orzeczono w myśl art. 167 ust. 1 u.o.n.d.f.p., który nakazuje każdego uznanego za odpowiedzialnego za naruszenie dyscypliny finansów publicznych obciążyć kosztami postępowania na rzecz Skarbu Państwa. A zatem, przepisy te nie dają możliwości odstąpienia od obciążenia kosztami w przypadku przypisania odpowiedzialności.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Źródło: Strona internetowa Ministerstwa Finansów, http://www.mf.gov.pl/