Monitor Księgowego 2/2017 [dodatek: Przewodnik po zmianach przepisów], data dodania: 10.01.2017

Rachunkowość - Przewodnik po zmianach przepisów 2016/2017

USTAWA

z 29 września 1994 r.

o rachunkowości

(j.t. Dz.U. z 2016 r., poz. 1047; ost.zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 2255)*

* Tabela uwzględnia zmiany w ustawie o rachunkowości wprowadzone:

- ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości (do dnia oddania Przewodnika do druku ustawa nie została opublikowana)

- ustawą z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców (Dz.U. z 2016 r. poz. 2255)

Treść przepisu przed nowelizacją

Treść przepisu po nowelizacji

Art. 2. [Zakres podmiotowy]

Art. 2. [Zakres podmiotowy]

1. Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

(...) 2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro;

1. Przepisy ustawy o rachunkowości, zwanej dalej "ustawą", stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej:

(...) 2) osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro;

Komentarz: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

Podniesiona została graniczna kwota (z 1 200 000 euro do 2 000 000 euro) rocznego limitu przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, po osiągnięciu lub przekroczeniu którego osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych. Jednostki, których przychody są niższe niż określony limit, mogą zamiast tzw. pełnej księgowości prowadzić podatkowe księgi przychodów i rozchodów.

Art. 2. [Zakres podmiotowy]

Art. 2. [Zakres podmiotowy]

(...) 2. Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

(...) 2. Osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.

Komentarz: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

W związku ze zmianą granicznej kwoty (z 1 200 000 euro do 2 000 000 euro) rocznego limitu przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, po osiągnięciu lub przekroczeniu którego osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, zmianie uległ również przepis dotyczący dobrowolnego przechodzenia na księgi rachunkowe przez wymienione podmioty. Jednostki, których przychody są niższe niż określony limit 2 000 000 euro, mogą dobrowolnie prowadzić księgi rachunkowe. Ustawa z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców wydłuża jednocześnie termin (por. art. 25 tej ustawy) złożenia zawiadomienia w tej sprawie do urzędu skarbowego w pierwszym roku obowiązywania ustawy do 31 stycznia 2017 r. (a nie 31 grudnia 2016 r.).

Art. 2. [Zakres podmiotowy]

Art. 2. [Zakres podmiotowy]

(...) 2a. Do spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły mniej niż równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro i które nie stosują zasad rachunkowości określonych ustawą na podstawie ust. 2, stosuje się art. 70a.

(...) 2a. Do spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, których przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły mniej niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro i które nie stosują zasad rachunkowości określonych ustawą na podstawie ust. 2, stosuje się art. 70a.

Komentarz: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

Zmiana porządkowa związana ze zmianą granicznej kwoty (z 1 200 000 euro do 2 000 000 euro) rocznego limitu przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, po osiągnięciu lub przekroczeniu którego osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych (patrz komentarz do art. 70a).

Art. 3. [Definicje]

Art. 3. [Definicje]

(...) 1a. Jednostkami mikro w rozumieniu ustawy są:

(...) 1a. Jednostkami mikro w rozumieniu ustawy są:

(...) 2) stowarzyszenia, związki zawodowe, organizacje pracodawców, izby gospodarcze, fundacje, przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych, w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, społeczno-zawodowe organizacje rolników, organizacje samorządu zawodowego, organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła i Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych - jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej,

(...) 2) związki zawodowe, organizacje pracodawców, izby gospodarcze, przedstawicielstwa przedsiębiorców zagranicznych w rozumieniu przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, społeczno-zawodowe organizacje rolników, organizacje samorządu zawodowego, organizacje samorządu gospodarczego rzemiosła i Polskie Biuro Ubezpieczycieli Komunikacyjnych - jeżeli nie prowadzą działalności gospodarczej,

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Wykreślono z katalogu jednostek mikro (oraz małych - patrz art. 3 ust. 1e pkt. 8 uor.) stowarzyszenia i fundacje. Wiąże się z to z wprowadzeniem do ustawy o rachunkowości odrębnego zakresu informacyjnego sprawozdania finansowego dla jednostek określonych w art. 3 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - z wyłączeniem spółek kapitałowych - oraz jednostek wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy. Wprowadzenie do ustawy załącznika nr 6 powoduje zmiany przepisów ustawy o rachunkowości dotyczące sprawozdawczości finansowej jednostek mikro i jednostek małych poprzez wyłączenie z ich stosowania ww. jednostek. Wyłączenie stowarzyszeń i fundacji z możliwości sporządzania sprawozdań przewidzianych dla jednostek mikro i małych wynika z tego, że sprawozdania finansowe takich jednostek (mikro i małych) nie odzwierciedlają specyfiki prowadzonej działalności przez organizacje pozarządowe i zasadniczo są skierowane do jednostek, których istotą funkcjonowania jest prowadzenie działalności gospodarczej. W wyniku tej zmiany stowarzyszenia i fundacje mogą sporządzać sprawozdanie finansowe na podstawie załącznika nr 1 lub 6. Umożliwia to zapewnianie spójnego i przejrzystego systemu sprawozdawczości tychże organizacji pozarządowych. Inną konsekwencją tej zmiany jest konieczność stosowania przez te podmioty zasad rachunkowości przewidzianych dla pozostałych jednostek stosujących przepisy ustawy o rachunkowości (np. stosowanie wyceny w wartości godziwej).

Art. 3. [Definicje]

Art. 3. [Definicje]

(...) 1a. Jednostkami mikro w rozumieniu ustawy są:

(...) 1a. Jednostkami mikro w rozumieniu ustawy są:

(...) 3) osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, jeżeli przychody netto tych jednostek ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych wyniosły równowartość w walucie polskiej nie mniej niż 1 200 000 euro i nie więcej niż 2 000 000 euro za poprzedni rok obrotowy, a w przypadku jednostek rozpoczynających działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą - w roku obrotowym, w którym rozpoczęły działalność albo prowadzenie ksiąg rachunkowych w sposób określony ustawą

uchylony

Komentarz: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

W związku ze zmianą granicznej kwoty (z 1 200 000 euro do 2 000 000 euro) rocznego limitu przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych, po osiągnięciu lub przekroczeniu którego osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie są zobowiązane do prowadzenia ksiąg rachunkowych, zmianie uległ również przepis dotyczący definicji jednostki mikro. Podniesienie kwoty granicznej przychodów spowodowało, że wszystkie wymienione jednostki mogą dobrowolnie prowadzić księgi rachunkowe, a zatem mogą być jednostkami mikro określonymi w art. 3 ust. 1a pkt. 4. Dlatego też obowiązujący do tej pory art. 3 ust. 1a pkt 3 jest zbędny.

Art. 3. [Definicje]

Art. 3. [Definicje]

(...) 1e. Przepisów ust. 1a i 1c nie stosuje się do:

Brak odpowiednika

(...) 1e. Przepisów ust. 1a i 1c nie stosuje się do:

(...) 8) jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana ta powoduje wyłączenie z katalogu jednostek małych wszystkich jednostek wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyłączeniem spółek kapitałowych, oraz jednostek wymienionych w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy. Wskazane jednostki pozarządowe będą musiały sporządzać sprawozdanie finansowe na podstawie załącznika nr 1 lub 6 do ustawy o rachunkowości (a więc straciły możliwość sporządzania sprawozdań finansowych przewidzianych dla jednostek małych). Wprowadzona zmiana ma w swym zamierzeniu zapewnić spójny i przejrzysty system sprawozdawczości organizacji pozarządowych.

Art. 3. [Definicje]

Art. 3. [Definicje]

(...) 6. Jednostki, z wyjątkiem jednostek, o których mowa w ust. 1e, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

1) 17 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,

2) 34 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,

3) 50 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty

- oraz jednostki samorządu terytorialnego mogą dokonywać kwalifikacji umów, o których mowa w ust. 4, według zasad określonych w przepisach podatkowych i nie stosować przepisów ust. 4 i 5.

(...) 6. Jednostki, z wyjątkiem jednostek, o których mowa w ust. 1e pkt 1-6, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

1) 17 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,

2) 34 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,

3) 50 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty

- mogą dokonywać kwalifikacji umów, o których mowa w ust. 4, według zasad określonych w przepisach podatkowych i nie stosować przepisów ust. 4 i 5.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po wejściu w życie ustawy z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Wynikiem zmiany jest możliwość korzystania z uproszczonych zasad ewidencji leasingu (określonych w przepisach podatkowych) przez wszystkie jednostki sektora finansów publicznych (a nie tylko, jak było do tej pory, przez jednostki samorządu terytorialnego), w tym np. przez samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.

Art. 28. [Ogólne zasady wyceny aktywów i pasywów]

Art. 28. [Ogólne zasady wyceny aktywów i pasywów]

(...) 4a. W przypadku gdy roczne sprawozdanie finansowe jednostki nie podlega obowiązkowi badania i ogłaszania w myśl art. 64 ust. 1 to obliczając koszt wytworzenia produktu zgodnie z ust. 3, jednostka może do kosztów bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie związane z wytworzeniem tego produktu, niezależnie od poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych. Ustalony w ten sposób koszt wytworzenia nie może być wyższy od ceny sprzedaży netto.

(...) 4a. Jednostki, z wyjątkiem jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1-6, które za poprzedni rok obrotowy nie przekroczyły co najmniej dwóch z następujących trzech wielkości:

1) 17 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego,

2) 34 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy,

3) 50 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty

- mogą przy obliczaniu kosztu wytworzenia produktu zgodnie z ust. 3 do kosztów bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie związane z wytworzeniem tego produktu, niezależnie od poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych. Ustalony w ten sposób koszt wytworzenia nie może być wyższy od możliwej do uzyskania ceny sprzedaży netto.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po wejściu w życie ustawy z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Celem tej zmiany jest poszerzenie katalogu jednostek korzystających z uproszczeń ewidencyjnych i tym samym umożliwienie większej liczbie jednostek stosowania uproszczonych zasad kalkulacji kosztu wytworzenia produktu. Obliczając koszt wytworzenia produktu, jednostki spełniające określone wielkości (zrezygnowano z kryterium badania sprawozdania finansowego) mogą do kosztów bezpośrednich doliczyć koszty pośrednie związane z wytworzeniem tego produktu, niezależnie od poziomu wykorzystania zdolności produkcyjnych. Ustalony w ten sposób koszt wytworzenia nie może być wyższy od możliwej do uzyskania ceny sprzedaży netto. Zmiana dotyczy wszystkich jednostek prowadzących księgi rachunkowe, z wyłączeniem jednostek o których mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1-6 ustawy o rachunkowości (tj. z wyłączeniem jednostek nazywanych często jednostkami zainteresowania publicznego).

Art. 28. [Ogólne zasady wyceny aktywów i pasywów]

Art. 28. [Ogólne zasady wyceny aktywów i pasywów]

(...) 9. Lokaty, których ryzyko ponosi ubezpieczający, są wyceniane przez zakład ubezpieczeń na życie według wartości godziwych ustalonych na dzień bilansowy. Różnice między wartością godziwą a wartością według cen nabycia albo kosztu wytworzenia tych lokat odpowiednio zwiększają lub zmniejszają rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe na życie, których ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający. Wartość godziwą nieruchomości określa rzeczoznawca majątkowy co najmniej raz na 5 lat. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wartości godziwej innych lokat niż nieruchomości, to ich wycena następuje po cenach nabycia albo kosztach wytworzenia. Wartość godziwą nieruchomości położonych za granicą oraz zagranicznych instrumentów finansowych ustala się według zasad obowiązujących w kraju ich pochodzenia.

(...) 9. Lokaty, których ryzyko ponosi ubezpieczający, są wyceniane przez zakład ubezpieczeń na życie według wartości godziwych ustalonych na dzień bilansowy. Różnice między wartością godziwą a wartością według cen nabycia albo kosztu wytworzenia tych lokat odpowiednio zwiększają lub zmniejszają rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe na życie, których ryzyko lokaty ponosi ubezpieczający. Wartość godziwą nieruchomości określa rzeczoznawca majątkowy co najmniej raz na 5 lat. Wartość godziwą nieruchomości położonych za granicą ustala się według zasad obowiązujących w kraju ich położenia, a zagranicznych instrumentów finansowych - według zasad obowiązujących w kraju ich pochodzenia. Jeżeli nie jest możliwe ustalenie wartości godziwej innych lokat niż nieruchomości, to ich wycena następuje po cenach nabycia albo kosztach wytworzenia z uwzględnieniem odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, z wyjątkiem instrumentów finansowych, dla których ustalony jest termin wymagalności i których wycena następuje według skorygowanej ceny nabycia z uwzględnieniem odpisów z tytułu trwałej utraty wartości.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r.. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana umożliwia wycenę instrumentów finansowych, dla których określony jest termin zapadalności według skorygowanej ceny nabycia. W ten sposób zapewniona jest zgodność metody wyceny lokat zawartej w ustawie o rachunkowości z metodą określoną w rozporządzeniu Ministra Finansów z 12 kwietnia 2016 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji.

Art. 41. [Rozliczenia międzyokresowe przychodów]

Art. 41. [Rozliczenia międzyokresowe przychodów]

(...) 3. Banki wykazują jako rozliczenia międzyokresowe przychodów również należne im odsetki od należności zagrożonych - do czasu ich otrzymania lub odpisania.

uchylony

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po wejściu w życie ustawy z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana powoduje usunięcie rozbieżności między ustawą o rachunkowości a rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającym rozporządzenie (UE) nr 648/2012. Rozbieżność polegała na tym, że banki sporządzające sprawozdania finansowe zgodnie z ustawą o rachunkowości ujmowały wszystkie naliczone od kredytów i pożyczek odsetki jako rozliczenia międzyokresowe przychodów, podczas gdy banki sporządzające sprawozdania finansowe na podstawie MSR/MSSF rozpoznawały naliczone odsetki w przychodach odsetkowych. Rozdźwięk pomiędzy stosowanymi dotychczas przepisami krajowymi a wspomnianym rozporządzeniem prowadził do powstania różnic w wyniku odsetkowym banku, którego rachunkowość była prowadzona zgodnie z ustawą o rachunkowości, a bankiem stosującym MSR-y. Rozbieżność ta była widoczna przy ustalaniu podstawy liczenia wymogu kapitałowego z tytułu ryzyka kredytowego przez te banki. Po zmianie przepisów wszystkie banki identycznie będą przedstawiały w sprawozdaniu finansowym kredyty (tj. według rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012). Konsekwencją tej zmiany jest również modyfikacja treści załącznika nr 2 do ustawy o rachunkowości polegająca na usunięciu z pkt IX poz. 3 pasywów wyrazów: "oraz zastrzeżone" i wprowadzenie aktualnej terminologii w zakresie rozliczeń międzyokresowych przychodów.

Art. 44. [Składowe wyniku finansowego netto zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji]

Art. 44. [Składowe wyniku finansowego netto zakładu ubezpieczeń i zakładu reasekuracji]

(...) 2. Wynik techniczny ubezpieczeń stanowi różnicę między przychodami ze składek, pozostałymi przychodami technicznymi a wypłaconymi odszkodowaniami, świadczeniami i zmianami rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, z uwzględnieniem udziału reasekuratorów w składce, odszkodowaniach i zmianach stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, oraz kosztami działalności ubezpieczeniowej i pozostałymi kosztami technicznymi. W przypadku gdy:

(...) 2. Wynik techniczny ubezpieczeń stanowi różnicę między przychodami ze składek, pozostałymi przychodami technicznymi a wypłaconymi odszkodowaniami, świadczeniami i zmianami rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, z uwzględnieniem udziału reasekuratorów w składce, odszkodowaniach, świadczeniach i zmianach stanu rezerw techniczno-ubezpieczeniowych, oraz kosztami działalności ubezpieczeniowej i pozostałymi kosztami technicznymi. W przypadku gdy:

1) przychody z lokat przeznaczone są zgodnie z odrębnymi przepisami na zwiększenie rezerw,

2) zakład ubezpieczeń prowadzący działalność ubezpieczeniową w dziale ubezpieczeń na życie lub zakład reasekuracji prowadzący działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji ubezpieczeń na życie inwestują łącznie środki własne i środki stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych

1) przychody z lokat przeznaczone są zgodnie z odrębnymi przepisami na zwiększenie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych,

2) zakład ubezpieczeń prowadzący działalność ubezpieczeniową w dziale ubezpieczeń na życie lub zakład reasekuracji prowadzący działalność reasekuracyjną w zakresie reasekuracji ubezpieczeń na życie inwestują łącznie środki niestanowiące pokrycia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych i środki stanowiące pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych

- to przychody i koszty działalności lokacyjnej wykazuje się w technicznym rachunku ubezpieczeń.

- to przychody i koszty działalności lokacyjnej wykazuje się w technicznym rachunku ubezpieczeń.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Dopisanie w treści ust. 2 pkt 1 wyrazów "techniczno-ubezpieczeniowych" ma charakter redakcyjno-legislacyjny (doprecyzowanie, że nie chodzi o jakiekolwiek rezerwy, ale rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe). Zmiana w ust. 2 pkt 2 ma charakter korygujący. Przepis po zmianie dotyczy inwestowania środków wolnych, tzn. inwestowania środków niestanowiących pokrycia rezerw techniczno-ubezpieczeniowych danego zakładu, a nie, jak to było do tej pory, środków własnych.

Art. 46. [Bilans]

Art. 46. [Bilans]

(...) 5. Bilans powinien zawierać informacje w zakresie ustalonym:

Brak odpowiednika

(...) 5. Bilans powinien zawierać informacje w zakresie ustalonym:

(...) 6) dla jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy - w załączniku nr 6 do ustawy.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Ustawa z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości wprowadziła odrębny zakres informacyjny sprawozdania finansowego dla organizacji pozarządowych (załącznik nr 6 do ustawy), a mianowicie jednostek wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - z wyłączeniem spółek kapitałowych - oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy, tj. dla:

1) osób prawnych lub jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, którym odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, w tym fundacji i stowarzyszeń,

a) niebędących jednostkami sektora finansów publicznych w rozumieniu ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych lub przedsiębiorstwami, instytutami badawczymi, bankami i spółkami prawa handlowego będącymi państwowymi lub samorządowymi osobami prawnymi,

b) niedziałających w celu osiągnięcia zysku;

2) prowadzących działalność pożytku publicznego:

a) osób prawnych i jednostek organizacyjnych działających na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania, jeżeli ich cele statutowe obejmują prowadzenie działalności pożytku publicznego,

b) stowarzyszeń jednostek samorządu terytorialnego.

Do katalogu jednostek, które będą stosować załącznik nr 6, nie są zaliczane spółki kapitałowe oraz spółdzielnie socjalne. Co prawda działalność pożytku publicznego może być prowadzona także przez spółki akcyjne i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, i nawet mogą mieć wpisany cel niezarobkowy do statutu, nie zmienia to faktu, że podmioty te są przedsiębiorcami i stosuje się wobec nich kodeks spółek handlowych (spółki kapitałowe uzyskują osobowość prawną z chwilą wpisu do rejestru przedsiębiorców). Ponadto podmioty te, ze względu na formę prawną, obowiązują przepisy wdrożonej do polskiego prawodawstwa dyrektywy rachunkowej, tj. dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/34/UE z 26 czerwca 2013 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań niektórych rodzajów jednostek. A zatem powinny sporządzać swoje sprawozdania finansowe zgodnie z załącznikiem nr 1, 4 lub 5.

Z kolei przedmiotem działalności spółdzielni socjalnej jest przede wszystkim prowadzenie wspólnego przedsiębiorstwa w oparciu o osobistą pracę członków w celach społecznej i zawodowej reintegracji jej członków. Oznacza to, że spółdzielnia socjalna musi prowadzić działalność gospodarczą, natomiast działalność o charakterze niegospodarczym, tj. działalność pożytku publicznego czy też społeczna i oświatowo-kulturalna działalność, ma charakter fakultatywny. Wobec powyższego objęcie ich załącznikiem nr 6 jest niecelowe.

Stworzenie przez ustawodawcę nowego zakresu informacyjnego sprawozdania finansowego dla wcześniej wymienionych jednostek organizacji pozarządowych wynika z faktu, że podmioty te cechuje duża specyfika swojej działalności oraz szczególny sposób osiągania przychodów i ponoszenia kosztów, całkowicie odmienny od jednostek prowadzących wyłącznie działalność gospodarczą. Ustawa z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie wymaga bowiem (art. 10 ust. 1) od powyższych jednostek wyodrębnienia rachunkowego:

a) nieodpłatnej działalności pożytku publicznego,

b) odpłatnej działalności pożytku publicznego,

c) działalności gospodarczej.

Ponadto art. 10a ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie wprowadził dodatkową kategorię przychodów: z tytułu sprzedaży, najmu lub dzierżawy składników majątkowych. Artykuł ten wszedł w życie 1 stycznia 2016 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1333) i przewiduje sytuację, w której najem lub dzierżawa składników majątkowych nie stanowią działalności gospodarczej. O ile wspomnianą w tym artykule sprzedaż składników majątkowych, ze względu na jej incydentalny charakter, można wykazać w pozycji pozostałych przychodów o charakterze operacyjnym w rachunku zysków i strat, jak wskazuje załącznik nr 4 i 5 do ustawy o rachunkowości, o tyle stałe czerpanie przychodów z tytułu najmu lub dzierżawy nie ma już charakteru incydentalnego. Jednocześnie w myśl art. 10a ust. 1 pkt 4 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie przychody te nie są przychodami z nieodpłatnej ani odpłatnej działalności pożytku publicznego.

Ponadto zawarty w załączniku nr 4 do ustawy o rachunkowości w części "Rachunek zysków i strat" w lit. B podział kosztów na: amortyzację, materiały i energię, wynagrodzenia, pozostałe:

● jest różny od wymaganego w organizacjach prowadzących działalność pożytku publicznego podziału kosztów wg rodzajów działalności (art. 10 ust. 1 z uwzględnieniem art. 10a ust. 1 pkt 4 lit. c ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie),

● wiąże się z dodatkowymi obowiązkami księgowymi,

● nie przedstawia rzetelnie kosztów organizacji,

● nie odpowiada potrzebom zarządczym i sprawozdawczym.

Organizacje pozarządowe prowadzące działalność pożytku publicznego zobowiązane są do podziału przychodów i kosztów uwzględniającego rodzaje działań i źródła ich finansowania. Dlatego też zmiany polegające na wprowadzeniu nowego załącznika nr 6 do ustawy o rachunkowości dostosowują przepisy ustawy o rachunkowości do wspomnianych art. 10 i art. 10a ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, a także umożliwiają organizacjom prowadzącym działalność pożytku publicznego wykazywanie przychodów i kosztów zgodnie ze specyfiką ich działalności.

Zakres informacyjny sprawozdania finansowego zawarty w nowym załączniku nr 6 składa się z wprowadzenia do sprawozdania finansowego uproszczonego bilansu oraz rachunku zysków i strat w wersji kalkulacyjnej (dostosowanego do prowadzonej przez te podmioty działalności) oraz informacji dodatkowej - charakterystycznych dla tych jednostek. W informacji dodatkowej w pkt 7 jednostki posiadające status organizacji pożytku publicznego będą zobowiązane do zamieszczenia danych na temat uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów z tytułu 1% podatku dochodowego od osób fizycznych oraz sposobu wydatkowania środków pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych, wymagane ustawą z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie. Co prawda zgodnie z art. 23 ust. 6d i 6e ww. ustawy organizacja pożytku publicznego w sprawozdaniu merytorycznym zobowiązana jest podać informację na temat osiągniętych przychodów z 1% podatku oraz poniesionych kosztów, to zgodnie z rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 12 lutego 2013 r. w sprawie wzorów rocznego sprawozdania merytorycznego oraz rocznego uproszczonego sprawozdania merytorycznego z działalności organizacji pożytku publicznego (Dz.U. poz. 234) ogranicza się jedynie do wskazania kwot ogółem. Dlatego w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego należy przedstawiać bardziej szczegółowe informacje, w tym np. szczegółowe zestawienie poniesionych kosztów.

Art. 46. [Bilans]

Art. 46. [Bilans]

Brak odpowiednika

(...) 6. Jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy, mogą sporządzać bilans zawierający informacje w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 do ustawy.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Dla organizacji pozarządowych (tj. jednostek wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - z wyłączeniem spółek kapitałowych - oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy - patrz komentarz do art. 45 ust. 5 uor.) został ustalony zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym - nowy załącznik nr 6 do ustawy o rachunkowości. Omawiana zmiana pozwala jednak tym jednostkom wybrać sporządzanie sprawozdania finansowego w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości.

Art. 47. [Rachunek zysków i strat]

Art. 47. [Rachunek zysków i strat]

(...) 4. Rachunek zysków i strat powinien zawierać informacje w zakresie ustalonym:

Brak odpowiednika

(...) 4. Rachunek zysków i strat powinien zawierać informacje w zakresie ustalonym:

(...) 6) dla jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy - w załączniku nr 6 do ustawy.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Dla organizacji pozarządowych (tj. jednostek wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - z wyłączeniem spółek kapitałowych - oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy - patrz komentarz do art. 45 ust. 5 uor) został ustalony zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym - nowy załącznik nr 6 do ustawy o rachunkowości.

Art. 47. [Rachunek zysków i strat]

Art. 47. [Rachunek zysków i strat]

Brak odpowiednika

(...) 5. Jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy, mogą sporządzać rachunek zysków i strat zawierający informacje w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 do ustawy.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Dla organizacji pozarządowych (tj. jednostek wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - z wyłączeniem spółek kapitałowych - oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy - patrz komentarz do art. 45 ust. 5 uor.) został ustalony zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym - nowy załącznik nr 6 do ustawy o rachunkowości. Omawiana zmiana pozwala jednak tym jednostkom wybrać sporządzanie sprawozdania finansowego w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości.

Art. 48. [Informacja dodatkowa]

Art. 48. [Informacja dodatkowa]

Brak odpowiednika

(...) 5. Zakres informacji dodatkowej dla jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy, określa załącznik nr 6 do ustawy.

Brak odpowiednika

6. Jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, z wyjątkiem spółek kapitałowych, oraz jednostki, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy, mogą sporządzać informację dodatkową w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 do ustawy.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Dla organizacji pozarządowych (tj. jednostek wymienionych w art. 3 ust. 2 ustawy z 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - z wyłączeniem spółek kapitałowych - oraz jednostek, o których mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1 i 2 tej ustawy - patrz komentarz do art. 45 ust. 5 uor.) został ustalony zakres informacji wykazywanych w sprawozdaniu finansowym - nowy załącznik nr 6 do ustawy o rachunkowości. Omawiana zmiana zezwala tym jednostkom wybrać sporządzanie sprawozdania finansowego w zakresie ustalonym w załączniku nr 1 do ustawy o rachunkowości.

Art. 49. [Sprawozdanie z działalności]

Art. 49. [Sprawozdanie z działalności]

(...) 3. Sprawozdanie z działalności jednostki powinno również obejmować - o ile jest to istotne dla oceny sytuacji jednostki - wskaźniki finansowe i niefinansowe, łącznie z informacjami dotyczącymi zagadnień środowiska naturalnego i zatrudnienia, a także dodatkowe wyjaśnienia do kwot wykazanych w sprawozdaniu finansowym.

(...) 3. Sprawozdanie z działalności jednostki powinno obejmować również - o ile jest to istotne dla oceny rozwoju, wyników i sytuacji jednostki - co najmniej:

1) kluczowe finansowe wskaźniki efektywności związane z działalnością jednostki;

2) kluczowe niefinansowe wskaźniki efektywności związane z działalnością jednostki oraz informacje dotyczące zagadnień pracowniczych i środowiska naturalnego.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Doprecyzowano i ujednolicono terminologię dotyczącą podstawowych wymogów w zakresie wykazywania dodatkowych informacji w sprawozdaniu z działalności, tj. kluczowych finansowych i niefinansowych wskaźników efektywności związanych z działalnością jednostki, a także informacji dotyczących zagadnień pracowniczych i środowiska naturalnego. Zmiana podyktowana koniecznością dostosowania polskich przepisów do dyrektyw unijnych (implementacja art. 19 ust. 1 trzeci akapit dyrektywy 2013/34/UE w sprawie rocznych sprawozdań finansowych, skonsolidowanych sprawozdań finansowych i powiązanych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów jednostek, w kontekście nowego art. 19a wprowadzonego dyrektywą 2014/95/UE).

Art. 49. [Sprawozdanie z działalności]

Art. 49. [Sprawozdanie z działalności]

Brak odpowiednika

(...) 3a. W przypadku gdy istnieje powiązanie pomiędzy wartościami wykazanymi w rocznym sprawozdaniu finansowym a informacjami zawartymi w sprawozdaniu z działalności jednostki, sprawozdanie z działalności jednostki powinno zawierać odniesienia do kwot wykazanych w sprawozdaniu finansowym, a także dodatkowe wyjaśnienia dotyczące tych kwot.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana ma za zadanie zachować spójność przepisów w związku z wprowadzeniem do ustawy o rachunkowości art. 49b ust. 4 nakładającego obowiązek zawarcia w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych odniesień do kwot wykazanych w rocznym sprawozdaniu finansowym, jeżeli istnieje powiązanie pomiędzy wartościami wykazanymi w tym sprawozdaniu finansowym a informacjami w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych.

Art. 49. [Sprawozdanie z działalności]

Art. 49. [Sprawozdanie z działalności]

(...) 6. Jednostka mała może nie wykazywać w sprawozdaniu z działalności wskaźników niefinansowych oraz informacji dotyczących zagadnień środowiska naturalnego i zatrudnienia, o których mowa w ust. 3

(...) 6. Jednostka mała i jednostka mikro mogą nie wykazywać w sprawozdaniu z działalności wskaźników oraz informacji, o których mowa w ust. 3 pkt 2.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana ma za zadanie zachować spójność przepisów w związku z wprowadzeniem do ustawy o rachunkowości nowego brzmienia art. 49 ust. 3, w którym ujednolicono terminologię dotyczącą podstawowych wymogów w zakresie wykazywania dodatkowych informacji w sprawozdaniu z działalności, tj. kluczowych finansowych i niefinansowych wskaźników efektywności związanych z działalnością jednostki, a także informacji dotyczących zagadnień pracowniczych i środowiska naturalnego.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

1. Jednostka, o której mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1-6, będąca spółką kapitałową, spółką komandytowo-akcyjną lub taką spółką jawną lub komandytową, której wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej, pod warunkiem że w roku obrotowym, za który sporządza sprawozdanie finansowe, oraz w roku poprzedzającym ten rok przekracza następujące wielkości:

1) 500 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty oraz

2) 85 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego lub 170 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy

- zawiera dodatkowo w sprawozdaniu z działalności - jako wyodrębnioną część - oświadczenie na temat informacji niefinansowych.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE) . W ust. 1 tego nowego przepisu określono katalog jednostek zobowiązanych do sporządzenia w ramach sprawozdania z działalności - jako wyodrębnioną część - oświadczenia na temat informacji niefinansowych.

W myśl wprowadzonej zmiany będą je sporządzać największe z katalogu dużych jednostek zainteresowania publicznego, tj. określone w art. 3 ust. 1e pkt 1-6 ustawy o rachunkowości. Te jednostki będą podlegać obowiązkowi raportowania na temat informacji niefinansowych, jeżeli w roku obrotowym oraz w roku poprzedzającym przekroczyły następujące wartości:

● średnioroczne zatrudnienie 500 osób oraz

● suma aktywów bilansu na koniec roku obrotowego powyżej 85 mln zł lub przychody netto ze sprzedaży towarów i produktów 170 mln zł.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

2. Oświadczenie na temat informacji niefinansowych obejmuje co najmniej:

1) zwięzły opis modelu biznesowego jednostki;

2) kluczowe niefinansowe wskaźniki efektywności związane z działalnością jednostki;

3) opis polityk stosowanych przez jednostkę w odniesieniu do zagadnień społecznych, pracowniczych, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji, a także opis rezultatów stosowania tych polityk;

4) opis procedur należytej staranności - jeżeli jednostka je stosuje w ramach polityk, o których mowa w pkt 3;

5) opis istotnych ryzyk związanych z działalnością jednostki mogących wywierać niekorzystny wpływ na zagadnienia, o których mowa w pkt 3, w tym ryzyk związanych z produktami jednostki lub jej relacjami z otoczeniem zewnętrznym, w tym z kontrahentami, a także opis zarządzania tymi ryzykami.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE) . W art. 2 tej nowej regulacji określono, jaki rodzaj informacji niefinansowych jednostka powinna zawrzeć w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych, tj.:

1) zwięzły opis modelu biznesowego jednostki (przy czym ustawodawca nie zdefiniował tego pojęcia w ustawie o rachunkowości, argumentując, że jest to pojęcie powszechnie rozumiane w praktyce gospodarczej. Na potrzeby uzasadnienia zmian przyjęto, że jest to plan/model, według którego działa jednostka, aby generować przychody i maksymalizować zysk. W kompleksowym ujęciu model biznesowy określa się dodatkowo jako metodę przyjętą przez firmę, dzięki której może ona powiększać i wykorzystywać zasoby tak, aby oferować klientom większą wartość od konkurencji. Dzięki temu jednostka może osiągać wyższe zyski, a nawet uzyskać i utrzymać trwałą przewagę konkurencyjną);

2) kluczowe niefinansowe wskaźniki efektywności związane z działalnością jednostki. Należy podkreślić, iż wskaźniki te odnoszą się do działalności jednostki, a nie wyłącznie do zagadnień społecznych, pracowniczych, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i łapownictwu. W literaturze przedmiotu kluczowe wskaźniki efektywności (ang. Key Performance Indicators - KPIs) są to wskaźniki umożliwiające jednostkom stwierdzenie, w jakim stopniu ich strategiczne cele i plany są realizowane. W związku z tym KPIs obejmują zestaw indywidualnie dobranych przez jednostkę mierników finansowych lub niefinansowych, przez co stają się narzędziem kontroli menedżerskiej umożliwiającym wykrywanie problemów we wczesnej fazie ich pojawienia się, szybkie reagowanie i doskonalenie procesów w jednostce. Użyteczny zestaw KPIs w jednostce powinien spełniać m.in. następujące warunki:

a) wskaźniki powinny dotyczyć zagadnień, które są ważne dla jednostki, to jest takich, które zostały określone w jej strategii lub bezpośrednio służą jej realizacji,

b) wskaźniki są dostosowane do sytuacji oraz specyfiki sektora, w którym jednostka działa,

c) liczba wskaźników nie powinna być zbyt duża, ponieważ pomiar powinien koncentrować się na monitorowaniu kluczowych procesów, a nie mierzeniu wszystkich,

d) każdy wskaźnik musi mieć określony wzorzec (normę) na dany okres badania, na przykład są to wyniki osiągnięte przez jednostkę w poprzednich okresach,

e) wzorce powinny być w kolejnych okresach korygowane (podnoszone), aby pobudzały ciągłe doskonalenie,

f) koszty gromadzenia danych nie powinny być wyższe niż korzyści ze stosowania wskaźników;

3) opis polityk stosowanych przez jednostkę w odniesieniu do zagadnień społecznych, pracowniczych, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i łapownictwu, a także opis rezultatów stosowania tych polityk.

W tym znaczeniu politykę można rozumieć jako wdrożony i stosowany w jednostce dokument zatwierdzony przez właściwy organ. Są to wszelkie dokumenty składające się na politykę podmiotu w danym obszarze, w tym zasady, strategie, regulaminy.

Przyjmuje się założenie, iż polityka wprowadzona w jednostce w roku objętym niniejszą sprawozdawczością może nie być objęta obowiązkiem wykazania jej rezultatów za ten rok sprawozdawczy;

4) opis procedur należytej staranności - jeżeli jednostka je stosuje w ramach polityk, o których mowa w pkt 3. Jeżeli jednostka stosuje w ramach polityk dotyczących zagadnień społecznych, pracowniczych, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i łapownictwu, szczególne procedury mające na celu zachowanie odpowiednich standardów postępowania oraz minimalizowanie określonych ryzyk związanych z działalnością jednostki, to powinna przedstawić opis takich procedur;

5) opis istotnych ryzyk związanych z działalnością jednostki, mogących wywierać niekorzystny wpływ na zagadnienia, o których mowa w pkt 3, w tym ryzyk związanych z produktami jednostki lub jej relacjami z otoczeniem zewnętrznym, w tym z kontrahentami, a także opis zarządzania tymi ryzykami.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

3. Sporządzając oświadczenie na temat informacji niefinansowych, jednostka przedstawia informacje niefinansowe w zakresie, w jakim są one niezbędne dla oceny rozwoju, wyników i sytuacji jednostki oraz wpływu jej działalności na zagadnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE) . W art. 3 tej nowej regulacji określono zasadę , którą jednostka powinna stosować w celu ustalenia istotnych informacji niefinansowych. Określono ją dość szeroko jako zebranie wszystkich informacji, które są niezbędne dla oceny rozwoju, wyników i sytuacji jednostki oraz wpływu jej działalności na zagadnienia: społeczne, pracownicze, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji.

Brak odpowiednika

Art. 49b [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

4. W przypadku gdy istnieje powiązanie pomiędzy wartościami wykazanymi w rocznym sprawozdaniu finansowym a informacjami zawartymi w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych, oświadczenie to powinno zawierać odniesienia do kwot wykazanych w sprawozdaniu finansowym, a także dodatkowe wyjaśnienia dotyczące tych kwot.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 4 tej nowej regulacji nałożono obowiązek zawarcia w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych odniesień do kwot wykazanych w rocznym sprawozdaniu finansowym, jeżeli istnieje powiązanie pomiędzy wartościami wykazanymi w tym sprawozdaniu finansowym a informacjami w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych. Przykładem mogą być wykazane w sprawozdaniu finansowym inwestycje, które mają związek z realizacją przez jednostkę jej polityki w zakresie ochrony środowiska.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

5. Jeżeli jednostka nie stosuje polityki w odniesieniu do jednego lub kilku zagadnień, o których mowa w ust. 2 pkt 3, w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych jednostka podaje powody jej niestosowania.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 5 tej nowej regulacji zawarto regulację, że w przypadku gdy jednostka nie przyjęła polityki w zakresie jednego, kilku lub wszystkich zagadnień (społecznych, pracowniczych, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i łapownictwu), to powinna przedstawić w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych uzasadnienie braku niestosowania danej polityki (polityk).

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

6. Jednostka w wyjątkowych przypadkach może pominąć w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych informacje dotyczące oczekiwanych zdarzeń lub spraw będących przedmiotem toczących się negocjacji, jeżeli - zgodnie z uzasadnioną opinią kierownika jednostki oraz członków rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostkę - ujawnienie takich informacji miałoby istotnie szkodliwy wpływ na sytuację rynkową jednostki. Jednostka nie może pominąć tych informacji, jeżeli uniemożliwi to prawidłową i obiektywną ocenę rozwoju, wyników i sytuacji jednostki oraz wpływu jej działalności na zagadnienia, o których mowa w ust. 2 pkt 3.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 6 tej nowej regulacji umożliwiono jednostce w wyjątkowych przypadkach pominięcie w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych informacji dotyczących oczekiwanych zdarzeń lub spraw będących przedmiotem toczących się negocjacji. Taka decyzja może być podjęta przez jednostkę tylko wtedy, jeśli zgodnie z uzasadnioną opinią kierownika jednostki oraz członków rady nadzorczej lub innego organu nadzorującego jednostki ujawnienie takich informacji miałoby istotnie szkodliwy wpływ na sytuację rynkową jednostki. Równocześnie określa się, iż jednostka nie będzie mogła pominąć tych informacji, jeżeli uniemożliwi to prawidłową i obiektywną ocenę rozwoju, wyników i sytuacji jednostki oraz wpływu jej działalności w odniesieniu do zagadnień społecznych, pracowniczych, środowiska naturalnego, poszanowania praw człowieka oraz przeciwdziałania korupcji i łapownictwu.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

7. Jeżeli jednostka pominie w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych informacje, o których mowa w ust. 6, informuje o tym w tym oświadczeniu.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE) . W art. 7 tej nowej regulacji narzucono jednostkom obowiązek ujawnienia w oświadczeniu na temat informacji niefinansowych faktu, że jednostka skorzystała z możliwości pominięcia informacji niefinansowych dotyczących oczekiwanych zdarzeń lub spraw będących przedmiotem toczących się negocjacji.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

8. Jednostka przy sporządzaniu oświadczenia na temat informacji niefinansowych może stosować dowolne zasady, w tym własne zasady, krajowe, unijne lub międzynarodowe standardy, normy lub wytyczne. W oświadczeniu jednostka zawiera informację o tym, jakie zasady, standardy, normy lub wytyczne zastosowała.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 8 tej nowej regulacji ustalono, że jednostka, sporządzając oświadczenie na temat informacji niefinansowych, może stosować dowolne standardy, normy lub wytyczne raportowania takich informacji. Oznacza to, że jednostka może ustalić własne zasady i nie ma obowiązku stosowania konkretnych standardów (wytycznych czy norm). W oświadczeniu jednostka zawiera informację o tym, jakie zasady, normy, standardy lub wytyczne zastosowała. W tym aspekcie dyrektywa 2014/95/UE w przesłance nr 9 podaje, iż "Udostępniając te informacje, jednostki objęte niniejszą dyrektywą mogą opierać się na krajowych zasadach ramowych, unijnych zasadach ramowych, takich jak system ekozarządzania i audytu (EMAS), lub na międzynarodowych zasadach ramowych, takich jak inicjatywa ONZ Global Compact, wytyczne ONZ dotyczące biznesu i praw człowieka wdrażające ramy ONZ "Ochrona, poszanowanie i naprawa", wytyczne Organizacji Współpracy Regionalnej i Rozwoju (OECD) dla przedsiębiorstw wielonarodowych, norma Międzynarodowej Organizacji Normalizacyjnej ISO 26000, trójstronna deklaracja zasad Międzynarodowej Organizacji Pracy dotyczących przedsiębiorstw wielonarodowych i polityki społecznej, Global Reporting Initiative (GRI) lub inne uznane międzynarodowe zasady ramowe.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

9. Jednostka może nie sporządzać oświadczenia na temat informacji niefinansowych, jeżeli wraz ze sprawozdaniem z działalności sporządzi odrębnie sprawozdanie na temat informacji niefinansowych oraz zamieści je na swojej stronie internetowej w terminie 6 miesięcy od dnia bilansowego. Jednostka zamieszcza w sprawozdaniu z działalności informację o sporządzeniu odrębnego sprawozdania na temat informacji niefinansowych zgodnie z wymogami określonymi w ust. 2-8. Do sprawozdania na temat informacji niefinansowych przepisy ust. 2-8, art. 4a ust. 1, art. 45 ust. 4 i 5, art. 52 ust. 3 pkt 2, art. 68 oraz art. 73 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 9 tej nowej regulacji umożliwiono jednostce niesporządzanie oświadczenia na temat informacji niefinansowych, jeżeli jednostka sporządzi odrębnie "Sprawozdanie na temat informacji niefinansowych". W przypadku gdy jednostka skorzysta z tej opcji, zamieszcza w sprawozdaniu z działalności informację, że sporządziła odrębne sprawozdanie na temat informacji niefinansowych. Sprawozdanie to może przyjąć dowolną formę (np. raport społeczny, raport CSR, raport zrównoważonego rozwoju, raport zintegrowany etc., zawierający w swojej treści informacje wymagane zgodnie z art. 49b ust. 2-8 ustawy) i powinno być przygotowane i złożone w terminie i miejscu wskazanym przez ustawę. Dodatkowo zaleca się, aby jednostka zawarła w sprawozdaniu z działalności odniesienia do odrębnego sprawozdania na temat informacji niefinansowych, które wskażą jednoznacznie na kompletność zawarcia informacji niefinansowych w tym odrębnym sprawozdaniu. Jest to szczególnie ważne z punktu widzenia użytkowników informacji niefinansowych, gdy jednostka przedstawiłaby informacje niefinansowe w sposób rozproszony, np. w ramach tzw. raportu zintegrowanego (kompilacji raportowania finansowego i niefinansowego). Niezależnie od formy raportowania informacji niefinansowych wprowadza się takie same terminy sporządzenia oświadczenia i sprawozdania na temat informacji niefinansowych ["(...) wraz ze sprawozdaniem z działalności sporządzi (...)"]. W pierwotnej wersji projekt zakładał jedno miejsce ogłaszania tych informacji (przyjęcie opcji dyrektywnej z art. 19a ust. 4 lit. a), co oznaczało, że sprawozdanie na temat informacji niefinansowych miało być ujawniane w KRS, jak sprawozdanie z działalności (zasada "jednego okienka"). Jednakże ostatecznie przyjęto rozwiązanie polegające na skorzystaniu z innej opcji, jaką daje dyrektywa unijna, na podstawie której odrębne sprawozdanie na temat informacji niefinansowych jest podawane do publicznej wiadomości tylko na stronie internetowej danej jednostki. A zatem takie sprawozdania nie będą składane do Krajowego Rejestru Sądowego, jednostki zaś będą obowiązane do ich publikowania w terminie sześciu miesięcy od dnia bilansowego na swojej stronie internetowej.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

10. Przyjmuje się, że jednostka sporządzająca oświadczenie na temat informacji niefinansowych albo sprawozdanie na temat informacji niefinansowych zgodnie z wymogami ustawy spełnia obowiązek ujawnienia wskaźników oraz informacji, o których mowa w art. 49 ust. 3 pkt 2.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 10 tej nowej regulacji wprowadzono przepis uznający, iż sporządzenie przez jednostkę oświadczenia na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania na temat informacji niefinansowych jest równoznaczne ze spełnieniem przez nią minimalnych obowiązków sprawozdawczych określonych w nowo wprowadzonym art. 49 ust. 3 pkt 2 (dotyczącym wykazywania kluczowych niefinansowych wskaźników efektywności związanych z działalnością jednostki oraz informacji dotyczących zagadnień pracowniczych i środowiska naturalnego) nałożonych na jednostki, które nie zostaną objęte obowiązkiem rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych.

Brak odpowiednika

Art. 49b. [Oświadczenie na temat informacji niefinansowych]

11. Jednostka będąca jednostką zależną, w tym jednostką dominującą niższego szczebla, może nie sporządzać oświadczenia na temat informacji niefinansowych albo sprawozdania na temat informacji niefinansowych, jeżeli jej jednostka dominująca wyższego szczebla mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sporządza oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych albo sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych zgodnie z przepisami prawa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, któremu podlega, którym obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla. W takim przypadku jednostka ujawnia w sprawozdaniu z działalności nazwę i siedzibę jej jednostki dominującej wyższego szczebla sporządzającej oświadczenie albo sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, które obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Do ustawy o rachunkowości wprowadzono nowy przepis (art. 49b) dotyczący rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych jednostek (zmiana będąca wynikiem konieczności wprowadzenia do polskiego porządku prawnego przepisów dyrektywy unijnej - 2014/95/UE). W art. 11 tej nowej regulacji określono przypadek, w którym jednostka może nie sporządzać oświadczenia na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania na temat informacji niefinansowych. Zwolnienie to dotyczy jednostki zależnej, w tym jednostki dominującej niższego szczebla, jeżeli jednostka dominująca wyższego szczebla mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sporządzi oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych lub sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, zgodnie z przepisami prawa państwa członkowskiego, któremu podlega, i którym to oświadczeniem lub sprawozdaniem obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla. W przypadku skorzystania z powyższego zwolnienia jednostka ujawnia w sprawozdaniu z działalności nazwę i siedzibę jednostki dominującej wyższego szczebla, sporządzającej oświadczenie lub sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, które obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla.

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

(...) 2a. Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej, sporządzone odpowiednio według wymogów, o których mowa w art. 49 ust. 2-3, z tym że w przypadku informacji określonych w art. 49 ust. 2 pkt 5 należy podać informacje o udziałach własnych posiadanych przez jednostkę dominującą, jednostki wchodzące w skład grupy kapitałowej oraz osoby działające w ich imieniu. Sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej można sporządzić łącznie ze sprawozdaniem z działalności jednostki dominującej jako jedno sprawozdanie.

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

(...) 2a. Do rocznego skonsolidowanego sprawozdania finansowego dołącza się sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej, sporządzone odpowiednio według wymogów, o których mowa w art. 49 ust. 2-3a, z tym że w przypadku informacji określonych w art. 49 ust. 2 pkt 5 należy podać informacje o udziałach własnych posiadanych przez jednostkę dominującą, jednostki wchodzące w skład grupy kapitałowej oraz osoby działające w ich imieniu. Sprawozdanie z działalności grupy kapitałowej można sporządzić łącznie ze sprawozdaniem z działalności jednostki dominującej jako jedno sprawozdanie.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana techniczna związana z wprowadzeniem do ustawy o rachunkowości nowego brzmienia ust. 3 i wprowadzenia nowego ust. 3a w art. 49 ustawy o rachunkowości.

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

Brak odpowiednika

2b. Jednostka dominująca będąca:

1) jednostką, o której mowa w art. 3 ust. 1e pkt 1-6, oraz

2) spółką kapitałową, spółką komandytowo-akcyjną lub taką spółką jawną lub komandytową, której wszystkimi wspólnikami ponoszącymi nieograniczoną odpowiedzialność są spółki kapitałowe, spółki komandytowo-akcyjne lub spółki z innych państw o podobnej do tych spółek formie prawnej, oraz

3) jednostką dominującą grupy kapitałowej, jeżeli łączne dane jednostki dominującej oraz wszystkich jednostek zależnych każdego szczebla na dzień bilansowy roku obrotowego oraz na dzień bilansowy roku poprzedzającego rok obrotowy:

a) po dokonaniu wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6, przekraczają wielkości, o których mowa w art. 49b ust. 1, albo

b) przed dokonaniem wyłączeń konsolidacyjnych, o których mowa w art. 60 ust. 2 i 6, przekraczają następujące wielkości:

- 500 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty oraz

- 102 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego lub 204 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy

- zawiera dodatkowo w sprawozdaniu z działalności grupy kapitałowej - jako wyodrębnioną część - oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych sporządzone odpowiednio według wymogów określonych w art. 49b ust. 2-8.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Przepis ten wprowadził obowiązek rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych dla określonych grup kapitałowych i stanowi wdrożenie przepisów dyrektywy unijnej 2014/95/UE. Przepis określa katalog grup kapitałowych zobowiązanych do sporządzenia w ramach sprawozdania z działalności - jako wyodrębnionej części - oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych. W myśl tej zmiany sporządzać go będą największe jednostki z dużych grup kapitałowych, w których jednostka dominująca jest jednostką zainteresowania publicznego (jednostki zainteresowania publicznego określa art. 3 ust. 1e pkt 1-6 ustawy o rachunkowości). Grupy kapitałowe będą podlegać obowiązkowi ww. raportowania niefinansowego, jeżeli w roku obrotowym oraz w roku poprzedzającym grupa ta przekroczyła następujące wartości:

● 500 osób - w przypadku średniorocznego zatrudnienia w przeliczeniu na pełne etaty oraz

● 102 000 000 zł - w przypadku sumy aktywów bilansu na koniec roku obrotowego lub 204 000 000 zł - w przypadku przychodów netto ze sprzedaży towarów i produktów za rok obrotowy.

Jednostki dominujące mają obowiązek sporządzać oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych według wymogów określonych dla oświadczenia na temat informacji niefinansowych jednostki, określonych w art. 49b ust. 2-8.

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

Brak odpowiednika

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

2c. Jednostka dominująca może nie sporządzać oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych pod warunkiem, że wraz ze sprawozdaniem z działalności grupy kapitałowej sporządzi odrębnie sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych oraz zamieści je na swojej stronie internetowej w terminie 6 miesięcy od dnia bilansowego. Jednostka zamieszcza w sprawozdaniu z działalności grupy kapitałowej informację o sporządzeniu odrębnego sprawozdania grupy kapitałowej zgodnie z wymogami określonymi w art. 49b ust. 2-8. Do sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych przepisy art. 4a ust. 1, art. 45 ust. 4 i 5, art. 49b ust. 2-8, art. 52 ust. 3 pkt 2, art. 68 oraz art. 73 ust. 3 stosuje się odpowiednio.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana polega na umożliwieniu jednostce niesporządzania oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, jeżeli jednostka dominująca sporządzi odrębnie sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych. Niezależnie od formy raportowania informacji niefinansowych wprowadza się takie same terminy sporządzenia oświadczenia i sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych ["(...) wraz ze sprawozdaniem z działalności grupy kapitałowej sporządzi (...)"]. Odrębne sprawozdanie grupy kapitałowej jednostka dominująca sporządza, stosując odpowiednio przepisy dotyczące zasad sporządzania oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, które zostały określone w art. 49b ust. 2-8.

Sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, analogicznie jak w przypadku jednostkowego sprawozdania na temat informacji niefinansowych, podlega zamieszczaniu na stronie internetowej jednostki dominującej w terminie sześciu miesięcy od dnia bilansowego, co oznacza, że nie będzie składane do rejestru sądowego (KRS).

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

Brak odpowiednika

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

2d. Przyjmuje się, że jednostka dominująca, która sporządza oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych albo sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych zgodnie z wymogami ustawy, spełnia obowiązek ujawnienia wskaźników oraz informacji, o których mowa w art. 49 ust. 3 pkt 2.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana wprowadza przepis uznający, iż sporządzenie przez jednostkę oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych jest równoznaczne ze spełnieniem przez nią minimalnych obowiązków sprawozdawczych określonych w art. 49 ust. 3 pkt 2 nałożonych na jednostki zgodnie z art. 55 ust. 2a, które nie zostaną objęte obowiązkiem rozbudowanego raportowania informacji niefinansowych.

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

Brak odpowiednika

Art. 55. [Obowiązek sporządzania i zakres skonsolidowanego sprawozdania finansowego]

2e. Jednostka będąca jednostką dominującą niższego szczebla może nie sporządzać oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych albo sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, jeżeli jej jednostka dominująca wyższego szczebla mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sporządza oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych albo sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych zgodnie z przepisami prawa państwa Europejskiego Obszaru Gospodarczego, któremu podlega, którym obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla. W takim przypadku jednostka ujawnia w sprawozdaniu z działalności nazwę i siedzibę jej jednostki dominującej wyższego szczebla, sporządzającej oświadczenie albo sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, które obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Wprowadzony przepis określa przypadek, w którym jednostka dominująca może nie sporządzać oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych. Zwolnienie to dotyczy jednostki dominującej niższego szczebla, jeżeli inna jednostka dominująca mająca siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego sporządzi oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych lub sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych, zgodnie z przepisami prawa państwa członkowskiego, któremu podlega, i którym to oświadczeniem lub sprawozdaniem obejmie tę jednostkę i jej jednostki zależne każdego szczebla.

Art. 56. [Zwolnienia z konsolidacji]

Art. 56. [Zwolnienia z konsolidacji]

(...) 2a. Przepis ust. 2 stosuje się, jeżeli spełnione zostały łącznie następujące warunki:

(...) 2a. Przepis ust. 2 stosuje się, jeżeli spełnione zostały łącznie następujące warunki:

1) jednostka dominująca wyższego szczebla obejmie konsolidacją zarówno zależną od niej jednostkę dominującą niesporządzającą skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jak i wszystkie jej jednostki zależne, które podlegałyby konsolidacji przez jednostkę dominującą z uwzględnieniem przepisów art. 57 i art. 58;

1) jednostka dominująca wyższego szczebla obejmie konsolidacją zarówno zależną od niej jednostkę dominującą niesporządzającą skonsolidowanego sprawozdania finansowego, jak i wszystkie jej jednostki zależne, które podlegałyby konsolidacji przez jednostkę dominującą z uwzględnieniem przepisów art. 57 i art. 58;

2) kierownik jednostki dominującej niesporządzającej skonsolidowanego sprawozdania finansowego wypełni obowiązek określony w art. 69 ust. 4;

2) kierownik jednostki dominującej niesporządzającej skonsolidowanego sprawozdania finansowego wypełni obowiązek określony w art. 69 ust. 4;

3) jednostka dominująca niesporządzająca skonsolidowanego sprawozdania finansowego ujawni w informacji dodatkowej informacje wymienione w załączniku nr 1 do ustawy w części "Dodatkowe informacje i objaśnienia" w ust. 6 pkt 4.

3) jednostka dominująca niesporządzająca skonsolidowanego sprawozdania finansowego ujawni w informacji dodatkowej informacje wymienione w załączniku nr 1 do ustawy w części "Dodatkowe informacje i objaśnienia" w ust. 7 pkt 4.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana o charakterze techniczno-porządkującym. Polega na ujawnianiu przez jednostkę dominującą we właściwych pozycjach informacji dodatkowej (w części "Dodatkowe informacje i objaśnienia") informacji na temat niesporządzania przez jednostkę dominującą skonsolidowanego sprawozdania finansowego co najmniej ze szczegółowością wskazaną w ust. 7 pkt. 4 informacji dodatkowej.

Art. 65. [Opinia i raport z badania sprawozdania finansowego]

Art. 65. [Opinia i raport z badania sprawozdania finansowego]

(...) 3. W opinii należy również:

Brak odpowiednika

(...) 3. W opinii należy również:

(...) 4a) poinformować, czy jednostka, o której mowa w art. 49b ust. 1, sporządziła oświadczenie na temat informacji niefinansowych albo sprawozdanie na temat informacji niefinansowych;

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Wprowadzono obowiązek poinformowania w opinii z badania sprawozdania finansowego - przez biegłego rewidenta, czy jednostka zobowiązana do sporządzenia oświadczenia na temat informacji niefinansowych dopełniła tego obowiązku. Jeżeli jednostka, zamiast sporządzenia oświadczenia sporządziła odrębnie sprawozdanie na temat informacji niefinansowych, to w opinii powinno się znaleźć również odniesienia do tego odrębnego sprawozdania. Jak wynika z powyższego, nałożono na biegłego rewidenta jedynie obowiązek potwierdzenia faktu, czy jednostka sporządziła oświadczenie lub odrębne sprawozdanie.

Art. 65. [Opinia i raport z badania sprawozdania finansowego]

Art. 65. [Opinia i raport z badania sprawozdania finansowego]

Brak odpowiednika

(...) 3a. Przepisów ust. 3 pkt 3 i 4 nie stosuje się do oświadczenia na temat informacji niefinansowych i sprawozdania na temat informacji niefinansowych.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Poinformowanie w opinii z badania o fakcie sporządzania oświadczenia na temat informacji niefinansowych (albo sprawozdania na temat informacji niefinansowych) nie wiąże się z koniecznością dalszej ich analizy pod względem, czy informacje tam zawarte są zgodne z informacjami zawartymi w rocznym sprawozdaniu finansowym i czy powodują one istotne zniekształcenia sprawozdania finansowego. Biegły rewident ma obowiązek jedynie potwierdzenia faktu, czy jednostka sporządziła oświadczenie lub odrębne sprawozdanie.

Art. 69. [Składanie rocznego sprawozdania finansowego w rejestrze sądowym]

Art. 69. [Składanie rocznego sprawozdania finansowego w rejestrze sądowym]

Brak odpowiednika

(...) 5. W przypadkach, o których mowa w art. 49b ust. 11 i art. 55 ust. 2e, kierownik jednostki zamieszcza na stronie internetowej tej jednostki przetłumaczone na język polski przez tłumacza przysięgłego oświadczenie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych albo sprawozdanie grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych sporządzone przez jednostkę dominującą wyższego szczebla, w ciągu 30 dni od dnia jego zatwierdzenia, nie później niż w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego tej jednostki dominującej.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana odnosi się do obowiązku zamieszczenia na stronie internetowej jednostki przez kierownika jednostki niesporządzającej oświadczenia na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania na temat informacji niefinansowych zgodnie z art. 49b ust. 11 - przetłumaczonego na język polski przez tłumacza przysięgłego - oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych sporządzonego przez inną jednostkę dominującą, w ciągu 30 dni od dnia jego zatwierdzenia, nie później niż w ciągu 12 miesięcy od dnia bilansowego tej jednostki dominującej. Nowo wprowadzony przepis stosuje się odpowiednio do kierownika jednostki dominującej niesporządzającej oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych lub sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych zgodnie z art. 55 ust. 2e.

Art. 70a. [Oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego]

Art. 70a. [Oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego]

Kierownik jednostki będącej spółką jawną osób fizycznych lub spółką partnerską, której przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły mniej niż równowartość w walucie polskiej 1 200 000 euro i która nie stosuje zasad rachunkowości określonych ustawą na podstawie art. 2 ust. 2, składa w sądzie rejestrowym prowadzącym Krajowy Rejestr Sądowy, w terminie 6 miesięcy od dnia kończącego rok obrotowy, oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego.

Kierownik jednostki będącej spółką jawną osób fizycznych lub spółką partnerską, której przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły mniej niż równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro i która nie stosuje zasad rachunkowości określonych ustawą na podstawie art. 2 ust. 2, składa w sądzie rejestrowym prowadzącym Krajowy Rejestr Sądowy, w terminie 6 miesięcy od dnia kończącego rok obrotowy, oświadczenie o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego.

Komentarz: Zmiana obowiązuje od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z 16 grudnia 2016 r. o zmianie niektórych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorców.

W związku ze zmianą granicznej kwoty (z 1 200 000 euro do 2 000 000 euro) rocznego limitu przychodów netto zobowiązującego do prowadzenia ksiąg rachunkowych zmianie uległ również przepis dotyczący składania do KRS przez kierownika spółki jawnej osób fizycznych lub spółki partnerskiej oświadczenia o braku obowiązku sporządzenia i złożenia rocznego sprawozdania finansowego.

Art. 73. [Miejsce i sposób przechowywania danych]

Art. 73. [Miejsce i sposób przechowywania danych]

(...) 2. Z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych, pozwalające zachować w trwałej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej.

(...) 2. Z wyłączeniem dokumentów dotyczących przeniesienia praw majątkowych do nieruchomości, powierzenia odpowiedzialności za składniki aktywów, znaczących umów i innych ważnych dokumentów określonych przez kierownika jednostki, treść dowodów księgowych może być przeniesiona na informatyczne nośniki danych pozwalające zachować w trwałej i niezmienionej postaci zawartość dowodów. Warunkiem stosowania tej metody przechowywania danych jest posiadanie urządzeń pozwalających na odtworzenie dowodów w postaci wydruku, o ile inne przepisy nie stanowią inaczej. Wydruk jest dowodem równoważnym z dowodem księgowym, z którego treść została przeniesiona na informatyczny nośnik danych.

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po wejściu w życie ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Zmiana polega na tym, że umożliwiono jednostkom przenoszenie określonych dowodów księgowych przed zatwierdzeniem sprawozdania finansowego na informatyczne nośniki danych, pozwalające zachować w trwałej postaci zawartość tych dowodów. Jest to rozwiązanie ujednolicające przepisy z zakresu rachunkowości z przepisami podatkowymi dotyczącymi podatku od towarów i usług oraz dostosowujące do nowoczesnych rozwiązań umożliwiających digitalizowanie danych.

Art. 79. [Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy]

Art. 79. [Odpowiedzialność za naruszenie przepisów ustawy]

Brak odpowiednika

(...) 4a) nie zamieszcza na stronie internetowej jednostki dokumentów, o których mowa w art. 49b ust. 9, art. 55 ust. 2c oraz art. 69 ust. 5

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Wprowadzono odpowiedzialność karną za niezamieszczenie na stronie internetowej:

● odrębnego sprawozdania na temat informacji niefinansowych (jednostkowego i skonsolidowanego), które jest alternatywną formą spełnienia obowiązku sporządzenia oświadczenia na temat informacji niefinansowych zawartego w sprawozdaniu z działalności,

● oświadczenia grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych albo sprawozdania grupy kapitałowej na temat informacji niefinansowych sporządzanych przez jednostkę dominującą wyższego szczebla.

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA BANKÓW

ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA BANKÓW

Wprowadzenie do sprawozdania finansowego

obejmuje zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy

Wprowadzenie do sprawozdania finansowego

obejmuje zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy

Bilans

(...) Pasywa

(...) IX. Koszty i przychody rozliczane w czasie oraz zastrzeżone

Bilans

(...) Pasywa

(...) IX. Koszty i przychody rozliczane w czasie

1. Rozliczenia międzyokresowe kosztów

2. Ujemna wartość firmy

3. Pozostałe przychody przyszłych okresów oraz zastrzeżone

1. Rozliczenia międzyokresowe kosztów

2. Ujemna wartość firmy

3. Pozostałe rozliczenia międzyokresowe przychodów

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Modyfikacja treści załącznika nr 2 do ustawy o rachunkowości polegająca na usunięciu z pkt IX poz. 3 pasywów wyrazów: "oraz zastrzeżone" i wprowadzenie aktualnej terminologii w zakresie rozliczeń międzyokresowych przychodów. Zmiana związana z wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012. (Patrz szerzej komentarz do art. 41 ust 3 ustawy o rachunkowości).

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ZAŁĄCZNIK Nr 2

ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA BANKÓW

ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA BANKÓW

Wprowadzenie do sprawozdania finansowego

obejmuje zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy

Wprowadzenie do sprawozdania finansowego

obejmuje zakres informacji określony w przepisach wydanych na podstawie art. 81 ust. 2 pkt 8 lit. a ustawy

(...) Rachunek przepływów pieniężnych

(metoda pośrednia)

(...) Rachunek przepływów pieniężnych

(metoda pośrednia)

(...) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej

I. Zysk (strata) netto

II. Korekty razem:

(...) 17. Zmiana stanu przychodów przyszłych okresów i zastrzeżonych

(...) A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej

I. Zysk (strata) netto

II. Korekty razem:

(...) 17. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych przychodów

Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Modyfikacja treści załącznika nr 2 do ustawy o rachunkowości polegająca na usunięciu w części "Rachunek przepływów pieniężnych" w "(metoda pośrednia)" w lit. A w poz. II poz. 17 wyrazów: "oraz zastrzeżone" i wprowadzenie aktualnej terminologii w zakresie rozliczeń międzyokresowych przychodów. Zmiana związana z wprowadzeniem do polskiego porządku prawnego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 648/2012. (Patrz szerzej komentarz do art. 41 ust 3 ustawy o rachunkowości).

Brak odpowiednika

Załącznik nr 6

ZAKRES INFORMACJI WYKAZYWANYCH W SPRAWOZDANIU FINANSOWYM, O KTÓRYM MOWA W ART. 45 USTAWY, DLA JEDNOSTEK, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 UST. 2 USTAWY Z DNIA 24 KWIETNIA 2003 R. O DZIAŁALNOŚCI POŻYTKU PUBLICZNEGO I O WOLONTARIACIE, Z WYJĄTKIEM SPÓŁEK KAPITAŁOWYCH, ORAZ JEDNOSTEK, O KTÓRYCH MOWA W ART. 3 UST. 3 PKT 1 I 2 TEJ USTAWY

Wprowadzenie do sprawozdania finansowego

obejmuje w szczególności:

1) nazwę, siedzibę i adres oraz numer we właściwym rejestrze sądowym albo ewidencji;

2) wskazanie czasu trwania działalności jednostki, jeżeli jest ograniczony;

3) wskazanie okresu objętego sprawozdaniem finansowym;

4) wskazanie, czy sprawozdanie finansowe zostało sporządzone przy założeniu kontynuowania działalności przez jednostkę w dającej się przewidzieć przyszłości oraz czy nie istnieją okoliczności wskazujące na zagrożenie kontynuowania przez nią działalności;

5) omówienie przyjętych zasad (polityki) rachunkowości, w tym metod wyceny aktywów i pasywów (także amortyzacji), ustalenia wyniku finansowego oraz sposobu sporządzenia sprawozdania finansowego w zakresie, w jakim ustawa pozostawia jednostce prawo wyboru.

Bilans

Aktywa

A. Aktywa trwałe

I. Wartości niematerialne i prawne

II. Rzeczowe aktywa trwałe

III. Należności długoterminowe

IV. Inwestycje długoterminowe

V. Długoterminowe rozliczenia międzyokresowe

B. Aktywa obrotowe

I. Zapasy

II. Należności krótkoterminowe

III. Inwestycje krótkoterminowe

IV. Krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe

C. Należne wpłaty na fundusz statutowy

Aktywa razem

Pasywa

A. Fundusz własny

I. Fundusz statutowy

II. Pozostałe fundusze

III. Zysk (strata) z lat ubiegłych

IV. Zysk (strata) netto

B. Zobowiązania i rezerwy na zobowiązania

I. Rezerwy na zobowiązania

II. Zobowiązania długoterminowe

III. Zobowiązania krótkoterminowe

IV. Rozliczenia międzyokresowe

Pasywa razem

Rachunek zysków i strat

A. Przychody z działalności statutowej

I. Przychody z nieodpłatnej działalności pożytku publicznego

II. Przychody z odpłatnej działalności pożytku publicznego

III. Przychody z pozostałej działalności statutowej

B. Koszty działalności statutowej

I. Koszty nieodpłatnej działalności pożytku publicznego

II. Koszty odpłatnej działalności pożytku publicznego

III. Koszty pozostałej działalności statutowej

C. Zysk (strata) z działalności statutowej (A-B)

D. Przychody z działalności gospodarczej

E. Koszty działalności gospodarczej

F. Zysk (strata) z działalności gospodarczej (D-E)

G. Koszty ogólnego zarządu

H. Zysk (strata) z działalności operacyjnej (C+F-G)

I. Pozostałe przychody operacyjne

J. Pozostałe koszty operacyjne

K. Przychody finansowe

L. Koszty finansowe

M. Zysk (strata) brutto (H+I-J+K-L)

N. Podatek dochodowy

O. Zysk (strata) netto (M-N)

Informacja dodatkowa:

Informacja dodatkowa powinna zawierać nieobjęte bilansem oraz rachunkiem zysków i strat informacje i wyjaśnienia niezbędne do oceny gospodarki finansowej jednostki, a w szczególności:

1) informacje o wszelkich zobowiązaniach finansowych, w tym z tytułu dłużnych instrumentów finansowych, gwarancji i poręczeń lub zobowiązań warunkowych nieuwzględnionych w bilansie, ze wskazaniem charakteru i formy wierzytelności zabezpieczonych rzeczowo;

2) informacje o kwotach zaliczek i kredytów udzielonych członkom organów administrujących, zarządzających i nadzorujących, ze wskazaniem oprocentowania, głównych warunków oraz wszelkich kwot spłaconych, odpisanych lub umorzonych, a także zobowiązań zaciągniętych w ich imieniu tytułem gwarancji i poręczeń wszelkiego rodzaju, ze wskazaniem kwoty ogółem dla każdej kategorii;

3) uzupełniające dane o aktywach i pasywach;

4) informacje o strukturze zrealizowanych przychodów ze wskazaniem ich źródeł, w tym w szczególności informacje o przychodach wyodrębnionych zgodnie z przepisami ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, oraz informacje o przychodach z tytułu składek członkowskich i dotacji pochodzących ze środków publicznych;

5) informacje o strukturze poniesionych kosztów;

6) dane o źródłach zwiększenia i sposobie wykorzystania funduszu statutowego;

7) jeżeli jednostka posiada status organizacji pożytku publicznego, zamieszcza w informacji dodatkowej dane na temat uzyskanych przychodów i poniesionych kosztów z tytułu 1% podatku dochodowego od osób fizycznych oraz sposobu wydatkowania środków pochodzących z 1% podatku dochodowego od osób fizycznych;

8) inne informacje niż wymienione w pkt 1-7, jeżeli mogłyby w istotny sposób wpłynąć na ocenę sytuacji majątkowej i finansowej oraz wynik finansowy jednostki, w tym dodatkowe informacje i objaśnienia wymienione w załączniku nr 1 do ustawy, o ile mają zastosowanie do jednostki.

.Komentarz: Zmiana ma zastosowanie po raz pierwszy do sprawozdań sporządzanych za rok obrotowy rozpoczynający się od 1 stycznia 2017 r. Została wprowadzona ustawą z ustawą z 15 grudnia 2016 r. o zmianie ustawy o rachunkowości.

Wprowadzono nowy załącznik nr 6 określający zakres sprawozdania finansowego dla organizacji pozarządowych. Do tej pory jednostki te sporządzały sprawozdanie finansowe na podstawie załącznika nr 1, 4 lub 5 do ustawy o rachunkowości. Ponieważ sprawozdania zakresy informacyjne załącznika nr 4 (dla jednostek mikro) oraz załącznika nr 5 (dla jednostek małych) nie odzwierciedlają specyfiki prowadzonej przez nie działalności oraz utrudniają obowiązki sprawozdawcze tychże podmiotów, zdecydowano, że jednostki te mogą sporządzać sprawozdania finansowe na podstawie załącznika nr 1 lub załącznika nr 6. (Patrz szerzej komentarz do art. 46, 47 i 48 uor)

 

Inforakademia
Notyfikacje

Czy chcesz otrzymywać informacje o najnowszych szkoleniach? Zgódź się na powiadomienia od wideoakademii

Powiadomienia można wyłączyć w preferencjach systemowych
NIE NIE
TAK TAK