Odpowiedź

Nie. W przedstawionej sytuacji urząd gminy nie miał podstaw do żądania opłaty za udostępnienie informacji.

Uzasadnienie

Protokół z sesji organu stanowiącego w gminie jest niewątpliwie informacją dotyczącą spraw publicznych i jako taki podlega, zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (dalej: u.d.i.p.), udostępnianiu na zasadach w niej określonych.

Należy przypomnieć, że "każdemu przysługuje, z zastrzeżeniem art. 5, prawo dostępu do informacji publicznej, zwane dalej »prawem do informacji publicznej«", a od "osoby wykonującej prawo do informacji publicznej nie wolno żądać wykazania interesu prawnego lub faktycznego" (art. 2 u.d.i.p.). W pierwszej kolejności miejscem służącym do udostępniania wskazanych w pytaniu informacji jest Biuletyn Informacji Publicznej (art. 7 ust. 1 pkt 1 u.d.i.p.) i dopiero, co wynika z treści art. 10 ust. 1 u.d.i.p., informacje nieudostępnione w BIP są udostępniane na wniosek podmiotu zainteresowanego.

W pierwszej kolejności należałoby sprawdzić, czy wskazane w pytaniu protokoły zostały opublikowane w BIP. Jeśli tak, to urząd gminy nie miał obowiązku merytorycznego rozpatrzenia wniosku. Odpowiedź mógł ograniczyć do wskazania BIP jako miejsca publikacji wnioskowanych dokumentów. Jeżeli te protokoły nie byłyby opublikowane w BIP, wówczas jedyną możliwością zapoznania się z ich treścią jest tryb "na wniosek zainteresowanego".

Dostęp do informacji publicznej jest, co do zasady, bezpłatny (art. 7 ust. 2 u.d.i.p.), z uwzględnieniem wyjątku wskazanego w art. 15 u.d.i.p. Dotyczy on sytuacji, w której podmiot zobowiązany do udostępnienia ma ponieść dodatkowe koszty związane ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku. Tylko w takiej sytuacji może pobrać opłatę odpowiadającą tym kosztom. Potwierdził to WSA w Krakowie w wyroku z 17 czerwca 2014 r. (sygn. akt II SA/Kr 526/14), stwierdzając, że "art. 15 ust. 1 (...) reguluje wyjątek od wyrażonej w art. 7 ust. 2 zasady bezpłatności dostępu do informacji. Przepis ten daje podmiotowi zobowiązanemu do udzielenia informacji publicznej uprawnienie do pobrania opłaty stanowiącej równowartość rzeczywiście poniesionych, dodatkowych kosztów związanych ze wskazanym we wniosku sposobem udostępnienia lub koniecznością przekształcenia informacji w formę wskazaną we wniosku. (...) Omawiany przepis nie zawiera żadnego sformułowania, które można byłoby rozumieć jako upoważnienie do tworzenia jakiejkolwiek taryfy opłat za udostępnienie informacji".

Należy jeszcze wskazać na treść art. 12 ust. 2 pkt 1 u.d.i.p., zgodnie z którym "podmiot udostępniający informację publiczną jest obowiązany zapewnić możliwość kopiowania informacji publicznej albo jej wydruk".

W sytuacji przedstawionej w pytaniu brak jest podstaw prawnych do pobrania opłaty za udostępnienie informacji publicznej we wnioskowanej formie stanowiącej kserokopie. Trudno bowiem byłoby wskazać racjonalność dla pobieranej opłaty z uwagi na niemożliwość jej powiązania z tzw. dodatkowymi i faktycznie ponoszonymi przez urząd gminy kosztami wynikającymi z faktu sporządzenia kserokopii. Co innego, gdyby wnioskodawca wskazał zapis treści tej dokumentacji (np. jako plik) na nośniku informacji. W takiej sytuacji to wnioskodawca poniósłby koszt takiego nośnika.

MARCIN BINAŚ

PODSTAWA PRAWNA

● art. 1 ust. 1, art. 2, art. 5, art. 7 ust. 1 pkt 1 i ust. 2, art. 10 ust. 1, art. 12 ust. 2 pkt 1, art. 15 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (j.t. Dz.U. z 2015 r. poz. 2058; ost. zm. Dz.U. z 2016 r. poz. 34)