Spółka planowała podpisanie umowy o współpracę z udziałowcem (ponad 5% udziałów w jej kapitale zakładowym), w ramach której miał on świadczyć na rzecz spółki m.in. usługi: obsługi biura, obsługi kadrowej, doradztwa finansowego i marketingu.

Wynagrodzenie za każdą z usług spółka zamierzała ustalić odrębnie, na podstawie specyficznego mechanizmu kalkulacyjnego, np. wynagrodzenie za usługę obsługi kadrowej byłoby kalkulowane z uwzględnieniem liczby pracowników spółki w danym okresie rozliczeniowym. Ponadto udziałowiec miałby nabywać na rzecz spółki usługi od podmiotów trzecich. Koszty nabycia tych usług zewnętrznych byłyby przez udziałowca refakturowane na spółkę.

Spółka zwróciła się z wnioskiem o interpretację, jak należy liczyć limit 30 000 euro dla celów sporządzania dokumentacji cen transferowych. Jej zdaniem, jeśli każda ze świadczonych przez udziałowca usług w ramach umowy stanowi odrębne świadczenie, dla którego ustalono odrębną cenę, to w tej sytuacji limit 30 000 euro należy odnosić do każdej z tych usług odrębnie. Ponadto zapytała, czy refakturowanie przez udziałowca na rzecz spółki usług nabywanych od podmiotów zewnętrznych stanowi "transakcję" w myśl art. 9a ustawy o CIT i w związku z tym podlega obowiązkowi sporządzenia dokumentacji podatkowej w przypadku przekroczenia limitów. Jej zdaniem refakturowanie nie stanowi takiej transakcji.

W ocenie Ministra Finansów, w sytuacji gdy łączna kwota wynikająca z danej umowy, czy też umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym z podmiotem powiązanym w danym roku podatkowym przekroczy progi (w tej sprawie 30 000 euro) wskazane w art. 9a ust. 2 ustawy o CIT, należy sporządzać ww. dokumentację do wszystkich transakcji realizowanych z tym podmiotem. Natomiast w przypadku gdy umowa uzależnia kształtowanie się poziomu cen od czynników przyszłych, nieznanych w dacie zawarcia kontraktu, istotną okolicznością jest rzeczywiście zapłacona przez spółkę w roku podatkowym danemu kontrahentowi łączna kwota wymagalnych świadczeń.

Zdaniem Ministra Finansów refakturowanie należy traktować jako odsprzedaż uprzednio zakupionych usług po kosztach, jest zatem równoznaczne ze świadczeniem zakupionej usługi. Minister wskazał, że podmiot pośredniczący w świadczeniu usługi jest uprzednio nabywcą usługi, a następnie sam świadczy zakupioną wcześniej usługę. Udziałowiec świadczy zatem zakupioną wcześniej usługę na rzecz spółki, a pomiędzy nim a spółką dochodzi do zawarcia transakcji.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podzielił pogląd fiskusa i uznał, że skarga jest niezasadna. Również NSA rozpatrujący skargę kasacyjną spółki przyznał rację organom skarbowym. NSA podkreślił, że ustawowe sformułowanie o "transakcji" - w liczbie pojedynczej - wobec przewidzianej przez prawodawcę możliwości wystąpienia w okresie podatkowym więcej niż jednej transakcji, nie uzasadnia twierdzenia, że limit z art. 9a ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT powinien być liczony tylko od wartości określonej jednostkowej usługi. Sąd wskazał ponadto, że w art. 9a ust. 2 ustawy mowa jest również o "łącznej kwocie wymagalnych w roku podatkowym świadczeń", co wskazuje na sumowanie wartości realizowanych transakcji. Okoliczność, że świadczenie usługi następuje z tytułu transakcji mającej postać odsprzedaży, nie zwalnia od obowiązku sporządzenia dokumentacji.

Od redakcji: Sąd rozstrzygnął jednoznacznie, że obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych powstaje, jeżeli wartość wszystkich świadczonych usług tego samego rodzaju z tytułu transakcji z podmiotem powiązanym przekroczyła limit wskazany ustawą o CIT. Warto dodać, że to już kolejny wyrok w tej sprawie. Takie samo stanowisko zajął m.in. NSA w wyroku z 10 maja 2012 r. (sygn. akt II FSK 1893/10). a53ae9f4-7c15-4b7c-abb2-8157855f5660

oprac. Wiesława Moczydłowska - ekspert w zakresie podatków i rachunkowości

"Po jakim kursie przeliczyć limity zobowiązujące do prowadzenia dokumentacji cen transferowych" - Mk nr 7/2012 - dostępny na www.mk.infor.pl.