Wydatki na nabycie i sprowadzenie wskazanych towarów nie stanowią kosztów reprezentacji. Mogą one być zatem przez Państwa zaliczane do kosztów podatkowych.

Kosztami uzyskania przychodów są wydatki ponoszone przez podatników w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (art. 15 ust. 1 updop). Jednocześnie art. 16 ust. 1 pkt 28 updop stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji.

Interpretacja tego przepisu jest trudna, gdyż ustawodawca nie zdefiniował pojęcia reprezentacji. W przeszłości można się było spotkać ze stanowiskiem zaprezentowanym w wyroku NSA z 25 maja 2012 r., sygn. II FSK 2200/10, że:

(...) reprezentacja to ogólnie okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną. Reprezentacją będą wszelkie wydatki, które w sposób ponadstandardowy kreują pozytywny wizerunek firmy, w tym wobec innych podmiotów, z którymi współpracuje.

Równorzędnie funkcjonowało stanowisko, zgodnie z którym "reprezentacja" w myśl ustaw podatkowych to "przedstawicielstwo, występowanie w czyimś imieniu, w czyimś interesie". W konsekwencji koszty reprezentacji to:

(...) wydatki związane z przedstawicielstwem podatnika lub prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa, bez względu na ich wystawność lub miejsce świadczenia - wyrok NSA z 25 stycznia 2012 r., sygn. akt II FSK 1445/10.

Obecnie dominuje stanowisko zaprezentowane przez poszerzony skład Naczelnego Sądu Administracyjnego w wyroku z 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11. Czytamy w nim, że:

(...) wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu.

Przyjęcie takiej definicji reprezentacji oznaczałoby, że koszty nabycia i sprowadzenia towarów, o których mowa, nie są kosztami reprezentacji, a więc mogą być przez Państwa zaliczane do kosztów uzyskania przychodów. Przekazywanie towarów, o których mowa, nie ma bowiem na celu wykreowania i utrwalenia Państwa pozytywnego wizerunku wobec innych podmiotów. Służy ono prezentacji wyrobów oraz tworzeniu i umacnianiu ich znajomości na rynku. Prowadzi to do wniosku, że koszty nabycia oraz sprowadzenia tych towarów mogą być przez Państwa zaliczane do kosztów podatkowych.

Przedstawione stanowisko potwierdza wyrok NSA z 12 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 2053/11. Wyrok ten dotyczył w zasadzie analogicznej sytuacji, tj. podatnika będącego producentem i dystrybutorem sprzętu oświetleniowego, który zamierzał przekazywać swoim obecnym i potencjalnym kontrahentom produkty i towary handlowe, stanowiące element oferty handlowej kierowanej do kontrahentów. Celem tych działań miało być ciągłe utrzymywanie dobrej znajomości produktów podatnika przez przyszłych i obecnych kontrahentów, a ponadto zwiększenie obecności tego podatnika na rynku. Jak stwierdził NSA w przywołanym wyroku:

(...) tego rodzaju postępowanie podatnika sprowadza się do prezentacji jego wyrobów oraz tworzenia i umacniania ich znajomości na rynku. Nie jest to więc budowanie i rozpowszechnianie wizerunku podatnika, ale jego produktów, co niewątpliwie, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, nie mieści się w obszarze unormowania art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p.

PODSTAWA PRAWNA:

● art. 15 ust. 1 i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - j.t. Dz.U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397; ost.zm. Dz.U. z 2013 r., poz. 1036

Tomasz Krywan

prawnik, doradca podatkowy, właściciel kancelarii doradztwa podatkowego, autor licznych publikacji

"Koszty reprezentacji - rozbieżności interpretacyjne" - Mk nr 11/2013 (dodatek: Przegląd orzecznictwa i interpretacji).