Spór co do tego, czym jest reprezentacja, będzie trwał dopóty, dopóki ustawodawca nie zdecyduje się na wprowadzenie do ustaw o podatku dochodowym jej ustawowej definicji lub uzna ją za koszt podatkowy. Do tego czasu zaliczanie wszelkich wydatków związanych z wizerunkiem podatnika do kosztów podatkowych będzie związane z ryzykiem. W dalszym ciągu najlepszym zabezpieczeniem dla podatnika jest zwrócenie się o indywidualną interpretację. Jeżeli będzie ona niekorzystna, pozostaje jej zaskarżenie do sądu administracyjnego. Ostatnie wyroki wskazują jednak, że rozumienie pojęcia "reprezentacja" zmienia się na mniej korzystne dla podatników. Przedstawiamy wybrane wyroki i interpretacje podatkowe dotyczące tych zagadnień.

I. Niekorzystna definicja reprezentacji

Obecnie w NSA są dwie linie orzecznicze dotyczące kosztów reprezentacji. Pierwsza zakłada, że wydatki w restauracji na posiłki zwyczajowo przyjęte w obecnych realiach życia nie są kosztem reprezentacji i mogą być kosztem uzyskania przychodów podatnika. Zgodnie zaś z drugą, przeważającą linią orzeczniczą, wydatki na zakup żywności i napojów nie są kosztem uzyskania przychodów, bez względu na ich wystawność lub miejsce świadczenia. Przedstawiamy fragment postanowienia, w którym NSA niekorzystnie dla podatników zdefiniował pojęcie "kosztów reprezentacji".

Tak więc bez potrzeby definiowania pojęcia "reprezentacja" można stwierdzić, że wymienione w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. usługi gastronomiczne, zakup żywności, napojów, w tym alkoholowych, zalicza się do kategorii koszty reprezentacji. Oznacza to, że wydatki te, niezależnie od miejsca ich świadczenia (restauracja, siedziba podatnika) zawsze będą stanowiły koszty reprezentacji i jako takie nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów. Za nieprawidłowe należy uznać również zawężanie pojęcia reprezentacji tylko do reprezentacji okazałej, wystawnej, kosztownej. Gdyby przyjąć taką wykładnię, powstałby problem niemożliwy wręcz do rozwiązania, a mianowicie kwestia oceny, co jest okazałe, wystawne i kto i na podstawie jakich kryteriów miałby o tym decydować.

Jest rzeczą oczywistą, że oprócz wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. przykładowo wydatków, w trakcie spotkań z kontrahentami podatnik ponosi inne wydatki. To w celu kompleksowego rozstrzygnięcia sprawy zasadnym wydaje się zdefiniowanie na użytek prawa podatkowego pojęcia "reprezentacji", tym bardziej że powyższe rozstrzygnięcie ma istotne znaczenie również dla podatku dochodowego od osób fizycznych.

W tym celu należy odwołać się do etymologii tego terminu. Wyraz "reprezentacja" pochodzi od łacińskiego "repraesentatio" oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że "reprezentacja" w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 u.p.d.o.p. stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów.

Trafne wydaje się stanowisko wywiedzione w wyroku z dnia 27 listopada 2009 r. Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, sygn. akt III SA 925/09, w którym stwierdzono, że "reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia". W wyroku tym stwierdzono również, że "nie jest też błędny pogląd, iż wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu".

Przy tak zdefiniowanym terminie "reprezentacji" kwestia wystawności, okazałości czy też "ponadprzeciętności" nie ma żadnego znaczenia. Jest rzeczą oczywistą, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy.

Postanowienie NSA z 17 grudnia 2012 r., sygn. akt II FSK 702/11

OD REDAKCJI

W przywołanym postanowieniu NSA zdecydował się przedstawić składowi siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego do rozstrzygnięcia zagadnienie prawne budzące poważne wątpliwości, tj.: czy wydatki na zakup usług gastronomicznych, podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami, w każdym przypadku należy zaliczyć do kosztów reprezentacji.

Naczelny Sąd Administracyjny odmówił jednak wydania uchwały w sprawie zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na posiłki z klientami. Na rozprawie z 8 kwietnia 2013 r. w składzie siedmiu sędziów, dotyczącej kosztów reprezentacji, NSA uznał, że rozstrzygnięcie tego problemu uchwałą jest niemożliwe. Każdy przypadek kwalifikowany jest zatem do osobnej oceny. Oznacza to, że od okoliczności konkretnego przypadku zależy, czy tego typu wydatek można zaliczyć w koszty. Nadal też ocena tych okoliczności pozostaje subiektywna.

Przykładowo: w wyroku z 11 kwietnia 2013 r. (sygn. akt II FSK 1524/11) NSA stwierdził, że nie każdy wydatek gastronomiczny musi być automatycznie wyłączony z kosztów. Kosztami reprezentacji, które nie mogą być potrącone, są tylko te, które służą wyłącznie poprawie wizerunku przedsiębiorstwa. NSA uznał tu, że jeżeli wydatki na spotkania z kontrahentami mają związek z działalnością przedsiębiorcy, a ich wysokość nie wykracza poza przyjęte zwyczaje, można zaliczyć je do kosztów. Tak NSA rozstrzygnął m.in. w wyroku z 27 września 2012 r. (sygn. akt II FSK 392/11). Z kolei niekorzystny dla podatników był m.in. wyrok NSA z 27 kwietnia 2012 r. (sygn. akt II FSK 2066/10) i wyżej przywołane postanowienie NSA. Przyjęta w postanowieniu NSA definicja "reprezentacji" powoduje, że każdy wydatek kreujący pozytywny wizerunek firmy może być wyłączony z kosztów podatkowych.

II. Spotkania z kontrahentami

1. Spotkania z kontrahentami w siedzibie spółki

Wydatki na zakup produktów spożywczych oraz usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami i gośćmi, niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów, są kosztami reprezentacji. Jako takie nie mogą stanowić kosztów podatkowych. Takie niekorzystne dla podatników stanowisko najczęściej zajmują obecnie organy podatkowe. Oto fragment interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w tej sprawie.

(...) pojęcie reprezentacji w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie jest tożsame z cechami okazałości i wystawności. Rozumieć je należy jako działania zmierzające do zapewnienia pożądanego przez podatnika wizerunku w kontaktach gospodarczych. Pod tym pojęciem mieści się również sposób podejmowania interesantów i kontrahentów, i to niezależnie od tego, czy cechuje je wystawność i przepych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie wynajmu i serwisu odzieży roboczej. W ramach prowadzonej działalności Spółka ponosi koszty nabycia produktów spożywczych, takich jak: kawa, herbata, woda mineralna, mleko do kawy, soki, inne napoje bezalkoholowe, cukier, słodycze.

Artykuły spożywcze i napoje niewynikające z przepisów bhp zużywane są podczas spotkań zarządu i kierownictwa, narad pracowniczych, szkoleń oraz spotkań z kontrahentami i gośćmi w czasie pracy w siedzibie Spółki.

Dodatkowo, zarówno dla pracowników, jak i osób z zewnątrz (gości/kontrahentów), udostępniane są za częściową odpłatnością automaty z napojami: kawą, herbatą, zupami w proszku, czekoladą. Pozostała część kosztów jest ponoszona przez Spółkę ze środków obrotowych. Spółka na podstawie otrzymanej faktury nie jest w stanie określić dokładnej ilości produktów zużywanych na poszczególne cele, gdyż jest to uzależnione od indywidualnych okoliczności.

Wnioskodawca wskazał, że podczas szkoleń organizowanych w firmie, zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych, a także spotkań biznesowych i narad pracowniczych, z uwagi na długość ich trwania, zamawiany jest niedrogi posiłek (lunch) do siedziby Spółki (catering) z firmy zewnętrznej. Nabyte artykuły i usługi są wykorzystywane podczas spotkań biznesowych o charakterze reklamowym i informacyjnym. Przedmiotowe spotkania organizowane są m.in. w celu przedstawienia oferty handlowej, rozmów biznesowych, podpisywania umów zarówno sprzedażowych, jak i zakupowych. Spółka traktuje je jako skromny poczęstunek, który nie wykracza poza zwykłe przejawy gościnności.

Wnioskodawca wskazał, iż do tej pory zakupu wszystkich wymienionych wyżej artykułów spożywczych i zamawianych posiłków Spółka nie zaliczała do kosztów uzyskania przychodu, traktując je jako koszty reprezentacji bądź jako wydatki nieregulowane stricte przepisami bhp.

Mając na uwadze powyższe, należy stwierdzić, że wydatki na zakup produktów spożywczych i napojów oraz usług gastronomicznych podawanych i świadczonych w trakcie spotkań z kontrahentami i gośćmi, niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów oraz niezależnie od miejsca świadczenia zakupionych usług gastronomicznych, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 marca 2013 r., sygn. IPTPB3/423-433/12-5/MF

OD REDAKCJI

Faktury zakupu produktów spożywczych czy usług gastronomicznych, w których opisie znajdzie się informacja, że zostały zakupione na cele spotkań z kontrahentami, narażają podatników na ryzyko usunięcia ich z kosztów podatkowych. Nie będzie przy tym miało znaczenia, czy zakupione produkty to dania restauracyjne, czy też kawa, którą goście są częstowani w biurze. Warto dodać, że jeszcze rok temu zdarzały się korzystne dla podatników interpretacje (por. interpretację Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 29 maja 2012 r., sygn. IPPB5/423-165/12-2/JC).

2. Organizacja konferencji dla kontrahentów a koszty

Przedsiębiorcy, organizując konferencje, spotkania z kontrahentami w hotelach czy centrach konferencyjnych, muszą dbać o to, by móc wykazać, że celem tych spotkań było pokazanie i ukształtowanie wiedzy o sprzedawanych produktach. W przeciwnym razie wydatki na takie spotkanie mogą być uznane za mające charakter reprezentacji. Wówczas będą one wyłączone z kosztów podatkowych. Przedstawiamy fragment interpretacji w tej sprawie.

Pojęcie reprezentacji dotyczy kontaktów podatnika w stosunkach z innymi podmiotami i pozostaje w związku z zakresem prowadzonej przez podatnika działalności.

Należy potwierdzić, że realia współczesnej działalności gospodarczej, odbywającej się w warunkach rynkowych, wymagają od przedsiębiorców nawiązywania licznych kontaktów z innymi podmiotami gospodarczymi. Kontakty te często decydują o pozycji przedsiębiorcy, szansach rozwoju, czy też powodzeniu podejmowanych przedsięwzięć. Jednakże nie oznacza to, że każdy wydatek wiążący się z takimi spotkaniami może być uznany za koszt uzyskania przychodów.

Wydatki na organizację konferencji, nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy.

Jak wskazano powyżej, "reprezentację" należy postrzegać jako działania związane z tworzeniem wizerunku przedsiębiorcy, utrzymywaniem dobrych relacji z kontrahentami, które wprawdzie nie są konieczne dla osiągania przychodu lub zabezpieczenia jego źródła, ale sprzyjają temu celowi, są z nim w sposób pośredni powiązane. Przede wszystkim zaś jest to właśnie dążenie do stworzenia skierowanego na zewnątrz, pozytywnego wizerunku przedsiębiorcy, takiego, jaki - wiedziony doświadczeniem i specyfiką działalności - chciałby wykreować na użytek kontrahentów (klientów).

Podniesiona w uzasadnieniu wniosku Zainteresowanego kwestia dotycząca bezpośredniego związku poniesionych wydatków z kosztami reklamy i marketingu jest nieprawidłowa.

Wnioskodawca błędnie uznaje, iż reprezentację należy rozumieć jako okazałość, wystawność wykraczającą poza przyjęte powszechnie zwyczaje w celu wywołania jak najlepszego wrażenia. Kwalifikowanie poniesionych wydatków jako wydatków o charakterze reprezentacyjnym wiąże się bowiem z pełnieniem funkcji przedstawicielskich, rozumianych jako występowanie w imieniu swojej firmy, a nie okazałość lub wystawność sprawowania takiego przedstawicielstwa. Rozróżnienie wydatków związanych z reprezentacją na przeciętne, typowe i wystawne, okazałe nie ma żadnego uzasadnienia normatywnego.

Zdaniem tut. organu przedmiotowa konferencja miała charakter reprezentacji, nie reklamy, której celem byłoby pokazanie i ukształtowanie wiedzy o sprzedawanych produktach.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 5 listopada 2012 r., sygn. ILPB1/415-755/12-2/AG

OD REDAKCJI

W przywołanej interpretacji Dyrektor IS w Poznaniu odpowiedział na pytanie podatnika, który organizował dla swoich kontrahentów dwuetapowe konferencje. Pierwszy etap obejmował prezentację oferty towarów w siedzibie spółki, drugi obiadokolację z noclegiem w wynajętym centrum konferencyjnym. Pomimo wyraźnych elementów marketingowych konferencji organ podatkowy nie zgodził się na zaliczenie wydatków do kosztów podatkowych.

3. Żywienie pracowników kontrahentów

Finansowanie posiłków dla pracowników firm zewnętrznych prowadzących prace na terenie spółki nie ma charakteru reprezentacji. Jednocześnie wydatki takie nie są wydatkami ponoszonymi w celu uzyskania przychodów ani w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie mogą zatem stanowić kosztów podatkowych, chyba że konieczność ich ponoszenia wynika z umowy. Przedstawiamy fragment interpretacji w tej sprawie.

(...) trudno racjonalnie uzasadnić, w jaki sposób finansowanie posiłków dla "pracowników firm zewnętrznych", tj. osób zatrudnionych przez inną firmę i otrzymujących od tej firmy wynagrodzenie za pracę oraz ewentualnie diety czy inne świadczenia, miałoby przyczyniać się do wzrostu poziomu przychodów podatnika lub do zwiększenia szans na ich uzyskiwanie. Należy bowiem podkreślić, iż pracownicy ci są zobowiązani do świadczenia pracy na rzecz swoich pracodawców i za tę pracę otrzymują wynagrodzenie. Czynności, które wykonują, generują przychody pracodawców, którzy ich zatrudniają.

Tak więc analizowane wydatki nie spełniają jednej z podstawowych cech definiujących kategorię podatkową "kosztów uzyskania przychodów" - nie zostały poniesione w celu uzyskania przychodów ani w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Okoliczność, że działania "pracowników firm zewnętrznych" są niezbędne, aby Spółka mogła być producentem i sprzedawcą śniadaniowych wyrobów zbożowych, sprzedawanych pod marką N., a korzystanie z ich usług jest najczęściej wymogiem udzielania gwarancji przez kontrahenta, nie jest wystarczająca dla uznania przedmiotowego wydatku za koszt uzyskania przychodów.

Podsumowując, w przedstawionym stanie faktycznym wydatki na posiłek składający się z kawy, herbaty, wody mineralnej, słodyczy lub gotowych dań (lunch w stołówce pracowniczej) dla pracowników licencjodawcy bądź spółek powiązanych ("pracowników firm zewnętrznych"), którzy wspomagają swoją fachową wiedzą i doświadczeniem proces produkcji i sprzedaży wyrobów, jak również wdrożenia, adaptacje, nowe projekty czy bieżącą działalność w Spółce, oraz dla "pracowników firm zewnętrznych", którzy uczestniczą w procesach modernizacji, adaptacji, remontów czy instalacji nowych urządzeń, maszyn, linii technologicznych czy innych środków trwałych, w sytuacji gdy Spółka nie jest do nich zobowiązana na podstawie zawartych umów, nie spełniają jednej z podstawowych cech definiujących kategorię podatkową "kosztów uzyskania przychodów" - nie są wydatkami ponoszonymi w celu uzyskania przychodów ani w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym - mimo iż nie podlegają wyłączeniu z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych - nie mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednakże podkreślić, iż wydatki na posiłek składający się z kawy, herbaty, wody mineralnej, słodyczy lub gotowych dań (lunch w stołówce pracowniczej) - w sytuacji gdy obowiązek ich ponoszenia wynika z umowy zawartej pomiędzy stronami, a takie sytuacje - jak wynika z opisu stanu faktycznego - zdarzają się sporadycznie, są związane z realizacją przez Wnioskodawcę postanowień umowy zawartej pomiędzy Spółką a kontrahentami. Dlatego też wydatki takie mogą stanowić koszty uzyskania przychodów w Spółce.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 lutego 2013 r., sygn. ITPB3/423-704a/12/AW

III. Wydatki na catering na konferencji naukowej

Wydatki na zakup usług gastronomicznych (catering) w formie poczęstunku na konferencji naukowej stanowią koszty reprezentacji. Pozostałe wydatki związane z organizacją takiej konferencji mogą mieć znamiona kosztów ogólnych (pracowniczych), reklamowych, promocyjnych. Przedstawiamy fragment interpretacji w tej sprawie.

(...) w piśmiennictwie do wydatków na reprezentację zalicza się koszty poczęstunku gości podmiotu gospodarczego, uczestników konferencji, przyjęć i posiedzeń, koszty poczęstunków z okazji świąt branżowych, państwowych, wręczania nagród i odznaczeń; koszty imprez artystycznych organizowanych z okazji uroczystości, zakupy kwiatów do dekoracji pomieszczeń oraz przeznaczonych do wręczania określonym osobom; kosztów uczestnictwa na zewnątrz firmy w przyjęciach, spotkaniach, posiedzeniach, konferencjach, zjazdach i innych imprezach organizowanych okazjonalnie lub na okoliczność świąt, rocznic i celowych przedsięwzięć reprezentacyjnych, również w imprezach towarzyszących, w tym także koszty wyjazdów zagranicznych związanych z reprezentowaniem firmy w tych imprezach (Podatek dochodowy od osób prawnych, pod red. J. Marciniuka; Warszawa 2008, Wydawnictwo C.H. Beck). Co istotne, wizerunek podmiotu - postrzegany i określany jako pozytywny - wcale nie musi odzwierciedlać dostatku, okazałości czy zamożności.

Zatem, w świetle powyższego, wydatki na zakup usług gastronomicznych (catering) w formie poczęstunku na konferencji naukowej - stanowią koszty reprezentacji, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i jako takie nie mogą zostać zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów Wnioskodawcy.

Również wydatków na wydrukowanie ogłoszenia w gazecie "X" z podziękowaniem dla pacjentów i pracowników za przekazane życzenia i gratulacje z okazji 100-lecia istnienia Szpitala nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ w ocenie Organu nie sposób uznać ich za koszty związane z promocją działalności Szpitala (nie spełniają one zasadniczo celu promocji, o którym mowa powyżej, jak i nie stanowią elementów niezbędnych do realizacji celów promocji).

Natomiast w odniesieniu do wydatków związanych z pracownikami Szpitala, tj. kosztów wykonania znaczków okolicznościowych i etui na konferencję naukową z okazji 100-lecia istnienia Szpitala z przeznaczeniem dla zasłużonych pracowników, tut. Organ pragnie wskazać, że co do zasady "koszty pracownicze" uznaje się za koszty podatkowe. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników.

Zatem, w świetle powyższego, wydatki na wykonanie znaczków okolicznościowych i etui na konferencję naukową z okazji 100-lecia istnienia Szpitala z przeznaczeniem dla zasłużonych pracowników spełniają warunki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą stanowić koszty uzyskania przychodów Wnioskodawcy, jako koszty przyczyniające się do zwiększenia przychodów Szpitala.

Natomiast co do wydatków poniesionych na zakup smyczy i etui na identyfikatory z nadrukiem sublimacyjnym dwustronnym nazwy Szpitala na potrzeby administracyjne Szpitala, stwierdzić należy, iż w związku z tym, iż ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2011 r. Nr 112, poz. 654 ze zm.) w art. 36 ust. 1 nakłada wymóg noszenia przez pracowników Szpitala identyfikatora w widocznym miejscu, to tego rodzaju koszty - dotyczące ogólnej działalności Wnioskodawcy - uznać należy za koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Podobny charakter mają koszty wydruku zaproszeń na konferencję naukową, które również zalicza się do wydatków mających związek z funkcjonowaniem podmiotu.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w związku z faktem, że w przedmiotowej sprawie poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na organizację konferencji naukowej związanej z obchodami rocznicy 100-lecia istnienia Szpitala mogą mieć znamiona kosztów ogólnych (pracowniczych), reklamowych, promocyjnych, jak również reprezentacyjnych, w zależności od całokształtu okoliczności związanych z organizacją ww. konferencji, to jednoznaczne przesądzenie o charakterze tych kosztów wymagałoby przeprowadzenia postępowania dowodowego. Ocena podatkowa poszczególnych kosztów w każdym przypadku winna być dokonywana indywidualnie i całościowo. Dodatkowo w celu oceny, czy dany rodzaj wydatku może zostać uznany za reprezentację czy też inny rodzaj wydatków, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. Tut. Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz wyłączeń z kosztów podatkowych (art. 16 ust. 1 ww. ustawy) mogących znaleźć zastosowanie w sprawie i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Dodatkowo zauważyć należy, że na tle wymienionych we wniosku ogólnie rodzajów wydatków związanych z organizacją konferencji naukowej, bez badania ich charakteru w świetle weryfikacji zgromadzonych przez Spółkę konkretnych dowodów - nie można przesądzić, że wydatki te są racjonalnie uzasadnione. Samo ogólne przedstawienie wydatków nie wystarcza, aby można je było uznać za koszty uzyskania przychodów bez analizy ich związków z przychodem. Należy przy tym podnieść, że tego rodzaju kwestie nie są przedmiotem postępowania w trybie art. 14b ustawy Ordynacja podatkowa, gdyż to postępowanie opiera się na przyjęciu stanu faktycznego opisanego przez podatnika - a nie na weryfikacji, czy taki stan zaistniał w rzeczywistości, tj. czy w tym konkretnym przypadku Wnioskodawca poprzez posiadane konkretne dowody udowodnił, że szczegółowe pozycje i kwoty kosztów są kosztem uzyskania przychodów, gdyż jest to właściwość postępowania podatkowego lub kontroli podatkowej.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 3 stycznia 2013 r., sygn. ILPB3/423-413/12-2/JG

IV. Imprezy dla pracowników

1. Organizacja świąt branżowych

Finansowanie organizacji świąt branżowych wyłącznie dla osób zatrudnionych można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia. Jeżeli w obchodach biorą udział inne osoby, wydatki z tym związane są wyłączone z kosztów jako wydatki na reprezentację. Oto fragment interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w tej sprawie.

Wnioskodawca organizuje obchody uroczystości branżowych, które są adresowane do pracowników Spółki i ich rodzin, obywateli będących konsumentami dóbr wytwarzanych przez Spółkę oraz lokalnych społeczności, jak również centralnych i lokalnych władz. Główne imprezy branżowe organizowane corocznie przez Spółkę są związane z obchodami Dnia Górnika oraz Dnia Energetyka (dalej: święta branżowe).

Obchody świąt branżowych obejmują:

● imprezy zamknięte, w których mogą brać udział obecni, w tym zasłużeni dla Spółki pracownicy, byli pracownicy Spółki, przedstawiciele władz i społeczności lokalnych oraz przedstawiciele firm współpracujących ze Spółką,

● imprezy o charakterze otwartym - dostępne dla szerszego grona uczestników, w tym dla osób trzecich (wstęp na nie jest wolny).

W ramach opisanych imprez organizowane są uroczyste akademie, festyny, koncerty, sympozja techniczne, konkursy, zabawy, zawody sportowe, rajd rowerowy i samochodowy, zawody wędkarskie, turniej szachowy, zawody krótkofalowców oraz ogólnopolska spartakiada energetyki.

Formą zaproszeń dla pracowników, ich rodzin oraz społeczności lokalnej są między innymi plakaty rozwieszane w mieście, informacje w mediach lokalnych, gazetce pracowniczej oraz radiowęźle zakładowym. W przypadku imprez zamkniętych zazwyczaj wysyłane są zaproszenia.

Udział w omawianych imprezach jest dobrowolny. Ze względów praktycznych Spółka nie prowadzi ewidencji osób, które wzięły udział w poszczególnych imprezach. Nie jest zatem możliwe określenie wysokości wydatków poniesionych na organizację danego spotkania przypadających na jednego uczestnika.

Spotkania zamknięte przybierają formę uroczystych akademii, w trakcie których wygłaszane są przemówienia i przekazywane informacje m.in. o osiągnięciach Spółki, wybranych kierunkach: strategiach rozwoju jej działalności oraz wyznaczonych na dany okres celach biznesowych. Przedstawiciele Zarządu Spółki dziękują pracownikom za wkład w jej rozwój, wręczane są odznaczenia dla zasłużonych pracowników i gości. Przewidziany jest także program artystyczny oraz poczęstunek.

W zależności od rangi i wielkości imprezy są one organizowane w obiektach należących do Spółki, jak i na zewnątrz w obiektach wynajętych w tym celu. W związku z tym Spółka ponosi m.in. koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia, koszty wynajęcia sali, koszty zaproszeń, usługi cateringowe lub gastronomiczne, koszty rejestracji fotograficznej lub wizualnej, oprawę muzyczną, kwiaty dla odznaczonych pracowników, odznaczenia branżowe i gadżety z logo Spółki. Wszystkie te wydatki finansowane są ze środków obrotowych. Ich wysokość nie jest uzależniona od ilości osób uczestniczących w spotkaniach integracyjnych i okolicznościowych, zazwyczaj ponoszone są w sposób zryczałtowany. Organizacją imprez zajmują się pracownicy Spółki oraz członkowie Stowarzyszeń, Kół i Klubów działających przy Spółce. Organizacja niektórych imprez jest zlecana firmom zewnętrznym. Poszczególne usługi kupowane są od niezależnych dostawców (tj. m.in. zakup nagród, transport, druk plakatów i ogłoszeń, wynajem obiektów sportowych i sal konferencyjnych, zabezpieczenie medyczne, ochrona i ubezpieczenie zbiorowe organizowanych imprez, oprawa artystyczna, usługi gastronomiczne).

Odnosząc powyższe uwarunkowania prawne do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego, stwierdzić należy, że wydatki na organizację spotkania o charakterze zamkniętym z okazji święta branżowego, tzw. Dnia Górnika, w poszczególnych Zakładach Spółki oraz poza ich siedzibami w części przypadającej na pracowników i emerytów, jeśli nie noszą znamion wystawności, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Z uwagi na ich charakter są to koszty pośrednie i stosownie do art. 15 ust. 4d ww. ustawy mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.

Natomiast w przypadku udziału w spotkaniu z okazji święta branżowego, tzw. Dnia Górnika, zaproszonych gości, m.in. przedstawicieli władz i społeczności lokalnych oraz przedstawicieli firm współpracujących ze Spółką, wydatki na organizację imprezy, w części proporcjonalnie przypadającej na te osoby, nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Spotkania z tymi osobami mają charakter oficjalny, kształtują wizerunek firmy, powodujący pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy przez osoby zewnętrzne, i jako wydatki reprezentacyjne, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zostały wyłączone z kosztów uzyskania przychodów.

Należy jednocześnie zaznaczyć, iż prawidłowe zaliczenie wydatku do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak również prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 13 lutego 2013 r., sygn. IPTPB3/423-429/12-2/GG

OD REDAKCJI

Przedsiębiorca, organizując dla pracowników jubileusz, pozwala na zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Wszystko to sprawia, że koszty organizacji takiej imprezy mają związek z uzyskiwaniem przychodu i są kosztem podatkowym. Święto należy tu zatem potraktować jak tzw. imprezę integracyjną. Korzystne dla podatników stanowisko w tej sprawie zajął m.in. także Dyrektor IS w Warszawie w interpretacji z 11 kwietnia 2012 r., sygn. IPPB5/423-22/12-2/JC. Tego rodzaju wydatki poniesione w związku z udziałem w imprezie innych osób niż pracownicy są definitywnie wyłączone z kosztów jako koszty reprezentacji. Aby to zrobić, podatnicy muszą umieć je wyraźnie wyodrębnić z ogólnych kosztów organizacji imprezy.

2. Spotkania świąteczne z udziałem władz spółki

Podatnik może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na zakup artykułów żywnościowych i usługi gastronomicznej w związku z organizacją spotkania wigilijnego dla pracowników z udziałem władz spółki, jeżeli przedmiotowe wydatki miały na celu zintegrowanie załogi i stworzenie właściwej atmosfery w pracy oraz zostały właściwie udokumentowane. Tego rodzaju wydatki nie są wydatkami na "reprezentację". Niezależnie od tego należy pamiętać, że zawsze wyłączone z kosztów są wydatki na zakup alkoholu. Przedstawiamy fragment interpretacji w tej sprawie.

Wnioskodawca poniósł również wydatki związane ze zorganizowaniem dla swoich pracowników spotkania wigilijnego z Radą Nadzorczą i członkami Zarządu.

W pierwszej kolejności należy zauważyć, iż kosztami podatkowymi są m.in. tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń, itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

W każdej sytuacji jednakże trzeba ustalić, jaki jest cel takiego spotkania. Jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania wigilijnego mającego na celu zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, iż wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, iż przedsiębiorca, organizując dla pracowników określoną imprezę, musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, to samo spotkanie polegające m.in. na konsumpcji czy zabawie nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie. W takim przypadku można przyjąć, że pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę, istnieją określone związki.

Prawidłowe zaliczenie wydatków do kosztów uzyskania przychodów uwarunkowane jest wykazaniem jego celowości i związku z przychodem, jak i prawidłowym udokumentowaniem. Trzeba pamiętać, że to na podatniku ciąży obowiązek wykazania związku poniesionych wydatków z przychodami, bo to on wywodzi skutki prawne w postaci zmniejszenia zobowiązania podatkowego. Dlatego podatnik powinien posiadać dowody dokumentujące integrujący i motywacyjny charakter imprezy.

Odnosząc uwarunkowania prawne do przedstawionego stanu faktycznego, należy stwierdzić, że Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki poniesione na zakup artykułów żywnościowych i usługi gastronomicznej w związku z organizacją spotkania wigilijnego dla pracowników, o ile przedmiotowe wydatki miały na celu zintegrowanie załogi i stworzenie właściwej atmosfery w pracy oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Na marginesie sprawy podnieść jednakże należy, że ww. warunków zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów nie spełniają ewentualne wydatki poniesione na zakup produktów alkoholowych. W świetle ww. wymienionych przepisów brak jest bowiem podstaw do przyjęcia, że konsumpcja alkoholu jako jeden z elementów imprez integracyjnych współtworzy motywacyjno-organizacyjny ich charakter, a więc pozwala wypełnić przesłankę art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. W świetle powyższego stwierdzić należy, że ewentualne wydatki poniesione na zakup napojów alkoholowych nie przyczyniają się do osiągnięcia przychodów lub zachowania bądź zabezpieczenia źródła przychodów przez Spółkę.

W ramach instytucji interpretacji indywidualnej nie ma możliwości przypisania poszczególnych wydatków do kategorii kosztów podatkowych lub niepodatkowych. Jednoznaczne przesądzenie o charakterze omawianych kosztów wymagałoby bowiem przeprowadzenia postępowania dowodowego. Tutejszy organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Z tego względu niniejsza interpretacja ogranicza się do wykładni przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazania elementów faktycznych, które są istotne dla kwalifikacji przedmiotowych kosztów.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 marca 2013 r., sygn. IPTPB3/423-418/12-7/GG

V. Wydatki na posiedzenia władz spółki

Wydatki ponoszone w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki stanowią koszty uzyskania przychodów. Dotyczy to także kosztów nabytych artykułów żywnościowych. Oto fragment interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi w tej sprawie.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca poniósł wydatki na zakup: szklanek, cukru, ciastek, mandarynek, mydła w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki w sprawie omówienia wyników comiesięcznych.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, należy wskazać, iż spółki kapitałowe działają poprzez swoje organy. Wśród tych organów wyróżnia się m.in. zgromadzenie wspólników w spółce z o.o. i walne zgromadzenie wspólników w spółce akcyjnej, a także radę nadzorczą. Rada nadzorcza jest organem sprawującym stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności (art. 219 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych - Dz.U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.).

W tym miejscu należy podkreślić, iż chociaż istnienie organów Spółki, jakimi są Zgromadzenie Wspólników i Rada Nadzorcza, nie wiąże się bezpośrednio z uzyskiwaniem przez Spółkę przychodu, jednakże ustawodawca określił, iż wynagrodzenia wypłacane z tytułu pełnienia funkcji członków rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących stanowią koszty uzyskania przychodów. Kosztami uzyskania przychodów nie będą natomiast wydatki, inne niż wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji, ponoszone na rzecz osób wchodzących w skład ww. organów, w związku z wykonywaniem przez nie swoich obowiązków jako członków tych organów.

Należy także zauważyć, że z treści cytowanego wyżej art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie wynika wykluczenie z kosztów podatkowych wydatków na rzecz obsługi przedmiotowych organów, które to wydatki należy uznać za związane z funkcjonowaniem samej jednostki. Wydatki ponoszone przez Spółkę na obsługę posiedzeń Rady Nadzorczej nie mają charakteru osobowego, lecz związane są z funkcjonowaniem obligatoryjnych organów Spółki. Ich zaliczenie do kosztów podatkowych uwarunkowane jest więc spełnieniem ogólnej reguły art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, przy braku zaistnienia przesłanek wykluczenia z art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Należy jednak stwierdzić, że kosztami uzyskania przychodów nie będą wszelkie wydatki na rzecz członków tych organów. Oznacza to w praktyce konieczność wyłączania z kosztów uzyskania przychodów m.in.: wydatków na szkolenia członków takich organów czy wydatków na pokrycie kosztów podróży (koszt przejazdu, noclegów, zwrot kosztów użytkowania samochodu prywatnego czy kosztów wyżywienia członka takiej rady).

Podkreślenia także wymaga, iż o ile w posiedzeniach Rady Nadzorczej nie uczestniczą kontrahenci, wydatki poniesione przez Spółkę na organizację przedmiotowych posiedzeń nie będą posiadały charakteru reprezentacyjnego, a tym samym nie będą podlegały ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów, wynikającym z art. 16 ust. 1 pkt 28 cytowanej ustawy (...).

Reasumując, mając na uwadze stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz powołane przepisy prawa podatkowego, należy stwierdzić, iż wydatki ponoszone przez Spółkę na nabycie szklanek, cukru, ciastek, mandarynek, mydła w związku ze spotkaniem Rady Nadzorczej z Zarządem Spółki, stanowią koszty uzyskania przychodów zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile przedmiotowe wydatki będą spełniały przesłanki wynikające z ww. artykułu i zostaną właściwie udokumentowane.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 marca 2013 r., sygn. IPTPB3/423-418/12-7/GG

OD REDAKCJI

Organy podatkowe potwierdzają, że wydatki na posiedzenia władz spółek stanowią koszty podatkowe. Posiedzenia takie nie mają charakteru reprezentacji, co wynika z tego, że nie są działaniem "na zewnątrz" spółki.

VI. Poczęstunek jako element świadczonej usługi

Wydatki na zakup usług gastronomicznych mają bezpośredni związek z przychodem uzyskanym z tytułu świadczonej usługi organizacji targów. Stanowią bowiem jeden z elementów mających bezpośredni wpływ na wysokość ceny usługi. Jako takie nie stanowią kosztów reprezentacji i mogą być uwzględnione w kosztach podatkowych. Przedstawiamy fragment interpretacji w tej sprawie.

(...) przedmiotem działalności Spółki jest organizowanie targów. Spółka każdego roku organizuje bankiet dla wystawców i zaproszonych gości. W celu zorganizowania bankietu Spółka zakupuje usługi gastronomiczne. Wątpliwości Spółki dotyczą kwalifikacji prawnej przedmiotowych wydatków związanych z zakupem usług gastronomicznych, tj. czy mogą one stanowić koszty uzyskania przychodów. Jednocześnie Spółka wskazała, iż wystawcy oprócz odpłatności za powierzchnie wystawowe obciążani są również m.in. kosztami zorganizowania ww. bankietu.

Dokonując oceny charakteru wydatków związanych z organizacją targów, należy rozstrzygnąć, czy spełniają one kryteria określone w art. 15 ust. 1 updop oraz czy nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 tej ustawy. Ocena prawna danego wydatku wymaga bowiem uwzględnienia unormowań art. 16 ust. 1 ww. ustawy, w którym ustawodawca dokonał enumeratywnego wyliczenia wydatków niestanowiących kosztów podatkowych, nawet jeśli ponoszone są w celu uzyskania przychodów (zabezpieczenia źródła uzyskania przychodów).

Odnosząc powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności, zauważyć należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki związane są ze świadczoną przez nią usługą organizacji targów, w tym zakupem usług gastronomicznych, mają wpływ na uzyskane przychody, a także na ich wysokość. Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy, iż ponoszone przez Spółkę wydatki na zakup usług gastronomicznych mają bezpośredni związek z przychodem uzyskanym z tytułu świadczonej usługi organizacji targów, bowiem stanowią jeden z elementów mających bezpośredni wpływ na wysokość ceny usługi.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego, należy stwierdzić, że wydatki dotyczące zakupu usług gastronomicznych w związku z organizacją targów spełniają przesłanki wskazane w art. 15 ust. 1 updop, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 7 lutego 2013 r., sygn. IBPBI/2/423-1453/12/MS

VII. Zakup wyposażenia

Wydatki na zakup wyposażenia lokalu (czy też jego części) wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej mogą stanowić koszty podatkowe. Inaczej jest jednak, jeżeli wyposażenie to ma służyć wyłącznie za ozdobę pomieszczenia, w którym prowadzona jest działalność gospodarcza. W takim wypadku zakup ten wiąże się w istocie wyłącznie z tworzeniem i utrwaleniem pozytywnego wizerunku firmy. Tym samym wydatek ten ma charakter reprezentacji niestanowiącej kosztów. Takie stanowisko zajął Dyrektor IS w Katowicach. Przedstawiamy fragment interpretacji w tej sprawie.

Wnioskodawca jest adwokatem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług prawniczych. W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca przeznaczył jeden z pokoi zamieszkiwanego mieszkania na kancelarię. Celem podniesienia komfortu pracy i estetyki otoczenia Wnioskodawca zamierza dokonać zakupu książek, które będą stanowić element ozdobny kancelarii. Książki te niekoniecznie będą pozycjami prawniczymi, natomiast mają charakteryzować się estetycznymi oprawami. Będą to książki nowe, jak również używane o wartości od kilkunastu złotych do ok. 400-500 zł za sztukę. Celem ponoszonych wydatków będzie dbanie o schludny i estetyczny wygląd pomieszczenia, które jest odwiedzane przez potencjalnych klientów.

Biorąc pod uwagę cyt. wyżej przepisy, stwierdzić należy, iż co do zasady wydatki na zakup wyposażenia (a takim właśnie składnikiem majątku są przedmiotowe książki) lokalu (czy też jego części) wykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej mogą stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Zauważyć jednakże należy, iż na gruncie przedmiotowej sprawy planowany zakup książek nie jest podyktowany koniecznością pozyskania, czy też korzystania z wiedzy (informacji) w nich zawartej, w zakresie związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mają one bowiem służyć za ozdobę pomieszczenia, w którym Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą (książki o ładnych oprawach; niektóre z nich o dużej wartości). Oznacza to, iż zakup ten wiąże się w istocie wyłącznie z tworzeniem i utrwaleniem pozytywnego wizerunku kancelarii. Trudno bowiem wykazać inny niż reprezentacja cel poniesienia tych wydatków. W kontekście zdefiniowanego wyżej pojęcia "reprezentacja" oraz z analizy przytoczonego art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy jednoznacznie wynika, iż planowane przez Wnioskodawcę wydatki na zakup książek są wydatkami na reprezentację i jako takie nie będą mogły stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Ich charakter bezsprzecznie świadczy o kreowaniu pozytywnego wizerunku kancelarii.

Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 stycznia 2013 r., sygn. IBPBI/1/415-1268/SK

OD REDAKCJI

Dotychczas organy podatkowe dopuszczały zaliczanie wydatków na cele typowo ozdobne (np. zakup kwiatów doniczkowych) do kosztów podatkowych (zob. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 25 września 2009 r., sygn. ILPB3/423-496/09-2/KS). Warunkiem było jedynie to, by wydatki te mieściły się w ramach zwyczajowo przyjętych. Z uwagi na pojawiające się w ostatnim czasie niekorzystne dla podatników wyroki sądów administracyjnych oraz organów podatkowych w kwestii kryteriów zaliczania określonych kosztów do wydatków o charakterze reprezentacyjnym zaliczanie tego rodzaju wydatków do kosztów może zostać zakwestionowane. W celu zabezpieczenia przed ryzykiem podatkowym warto zwracać się w takich sprawach o wydanie interpretacji indywidualnej.

Sławomir Biliński

prawnik, ekspert podatkowy, redaktor "MONITORA księgowego"