Monitor Księgowego 9/2020, data dodania: 17.08.2020

Czy pracownik, któremu pracodawca zwraca koszty opłat parkingowych z powodu ograniczeń w korzystaniu z komunikacji spowodowanych COVID-19, osiąga przychód

PROBLEM

Spółka na podstawie art. 3 ustawy o COVID-19 poleciła okresowo pracę zdalną znacznej części swoich pracowników. Do zakładu dojeżdżają jedynie pracownicy, których obecność w miejscu pracy jest niezbędna do zapewnienia ciągłości realizacji zadań spółki lub których zadania nie mogą być wykonywane w trybie pracy zdalnej. Z uwagi na obowiązujące ograniczenia w korzystaniu z komunikacji publicznej spowodowane epidemią COVID-19 i chęć zmniejszenia ryzyka zarażenia się przez pracowników od innych pasażerów, spółka zaleciła pracownikom przyjazd do miejsca pracy - w miarę możliwości - samochodami prywatnymi. Ponieważ liczba własnych miejsc parkingowych spółki nie jest wystarczająca dla wszystkich pracowników przyjeżdzających do pracy, spółka wprowadziła tymczasowo, do odwołania, możliwość korzystania z płatnych parkingów miejskich lub komercyjnych z jednoczesną zasadą zwrotu pracownikom poniesionych z tego tytułu kosztów. Zwrot dokonywany jest na podstawie przedłożonych biletów parkingowych lub innych dowodów płatności. Czy pracownicy, którym spółka zwraca koszty opłat parkingowych, uzyskują z tego tytułu przychód ze stosunku pracy, od którego spółka powinna pobierać zaliczki na PIT?

RADA

W przedstawionych okolicznościach pracownicy, którym spółka zwraca koszty opłat parkingowych, nie uzyskują z tego tytułu przychodu ze stosunku pracy, od którego spółka powinna pobierać zaliczki na PIT. Szczegóły - w uzasadnieniu.

UZASADNIENIE

Przychodami ze stosunku pracy są wszelkie świadczenia otrzymywane przez pracownika w związku z pozostawaniem w stosunku pracy, w tym także świadczenia otrzymywane nieodpłatnie (art. 12 ust. 1 updof). Jednocześnie przepisy updof nie definiują pojęcia "nieodpłatne świadczenie". W praktyce przyjmuje się, że jest to każde zdarzenie prawne i zjawisko gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przysporzenie to może polegać na zwiększeniu majątku (aktywów) bądź uniknięciu jego pomniejszenia (zaoszczędzenie wydatków).

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznał, że nieodpłatne świadczenia mogą być uznane za przychód pracownika tylko, gdy:

  • po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (pracownik skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
  • po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  • po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Kierując się stanowiskiem Trybunału, należy stwierdzić, że w przedstawionych okolicznościach nie jest spełniony pierwszy i drugi z ww. warunków koniecznych, aby uznać otrzymywane przez pracowników spółki zwroty kosztów opłat parkingowych za ich przychód ze stosunku pracy. Po pierwsze, to spółka zaleciła pracownikom dojazdy do pracy prywatnymi samochodami. Pracownicy, dla których zabrakło firmowych miejsc parkingowych, zostali niejako zobowiązani do korzystania z płatnych miejsc parkingowych, za które otrzymują zwrot poniesionych z tego tytułu opłat. W związku z tym nie można w tym przypadku mówić o dobrowolności przyjęcia przez nich świadczenia z tego tytułu. Po drugie, zlecając pracownikom, którzy nie mogą wykonywać swojej pracy zdalnie, dojeżdżanie do pracy samochodami prywatnymi, spółka zmniejszyła praktycznie do zera ryzyko zarażenia się przez nich koronawirusem w trakcie dojazdu do pracy. Dzięki temu rozwiązaniu spółka zapewniła ciągłość pracy mimo panującej epidemii. Takie działanie z całą pewnością leży w jej interesie jako pracodawcy. Z tych względów należy uznać, że zwroty opłat parkingowych dokonywane przez spółkę w okresie epidemii koronawirusa na rzecz pracowników, którzy muszą wykonywać swoją pracę w jej siedzibie, nie stanowią przychodu tych pracowników ze stosunku pracy. W związku z tym, na spółce nie spoczywają z tego tytułu obowiązki płatnika PIT. Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe (por. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 21 maja 2020 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.344.2020.1.AC).

Podstawa prawna:

  • art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - Dz.U. z 2019 r. poz. 1387; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1262

  • art. 3 ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych - Dz.U. z 2020 r. poz. 374; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1106

 

Marcin Szymankiewicz

doradca podatkowy, autor licznych publikacji podatkowych

 

Inforakademia
Notyfikacje

Czy chcesz otrzymywać informacje o najnowszych szkoleniach? Zgódź się na powiadomienia od wideoakademii

Powiadomienia można wyłączyć w preferencjach systemowych
NIE NIE
TAK TAK