Interpretacje podatkowe, rok 2018, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, data dodania: 19.08.2018

Interpretacja indywidualna z dnia 14.08.2018, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.481.2018.2.MJ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, sygn. 0113-KDIPT1-3.4012.481.2018.2.MJ

prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej opłatę za przejęcie praw wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 6 czerwca 2018 r. (data wpływu) uzupełnionym pismem z dnia 7 sierpnia 2018 r. (data wpływu 9 sierpnia 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej opłatę za przejęcie praw wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT wynikającego z faktury dokumentującej opłatę za przejęcie praw wynikających z umowy leasingu samochodu osobowego.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 7 sierpnia 2018 r. w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Podatnik przejął umowę leasingu na samochód osobowy od pierwszego leasingobiorcy w wyniku cesji leasingu. Do spłaty pozostało 12 rat leasingowych, od których kontynuowane będzie odpisywanie 50% VAT.

W wyniku przyjęcia leasingu zbywający auto wystawił FV tytułem Odstępne za przejęcie umowy leasingu nr ....

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że użyte we wniosku sformułowanie Podatnik i Nowy leasingobiorca odnosi się do Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

FV dokumentująca odstępne za przejęcie umowy leasingu została wystawiona na firmę: ... Wnioskodawca.

Wystawcą FV dokumentującej odstępne za przejęcie umowy leasingu był poprzedni leasingobiorca.

Przedmiotem leasingu jest samochód osobowy ....

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykorzystuje ww. samochód osobowy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Na pytanie: W przypadku, gdy przedmiotowy samochód w ramach działalności gospodarczej jest wykorzystywany do czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, należy wskazać czy Wnioskodawca ma możliwość odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego?, Wnioskodawca wskazał nie dotyczy.

Przedmiotowy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od zakupów związanych z eksploatacją ww. samochodu w wysokości 50%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy podatnikowi przysługuje odliczenie 100% VAT z FV za odstępne umowy leasingu na samochód osobowy?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Nowy leasingobiorca może odliczyć 100% VAT z FV za odstępne gdy przedmiotem umowy jest samochód osobowy wg. Stanowiska organu podatkowego wydającego interpretacje indywidualne nr: ILPP1/443-889/08-5/BP oraz IBPP1/443-767/09/ES.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2017 r., poz. 1221, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

  1. nabycia towarów i usług,
  2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Jak wynika z powołanych przepisów prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane w art. 86a ustawy.

Zgodnie z art. 86a ust. 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku:

  1. wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika;
  2. należnego z tytułu:
  3. świadczenia usług, dla którego zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 podatnikiem jest ich usługobiorca,
  4. dostawy towarów, dla której zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 5 podatnikiem jest ich nabywca,
  5. wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów;
  • należnego, w przypadku, o którym mowa w art. 33a;
  • wynikającej z otrzymanego dokumentu celnego, deklaracji importowej w przypadku, o którym mowa w art. 33b, oraz z decyzji, o których mowa w art. 33 ust. 2 i 3 oraz art. 34.
  • Stosownie do treści art. 86a ust. 2 ustawy, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

    1. nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;
    2. używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;
    3. nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

    Zatem zgodnie z ww. regulacjami podatnikowi przysługuje ograniczone do 50% prawo do odliczenia podatku w odniesieniu do wszystkich wydatków związanych z pojazdami samochodowymi przeznaczonymi do użytku mieszanego.

    Dla celów stosowania tego ograniczenia za wykorzystywanie mieszane należy rozumieć, że w odniesieniu do pojazdu wykorzystywanego w działalności gospodarczej istnieje możliwość jego użycia również do celów niezwiązanych z tą działalnością np. do celów prywatnych. Wystarczy przy tym możliwość nawet tylko jednorazowego użycia pojazdu do celów prywatnych, aby uznać, że pojazd może być wykorzystywany w sposób mieszany. Nie jest przy tym istotny moment, w którym użycie to ma miejsce podczas całego okresu użytkowania przez podatnika danego pojazdu, żeby uznać ten pojazd za wykorzystywany do celów mieszanych.

    Celem zapewnienia właściwego wdrożenia decyzji wykonawczej Rady z dnia 17 grudnia 2013 r. przyjmuje się, że każdy pojazd samochodowy o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony ze względu na swoje cechy konstrukcyjne służy co do zasady użytkowi mieszanemu, a zatem wszystkie wydatki z nim związane podlegają ograniczeniu w odliczaniu do 50%.

    Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca przejął umowę leasingu na samochód osobowy od pierwszego leasingobiorcy w wyniku cesji leasingu. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. W wyniku przyjęcia leasingu zbywający auto wystawił FV tytułem Odstępne za przejęcie umowy leasingu nr .... FV dokumentująca odstępne za przejęcie umowy leasingu została wystawiona na firmę Wnioskodawcy. Wystawcą FV dokumentującej odstępne za przejęcie umowy leasingu był poprzedni leasingobiorca. Przedmiotem leasingu jest samochód osobowy .... Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności wykorzystuje ww. samochód osobowy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Przedmiotowy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą.

    W związku z powyższym opisem sprawy Wnioskodawca powziął wątpliwość czy ma prawo do odliczenie 100% VAT z FV za odstępne umowy leasingu na samochód osobowy.

    Mając na uwadze opis sprawy należy wskazać, że od dnia 1 kwietna 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi zostały uregulowane art. 86a ustawy, w brzmieniu nadanym na podstawie art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312).

    Wskazać należy, że art. 86a reguluje zasady dotyczące odliczania i rozliczania na gruncie podatku VAT wszystkich wydatków dotyczących pojazdów samochodowych.

    Przepis art. 86a ust. 2 ustawy zawiera w swej treści otwarty katalog kosztów związanych z pojazdami samochodowymi. Przedstawione w tym przepisie wydatki nie wyczerpują wszystkich kosztów, które powstają w związku z użytkowaniem samochodów.

    Jak wynika z opisu sprawy Wnioskodawca przejął prawo użytkowania przedmiotu leasingu (samochodu osobowego) od poprzedniego leasingobiorcy. Wydatek ten Wnioskodawca poniósł w związku z nabyciem prawa do używania konkretnej rzeczy w tym przypadku konkretnego pojazdu samochodowego. Zatem wymieniony wyżej wydatek jest bezpośrednio związany z pojazdem samochodowym, bowiem przejęcie praw do umowy leasingu tego samochodu osobowego, umożliwia Wnioskodawcy korzystanie z ww. pojazdu w prowadzonej działalności gospodarczej.

    Wydatek związany z przejściem praw do pojazdu samochodowego z dotychczasowego leasingobiorcy na Wnioskodawcę, nie należy do kategorii kosztów ogólnych związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę opodatkowaną działalnością gospodarczą, od których przysługuje prawo do odliczenia na zasadach ogólnych. Nabycie prawa do wykorzystywania samochodu osobowego na podstawie cesji umowy leasingu wywołuje u nabywcy takie same skutki podatkowe jak w przypadku nabycia przez niego prawa do użytkowania samochodu osobowego bezpośrednio u leasingodawcy. W związku z tym wydatek taki podlega szczególnym zasadom o czym stanowią przepisy art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy. Tak więc odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatku nie można dokonywać z pominięciem regulacji zawartych w treści art. 86a ustawy.

    Wnioskodawca wskazał, że przedmiotowy samochód nie jest wykorzystywany wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą. Zatem przedmiotowy samochód Wnioskodawca wykorzystuje również do celów innych niż działalność gospodarcza.

    Powołane przepisy art. 86a ust. 1 w związku z art. 86a ust. 2 ustawy, mają na celu ograniczenie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego samochodów użytkowanych w sposób mieszany tj. do celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz do celów innych niż działalność gospodarcza np. użytek prywatny.

    Wobec powyższego Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wykazanego na fakturze dokumentującej przekazanie praw do umowy leasingu samochodu osobowego użytkowanego do celów mieszanych na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy w związku z art. 86a ust. 1 i ust. 2 ustawy.

    Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

    Odnosząc się natomiast do interpretacji indywidualnych wskazanych przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku, tut. Organ wskazuje, że wskazane interpretacje indywidualne wydane zostały w odmiennym stanie faktycznym i prawnym aniżeli stan faktyczny wskazany przez Wnioskodawcę we wniosku. Ww. interpretacje indywidualne wydane zostały w stanie prawnym obowiązującym przed dniem 1 kwietnia 2014 r., tj. w okresie, w którym kwestie odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z pojazdami samochodowymi nie były uregulowane przepisami art. 86a ustawy.

    Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

    Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej rozpatrzone.

    Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

    Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, niniejsza interpretacja traci swą aktualność.

    Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Dz. U. z 2017 r., poz. 1369, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

    Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

    Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

    Stanowisko

    nieprawidłowe

    Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

    Inforakademia
    Notyfikacje

    Czy chcesz otrzymywać informacje o najnowszych szkoleniach? Zgódź się na powiadomienia od wideoakademii

    Powiadomienia można wyłączyć w preferencjach systemowych
    NIE NIE
    TAK TAK