Biuletyn VAT 1/2018, data dodania: 15.12.2017

Plusy i minusy zmian w VAT i akcyzie

Przełom roku to, jak zwykle, czas wprowadzania wielu zmian w ustawach podatkowych. Dotyczy to również zmian w VAT i akcyzie. W artykule przedstawiamy przegląd wybranych zmian w VAT i akcyzie wraz z ich oceną, zarówno tych co weszły w życie na przełomie 2017/2018 roku, jak i tych które będa obowiązywać od 1 lipca 2018 r.

+/- Zwrot nadwyżki VAT w terminie 25 dni

W ramach nowelizacji ustawy o VAT wprowadzającej do polskiego systemu podatkowego instytucję podzielonej płatności prawodawca umożliwi podatnikom skuteczniejsze ubieganie się o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni. Zgodnie bowiem z nowo dodanym przepisem zamieszczonym w ust. 6a art. 87 ustawy o VAT podatnik będzie mógł złożyć wraz z deklaracją podatkową wniosek o zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym w terminie 25 dni na rachunek VAT. Natomiast organ podatkowy będzie zobligowany do dokonania takiego zwrotu we wskazanym terminie.

Oczywiście dotychczasowe zasady zwrotu VAT i nadwyżki podatku będą cały czas stosowane, w terminie zarówno 60 dni, jak i 25 dni, ale na warunkach określonych w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT. Jednak zastosowanie nowej regulacji spowoduje, że podatnik uzyska zwrot w terminie 25 dni, i to bez względu na to, czy i jak uregulował zobowiązania wobec kontrahentów, oraz jaka część tej nadwyżki jest z przeniesienia z poprzednich okresów rozliczeniowych.

Oczywiście są też minusy tego rozwiązania. Uzyskanie przyspieszonego zwrotu na preferencyjnych warunkach będzie możliwe, jeśli środki, za pomocą komunikatu przelewu, zostaną zwrócone na rachunek VAT podatnika.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że rachunek VAT, zgodnie z definicją ustawową, to rachunek, na którym będą gromadzone środki będące własnością podatnika, ale którymi będzie on mógł dysponować w ograniczony sposób. Warto zaznaczyć, że również podatnik nie będzie mógł samodzielnie i dowolnie zasilać rachunku VAT środkami.

Tabela 1. Sposoby dysponowania środkami na rachunku VAT

Przypadki, gdy rachunek VAT będzie mógł być obciążony (wypłata)

Przypadki, gdy rachunek VAT będzie mógł być zasilony (wpłata)

Dokonanie płatności przy użyciu komunikatu przelewu kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku od towarów i usług z tytułu nabycia towarów lub usług na rachunek VAT (zapłata VAT wynikajacego z faktury).

Zapłata przez kupującego kwoty odpowiadającej kwocie VAT, przy użyciu komunikatu przelewu, o którym mowa w art. 108a ust. 3 ustawy o VAT (podzielona płatność).

Dokonanie zwrotu kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług, w przypadkach korekty zmniejszającej VAT, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1-3 i ust. 14 ustawy o VAT, wynikającego z wystawionej przez podatnika faktury korygującej, na rachunek VAT nabywcy towarów lub usług przy użyciu komunikatu przelewu.

Wpłaty przy użyciu komunikatu przelewu kwoty VAT przez podatnika płatnikowi z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa.

 

Wpłaty podatku od towarów i usług, dodatkowego zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 112b i art. 112c ustawy o VAT, odsetek za zwłokę w podatku od towarów i usług lub odsetek za zwłokę od dodatkowego zobowiązania podatkowego, na rachunek urzędu skarbowego.

Przekazania środków z innego rachunku VAT posiadacza tego rachunku prowadzonego w tym samym banku.

 

Wpłaty VAT przy użyciu komunikatu przelewu przez podatnika na rzecz płatnika, który w jego imieniu rozlicza VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliwa.

Zwrot przy użyciu komunikatu przelewu kwoty VAT wynikającego z wystawionej przez sprzedawcę faktury korygującej "in minus".

 

Przekazania przy użyciu komunikatu przelewu kwoty odpowiadającej kwocie podatku od towarów i usług na rachunek VAT dostawcy towarów lub usługodawcy przez posiadacza rachunku, który:

a) otrzymał płatność przy użyciu komunikatu przelewu oraz

b) nie jest dostawcą towarów lub usługodawcą wskazanym na fakturze, za którą jest dokonywana płatność.

Zwrot przy użyciu komunikatu przelewu, przez urząd skarbowy, różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 6a ustawy o VAT.

 

 

Zwrot przy użyciu komunikatu przelewu nienależnie otrzymanej płatności na rachunek VAT posiadacza rachunku, od którego otrzymano tę płatność przy użyciu tego komunikatu.

 

Przekazania środków przy użyciu komunikatu przelewu na inny rachunek VAT posiadacza tego rachunku, prowadzony w tym samym banku.

 

Przekazania środków na rachunek wskazany przez naczelnika urzędu skarbowego w informacji o postanowieniu, którym wyrazi zgodę na inne przeznaczenie środków.

 

Przekazania środków na rachunek rozliczeniowy państwowej jednostki budżetowej, w przypadku gdy rachunek VAT jest prowadzony dla rachunku rozliczeniowego, o którym mowa w art. 196 ust. 1 pkt 2 albo 5 ustawy z 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2016 r. poz. 1870, z późn. zm.).

 

Realizacja zajęcia na podstawie administracyjnego tytułu wykonawczego dotyczącego egzekucji należności z tytułu VAT.

 

Nowe zasady zwrotu będą miały zastosowanie od rozliczenia za lipiec lub III kwartał 2018 r. (art. 10 ustawy zmieniającej z 15 grudnia 2017 r.).

Komentarz: Zaprezentowana zmiana generalnie powinna być oceniana pozytywnie. Bezpośrednim skutkiem tej regulacji jest możliwość uzyskania zwrotu w terminie 25 dni. Zwrot w tym terminie będzie przysługiwał, nawet jeżeli nie są spełnione warunki określone w art. 87 ust. 6 ustawy o VAT, czyli przede wszystkim dotyczące zapłaty z wykorzystaniem rachunku bankowego oraz kwoty przeniesienia z poprzednich okresów rozliczeniowych.

Podatnicy wyrażają jednak obawę, że organy podatkowe będą wydłużały terminy zwrotów dokonywanych na dotychczasowych warunkach, chcąc zachęcić ich do korzystania z nowej opcji. Uważam, że ryzyko takich praktyk organów podatkowych jest bardzo ograniczone.

Oczywiście podstawową wadą tego rozwiązania jest to, że uzyskując zwrot na rachunek VAT, podatnicy, chcąc wykorzystać środki, będą dokonywali płatności na rzecz kontrahentów w drodze podzielonej płatności. To z kolei może skutkować upowszechnianiem tej formuły regulowania zobowiązań. Głównymi beneficjantami tego przepisu będą podatnicy, u których występuje permanentny stan nadwyżki podatku naliczonego nad należnym, np. ze względu na to, że kupują świadczenia z polskim VAT obliczanym według stawki podstawowej, a sprzedają bez VAT ("NP") lub ze stawką obniżoną (również 0%). U tych podmiotów zmiana może pozytywnie wpłynąć na płynność finansową.

Identyfikując skutki nowelizacji w tym zakresie, nie można pominąć tego, że przepis nie będzie miał zastosowania do zwrotu VAT, lecz jedynie do zwrotu nadwyżki VAT naliczonego nad należnym.

+/- Nowy system podzielonej płatności (split payment)

W nowo dodanym art. 108a ustawy o VAT została uregulowana istota podzielonej płatności. Wynika z niej, że nabywca towaru lub usługi opodatkowanej krajowym VAT będzie mógł dokonać zapłaty ceny świadczenia, stosując szczególną formułę z wykorzystaniem komunikatu przelewu udostępnionego przez bank obsługujący podatnika (który prowadzi rachunek bankowy). Podatnik (kupujący) będzie mógł dokonać zapłaty, w ramach której środki tytułem VAT zawartego w cenie zostaną przekazane na rachunek VAT świadczącego.

Gdy będziemy stosować ten system płatności:

  • zapłata kwoty odpowiadającej całości albo części kwoty podatku wynikającej z otrzymanej faktury będzie dokonywana na rachunek VAT;
  • zapłata całości albo części kwoty odpowiadającej wartości sprzedaży netto wynikającej z otrzymanej faktury będzie dokonywana na rachunek bankowy albo na rachunek w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, dla których jest prowadzony rachunek VAT, albo zostanie rozliczona w inny sposób.

W tym miejscu należy przypomnieć, że środki zgromadzone na rachunku VAT będą mogły być wykorzystywane przez podatnika w ograniczony sposób (zob. tabelę nr 1).

Split payment będzie instytucją opcjonalną, stosowaną wyłącznie wówczas, gdy tak zadecyduje podatnik. Przy czym dobrowolność stosowania będzie wyłącznie po stronie nabywcy, dokonującego zapłaty. Podkreślić jednak należy, że aby podatnik mógł z takiej metody zapłaty skorzystać, będzie musiał być w posiadaniu faktury.

Uwaga

Z systemu podzielonej płatności będziemy mogli korzystać tylko w przypadku dokonywania płatności na podstawie faktury.

Zatem brak faktury, np. zapłata na podstawie faktury pro formy, wezwania itp., wyeliminuje możliwość zastosowania podzielonej płatności. Nie dysponując wiedzą o numerze faktury, podatnik nie będzie mógł zastosować zapłaty w podzielonej płatności. Przesądzi o tym nie tylko wymóg formalny, ale również uwarunkowania techniczne.

Sporządzając komunikat płatności dla dokonania zapłaty, podatnik będzie zobowiązany wskazać:

  • kwotę odpowiadającą całości albo części kwoty VAT wynikającej z faktury, która ma zostać zapłacona w mechanizmie podzielonej płatności,
  • kwotę odpowiadającą całości albo części wartości sprzedaży brutto,
  • numer faktury, w związku z którą jest dokonywana płatność,
  • numer, za pomocą którego dostawca towaru lub usługodawca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku.

Oczywiście wbrew nieuzasadnionym obawom niektórych podatników, w ramach podzielonej płatności, zapłata kwoty VAT nie będzie dokonywana przez nabywcę na rachunek urzędu skarbowego.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że część ceny przypadającą na kwotę netto nabywca będzie mógł uregulować w dowolny sposób, np. na rachunek rozliczeniowy prowadzony w banku, który przyjął zapłatę VAT, przez potrącenie czy w jeszcze inny sposób.

W ramach podzielonej płatności kwota VAT będzie mogła być uregulowana wyłącznie w złotych polskich. Tylko w tej walucie będą prowadzone rachunki VAT. Ponadto system podzielonej płatności będzie mógł być wykorzystany tylko w transakcjach między przedsiębiorcami, bo to dla nich wyłącznie będą prowadzone rachunki VAT (jeden rachunek VAT dla wszystkich rachunków rozliczeniowych prowadzonych w danym banku lub na wniosek podatnika dla każdego rachunku rozliczeniowego odrębny rachunek VAT).

Uwaga

Rachunki VAT będą prowadzone tylko dla przedsiębiorców i wyłącznie w walucie polskiej.

Cena będzie mogła być uregulowana w formule podzielonej płatności nie tylko wówczas, gdy nabywca będzie ją płacił w całości, ale również wówczas, gdy ureguluje ją w transzach.

Metoda podzielonej płatności będzie stosowana nie tylko przy zapłacie ceny za nabyte świadczenie, ale również przy rozliczeniu korekty i w związku z tym zwrotu części ceny.

Wprowadzając podzieloną płatność, prawodawca zaznaczył, że jeżeli zapłata będzie dokonana na rachunek innego podmiotu niż sprzedawca, wówczas podmiot trzeci, na którego rachunek VAT wpłyną środki, będzie ponosił odpowiedzialność solidarną za zobowiązanie podatkowe sprzedawcy (do wysokości otrzymanej kwoty). Na skutek zastrzeżeń podatników zgłaszanych na etapie tworzenia projektu prawodawca wprowadził możliwość uwolnienia się przez taki podmiot od odpowiedzialności. Aby zdjąć z siebie odpowiedzialność, podmiot, który otrzymał podatek, będzie musiał:

  • zwrócić środki na rachunek VAT płacącego i powinien uczynić to niezwłocznie lub
  • przekazać środki, również w formule podzielonej płatności, sprzedawcy.

Środki zgromadzone na rachunku VAT będą mogły być wykorzystane w ograniczony sposób. Prawodawca przewidział jednak możliwość innego spożytkowania tak zgromadzonych kwot. Jednak warunkiem zwolnienia środków będzie uzyskanie zgody naczelnika urzędu skarbowego, który w wydanym postanowieniu wskaże, jaka kwota może być wyprowadzona przez podatnika z rachunku VAT na inny rachunek rozliczeniowy. Niestety, na wydanie takiego postanowienia organ będzie miał aż 60 dni. Oczywiście będzie mógł odmówić wyrażenia zgody, wydając stosowną decyzję.

Jedynym pocieszeniem jest to, że prawodawca określił okoliczności uzasadniające odmowę.

Akceptacji organu nie będzie w przypadku:

  • posiadania przez podatnika zaległości podatkowej w VAT - nie będzie wtedy zgody na przekazanie środków w wysokości odpowiadającej zaległości podatkowej w VAT wraz z odsetkami za zwłokę, istniejącej na dzień wydania decyzji;
  • gdy będzie zachodzić uzasadniona obawa, że:

- zobowiązanie podatkowe z tytułu podatku nie zostanie wykonane, w szczególności gdy podatnik trwale nie uiszcza wymagalnych zobowiązań z tytułu VAT lub dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku, które mogą utrudnić lub udaremnić egzekucję zobowiązań z tytułu podatku, lub

- wystąpi zaległość podatkowa w VAT lub zostanie ustalone dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

Wprowadzając podzieloną płatność, prawodawca zastosował zachęty do jej stosowania. Co prawda są one dość oszczędne, ale jednak mogą "skusić" niektórych podatników. Przede wszystkim podatnik, który dokona zapłaty kwoty wynikającej z faktury w podzielonej płatności, nie musi się obawiać, że będzie pociągnięty do odpowiedzialności solidarnej ze świadczącym, i to nawet wówczas, gdy jest ona przewidziana dla zbywanych towarów. Ponadto nie zostanie nałożone na niego 30% ani 20% dodatkowe zobowiązanie podatkowe, jeżeli w złożonej deklaracji podatkowej wykazał:

  • kwotę zobowiązania podatkowego niższą od kwoty należnej,
  • kwotę zwrotu różnicy podatku lub kwotę zwrotu podatku naliczonego wyższą od kwoty należnej,
  • kwotę różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe wyższą od kwoty należnej,
  • kwotę zwrotu różnicy podatku, kwotę zwrotu podatku naliczonego lub kwotę różnicy podatku do obniżenia kwoty podatku należnego za następne okresy rozliczeniowe, zamiast wykazania kwoty zobowiązania podatkowego podlegającej wpłacie do urzędu skarbowego.

Nie musi obawiać się również sankcji podatkowej w postaci dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 100% VAT naliczonego. Odpowiedzialności nie będzie ponosił do wysokości zapłaconej na rachunek VAT kwoty.

Z kolei gdyby w złożonej deklaracji podatnik wykazał VAT naliczony, który w 95% wynika z faktur uregulowanych w formule podzielonej płatności, wówczas organ nie będzie mógł obciążyć go podwyższonymi odsetkami z tytułu zaległości podatkowej w VAT.

Wszystko to wygląda zachęcającą, jednak jest jedno "ale". Otóż prawodawca wyłączył preferencje, jeżeli podatnik co prawda zastosował podzieloną płatność, ale wiedział, że faktura:

  • została wystawiona przez podmiot nieistniejący,
  • stwierdza czynności, które nie zostały dokonane,
  • podaje kwoty niezgodne z rzeczywistością,
  • potwierdza czynności, do których mają zastosowanie przepisy art. 58 i 83 Kodeksu cywilnego.

Dodatkowo podzielona płatność nie uchroni podatnika przed podwyższonymi odsetkami, jeżeli zaległość w VAT przekracza dwukrotność kwoty podatku naliczonego wykazanej w złożonej deklaracji podatkowej.

Jednym słowem, zachęty są, ale jednak w ograniczonej formule.

Jest też "marchewka" dla podatnika, który zgromadził środki na rachunku VAT. Jeżeli bowiem podatnik zapłaci VAT należny organowi podatkowemu (wykazany w deklaracji VAT) środkami z rachunku VAT i dodatkowo uczyni to przed terminem płatności (czyli przed 25 dniem następnego miesiąca), będzie mógł pomniejszyć swoje zobowiązanie.

UWAGA

Zmniejszenie kwoty do wpłaty będzie można zastosować, gdy cała należność za dany okres rozliczeniowy będzie zapłacona środkami z rachunku VAT.

Pomniejszenie będzie wyliczone jako iloczyn kwoty zobowiązania podatkowego i wskaźnika obliczonego według wzoru:

kwota do zapłaty x stopa referencyjna NBP obowiązująca na dwa dni robocze przed zapłatą x liczba dni wcześniejszej zapłaty/360.

System podzielonej płatności będzie miał zastosowanie do płatności realizowanych od 1 lipca 2018 r.

Komentarz: Ocena skutków zmian, które prawodawca funduje podatnikom w ramach nowelizacji ustawy o VAT dla potrzeb wprowadzenia podzielonej płatności, nie jest łatwa. Oczywiście zaproponowana metoda płatności ma rzesze przeciwników, jednak w moim przekonaniu nowelizacja nie może być oceniania wyłącznie negatywnie. Tak naprawdę kwestia ta wymyka się kryteriom: korzystna v. niekorzystna.

Oczywiście można mieć zastrzeżenia do tego rozwiązania. Bez wątpienia nie może podobać się podatnikom to, że pieniądze będące ich własnością będą w pewien sposób blokowane. Nie będą mogli swobodnie z nich korzystać. Z drugiej jednak strony prawodawca daje alternatywę do zwrotu 60-dniowego nadwyżki VAT naliczonego nad należnym i tym razem nie jest to obostrzone szczegółowymi, trudnymi do spełnienia przez niektórych podatników warunkami. Niestety, taki zwrot ma być dokonywany na rachunek VAT.

Fakt, że środki zgromadzone na rachunku VAT, a przecież odpowiadające "tylko" VAT lub nadwyżce VAT, nie powinien doskwierać tym podatnikom, którzy i tak miesiącami, a czasami latami, przenoszą nadwyżkę na następne okresy, faktycznie nie konsumując jej. Ci podatnicy będą mogli bez obawy wystąpić o zwrot i gromadzić środki już nie na rachunku urzędu skarbowego, lecz własnym - co prawda z ograniczoną możliwością korzystania, ale jednak własnym. Skoro występuje u nich nadwyżka VAT naliczonego nad należnym, to zapewne nabywają świadczenia z polskim VAT. Zatem będą mieli jak wykorzystać takie środki bez konieczności ubiegania się o zgodę organu podatkowego.

Bez wątpienia krytycznie należy ocenić trzy aspekty podzielonej płatności:

  • zasadę zapłaty: jeden przelew = jedna faktura (albo jej część), czyli brak możliwości dokonywania płatności zbiorczych,
  • brak możliwości wykorzystania środków z rachunku VAT na inne zobowiązania publicznoprawne, jak np. PIT, CIT, składki do ZUS,
  • brak możliwości uzyskania zwrotu VAT, a tylko nadwyżki VAT.

 

Zatem finalnie rozwiązanie będzie miało swoich zwolenników i przeciwników. Faktycznie jednak to, czy się przyjmie, będzie zależało od samych podatników. To oni będą inicjowali cały proces. Niektórzy z nich, juz dziś bowiem deklarują, że będą korzystali z nowej możliwości zwrotu 25-dniowego. Skoro dostaną zwrot na rachunek VAT, to będą musieli gdzieś te środku spożytkować, czyli zapłacą swoim kontrahentom w formule podzielonej płatności.

W istocie jednak duży wpływ na stosowanie, popularność, ale też wygodę split paymentu będzie miała praktyka banków (oraz SKOK-ów) i to:

  • jak intuicyjne będą panele do obsługi takich przelewów,
  • czy faktycznie banki nie znajdą sposobu, aby obejść zasadę braku dodatkowych kosztów prowadzenia i obsługi takiego rachunku,
  • jak będą wyglądały wyciągi zawierające płatności w systemie podzielonej zapłaty,
  • czy będzie możliwe korzystanie z narzędzie krótkoterminowego lokowania środków w ramach depozytu overnight.

+/- Dodatkowy powód wyrejestrowania podatnika z rejestru VAT

Od początku 2017 r. trwają intensywne działania organów podatkowych, których celem jest uporządkowanie rejestru czynnych podatników VAT. W ramach tych działań przedstawiciele fiskusa weryfikują szczegółowo zarówno podatników, którzy pretendują do statusu czynnego podatnika VAT (czyli złożyli stosowne zgłoszenie VAT-R), jak i tych istniejących od lat. Efektem tego są odmowy rejestracji, jak również pozbawianie statusu czynnego podatnika tych, którzy według ustawodawcy, a w efekcie i organu, nie zasługują na takie miano.

Przypomnieć należy, że naczelnik urzędu skarbowego nie dokonuje rejestracji podmiotu jako podatnika VAT bez konieczności zawiadamiania podmiotu, jeżeli:

  • dane podane w zgłoszeniu rejestracyjnym są niezgodne z prawdą lub
  • podmiot ten nie istnieje, lub
  • mimo podjętych udokumentowanych prób nie ma możliwości skontaktowania się z tym podmiotem albo jego pełnomocnikiem, lub
  • podmiot albo jego pełnomocnik nie stawia się na wezwania naczelnika urzędu skarbowego.

Podobne przesłanki uzasadniają wykreślenie podatnika z takiego rejestru, i to z urzędu, bez konieczności zawiadamiania go o tym.

Zgodnie z ustawą z 24 listopada 2017 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania wykorzystywaniu sektora finansowego do wyłudzeń skarbowych, której przepisy wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia publikacji w Dzienniku Ustaw, będzie występować jeszcze jeden, dodatkowy, powód niezarejestrowania lub wykreślenia podatnika z rejestru czynnych VAT-owców. Jeśli z posiadanych przez urząd skarbowy informacji będzie wynikać, że podatnik może prowadzić działania z zamiarem wykorzystania działalności banków lub spółdzielczych kas oszczędnościowo-kredytowych do celów mających związek z wyłudzeniami skarbowymi w rozumieniu art. 119zg pkt 9 Ordynacji podatkowej, zostanie wykreślony z rejestru lub nie zostanie zarejestrowany.

W tym miejscu musimy wskazać, że w wyniku tej samej nowelizacji w Ordynacji podatkowej będzie wskazane, iż za wyłudzenia skarbowe uznawane są:

  1. przestępstwa skarbowe, o których mowa w art. 54 § 1 i 2 (unikanie opodatkowania przez nieujawnianie informacji, nieskładanie deklaracji), art. 55 § 1 i 2 (firmanctwo), art. 56 § 1 i 2 (oszustwo podatkowe), art. 62 § 1-2a (brak fakturowania albo wadliwe bądź nierzetelne fakturowanie, a także posługiwanie się nierzetelnymi fakturami) oraz art. 76 § 1 i 2 (wyłudzenie zwrotu VAT lub nadwyżki) Kodeksu karnego skarbowego,
  2. przestępstwa przeciwko fakturom, o których mowa w art. 270a § 1 i 2, art. 271a § 1 i 2 oraz art. 277a § 1 Kodeksu karnego,
  3. przestępstwa, o których mowa w art. 258 § 1-3 Kodeksu karnego (czyli działanie w zorganizowanej grupie), mające na celu popełnienie przestępstw skarbowych, o których mowa w lit. a, lub przestępstw, o których mowa w lit. b.

Podobnie jak w pozostałych przypadkach wyrejestrowania prawodawca przewidział przywrócenie podatnika, bez konieczności rejestracji. Podatnik będzie musiał jednak udowodnić, że prowadzone przez niego działania nie są realizowane z zamiarem dokonania wyłudzeń skarbowych, albo wyjdą na jaw inne okoliczności lub dowody, z których będzie wynikał brak tego zamiaru.

Komentarz: Omawiana zmiana zasługuje na pozytywną ocenę. Daje organom możliwość walki z nieuczciwymi podatnikami, których działania mogą uderzać nie tylko w interesy Skarbu Państwa, ale również uczciwych podatników. Jednak tak jak w przypadku większości tego rodzaju zmian pojawia się obawa o to, jak przepisy te będą stosowane. Zwłaszcza po niezbyt dobrych doświadczeniach niektórych podatników ze stosowaniem przez organy innych regulacji służących wyrejestrowaniu z rejestru VAT. W tym przypadku obawy są tym większe, że zmiana jest wprowadzona w ramach niesławnej nowelizacji, w wyniku której organy będą mogły dość arbitralnie blokować rachunki bankowe podatników.

+/- "Czarna lista" podatników VAT

Kontynuując walkę z unikaniem opodatkowania, a jednocześnie realizując obietnicę daną podatnikom, prawodawca stworzy elektroniczny wykaz podatników, którzy zostali:

  • wykreśleni z rejestru czynnych podatników VAT przez organ podatkowy,
  • przywróceni do takiego statusu,

ale również podmiotów, którym rejestracja jako czynny podatnik VAT została odmówiona.

Tabela 2. "Czarna lista" podatników VAT

Lp.

Informacje, jakie na temat podatników lub podmiotów, którym odmówiono rejestracji, będzie zawierał wykaz prowadzony przez organy podatkowe

1.

firmę (nazwę) lub imię i nazwisko

2.

numer, za pomocą którego podmiot został zidentyfikowany na potrzeby podatku, jeżeli taki numer został przyznany

3.

numer identyfikacyjny REGON, o ile został nadany

4.

numer PESEL, o ile podmiot posiada

5.

numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, o ile został nadany

6.

adres siedziby - w przypadku podmiotu niebędącego osobą fizyczną

7.

adres głównego miejsca prowadzenia działalności albo adres rejestracyjny, w przypadku braku adresu głównego miejsca prowadzenia działalności - w odniesieniu do osoby fizycznej

8.

imiona i nazwiska osób wchodzących w skład organu uprawnionego do reprezentowania podmiotu oraz ich numery identyfikacji podatkowej lub numery PESEL

9.

imiona i nazwiska prokurentów oraz ich numery identyfikacji podatkowej lub numery PESEL

10.

imię i nazwisko lub firmę (nazwę) wspólnika oraz jego numer identyfikacji podatkowej lub numer PESEL

11.

daty rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT

12.

podstawę prawną rejestracji, odmowy rejestracji albo wykreślenia z rejestru oraz przywrócenia zarejestrowania jako podatnika VAT

 

Zmiana weszła w życie po upływie 14 dni od dnia publikacji w Dzienniku Ustaw, czyli 13 stycznia 2018 r..

Komentarz: W zasadzie w tym miejscu można powtórzyć ocenę wcześniej zaprezentowanej zmiany. To oznacza, że zmiana sama w sobie zasługuje na pozytywną ocenę, bo daje organom możliwość walki z nieuczciwymi podatnikami, a jednocześnie ich piętnuje. Problem w tym, jak często organy będą się myliły, ilu podatników znajdzie się na takiej liście przez niedopatrzenie, niewłaściwą ocenę sytuacji, a następnie upór urzędnika.

 

+/- Obowiązkowe kasy rejestrujące dla nowej grupy podatników

Niepokój podatników budziło dość długie milczenie resortu finansów w sprawie zwolnień ze stosowania kas rejestrujących na 2018 r. Okazało się, że, co do zasady, dotychczasowe zwolnienia z 2017 r. są kontynuowane również w 2018 r. Utrzymana została większość zwolnień wymienionych dotychczas w załączniku do rozporządzenia.

Wyjątkiem są usługi w zakresie wymiany walut, gdy będą świadczone przez inne podmioty niż banki i spółdzielcze kasy oszczędnościowo-kredytowe. Usługi te nie zostały objęte zwolnieniem przedmiotowym, ale muszą być obowiązkowo ewidencjonowane na kasie rejestrującej, bez względu na wartość sprzedaży na rzecz konsumentów.

Oprócz usług wymiany walut obowiązkiem ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących, bez względu na poziom osiąganych obrotów, zostały objęte również:

  • usługi kulturalne i rozrywkowe - wyłącznie w zakresie wstępu na przedstawienia cyrkowe,
  • usługi związane z rozrywką i rekreacją - wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne.

Podatnicy świadczący wymienione usługi będą musieli wprowadzić kasy rejestrujące od 1 kwietnia 2018 r.

Komentarz: Dobrze, że prawodawca nie zdecydował się na masową likwidację zwolnień z obowiązku stosowania kasy. Z tego powodu zmianę należy ocenić pozytywnie. Z taką oceną zapewne nie zgodzą się ci podatnicy, którzy będą musieli zaopatrzyć się w kasę rejestrującą, i to bez względu na wartość sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

+/- Wyższa stawka VAT na niektóre wyroby

Wprowadzając kilka zmian w wysokości stawek VAT, prawodawca uzasadnia je koniecznością usunięcia niezgodności polskich przepisów z prawem unijnym stwierdzonej w wyroku TSUE z 4 czerwca 2015 r. w sprawie C-678/13.

W orzeczeniu tym Trybunał stwierdził, że stosując obniżoną stawkę podatku od wartości dodanej do dostaw:

  • sprzętu medycznego, sprzętu pomocniczego oraz pozostałych urządzeń, które nie są przeznaczone wyłącznie do użytku osobistego przez osoby niepełnosprawne lub które nie są zwykle przeznaczone do łagodzenia skutków lub leczenia niepełnosprawności, a także
  • produktów, które nie są produktami farmaceutycznymi zwykle stosowanymi do ochrony zdrowia, zapobiegania chorobom oraz do celów medycznych i weterynaryjnych lub produktami używanymi do celów antykoncepcyjnych oraz higieny osobistej,

wymienionych w pozycjach 82, 92 i 103 w załączniku nr 3 do ustawy o VAT Polska naruszyła prawo unijne.

W konsekwencji część wyrobów, które de facto nie są medycznymi i farmaceutycznymi, a zostały włożone do jednego koszyka z takimi, będzie opodatkowana z zastosowaniem stawki podstawowej VAT 23% zamiast dotychczasowej 8%.

Wykreślone zostają poz. 82 i 92 z załącznika nr 3 do ustawy o VAT, a w odniesieniu do soczewek kontaktowych, soczewek i innych materiałów okularowych wprowadzone zostaje zastrzeżenie, że stawka obniżona jest właściwa wyłącznie wówczas, gdy służą one do korekty wzroku. Dodatkowo jako opodatkowane stawką 8% (docelowo 7%) wymienione są smoczki na niemowląt i dzieci, w szczególności przeznaczone do celów medycznych.

Komentarz: Zmiana w istocie została wymuszona rozstrzygnięciem TSUE. Konsumentów, na których finalnie spoczywa ciężar VAT, nie może ona jednak cieszyć.

+/- Opodatkowanie eksportu i dostawy wewnątrzwspólnotowej suszu tytoniowego przez rolników

Eksport i dostawy wewnątrzwspólnotowe suszu tytoniowego przez rolników zostały zrównane ze sprzedażą w kraju (art. 9b ust. 1 pkt 2 ustawy akcyzowej). Skutkuje to obowiązkiem zapłaty przez nich akcyzy z tego tytułu. W celu uzyskania neutralnego skutku finansowego będą mogą wystąpić o zwrot zapłaconej akcyzy. W takim przypadku po dokonaniu wywozu suszu z kraju będą musieli zwracać się na zasadach ogólnych do właściwego naczelnika urzędu skarbowego z wnioskiem o zwrot, co można odczuwać jako utrudnienie dotychczas prowadzonej działalności. Zmiana weszła w życie 15 grudnia 2017 r. Nie ma jednak zastosowania do podmiotów, które zawarły przed tym dniem umowy o sprzedaż suszu tytoniowego z jednoczesnym dokonaniem dostawy wewnątrzwspólnotowej lub eksportu. Do tych transakcji będą stosowane poprzednio obowiązujące przepisy.

 

Komentarz: Z punktu widzenia rolników regulacja ta wydaje się negatywna. Jednak w przypadku całego sektora gospodarki mechanizm ten pozwoli na wyeliminowanie jednej z wad systemu opodatkowania akcyzą obrotu suszem tytoniowym i umożliwi jego uszczelnienie. Jak bowiem wynika z przedstawianych przez służby skarbowe informacji, jednym ze sposobów unikania opodatkowania suszu tytoniowego i wprowadzania go nielegalnie do obrotu (także jako surowiec do produkcji nieopodatkowanych papierosów w nielegalnych fabrykach), było pozorowanie wywozu za granicę suszu tytoniowego przez rolników, którzy wyprodukowali ten susz. Towar ten nie był jednak faktycznie wywożony z kraju, ale trafiał do nielegalnych fabryk, gdzie przerabiano go na papierosy, które następnie wprowadzano bez podatku do obrotu w kraju lub przemycano za granicę, piorąc później w kraju pieniądze z tego procederu.

Dlatego wydaje się, że korzyści uzyskane przez podmioty dokonujące legalnego obrotu suszem tytoniowym oraz budżet państwa są wyższe niż nieznaczne utrudnienia, jakie dotkną nielicznych rolników, którzy faktycznie dokonywali i będą chcieli dokonywać sprzedaży za granicę wyprodukowanego przez siebie suszu tytoniowego.

+ Umożliwienie złożenia zabezpieczenia akcyzowego w obrocie suszem tytoniowym przez osobę trzecią

W wyniku nowelizacji od 15 grudnia 2017 r. pośredniczące podmioty tytoniowe (z wyłączeniem przedsiębiorców zagranicznych) oraz podmioty reprezentujące podmioty zagraniczne mają możliwość składania zabezpieczenia akcyzowego za pośrednictwem dowolnej osoby trzeciej (art. 63 ust. 3a ustawy akcyzowej). Składanie zabezpieczenia przez podmioty trzecie jest możliwe pod następującymi warunkami (art. 63 ust. 6 ustawy akcyzowej):

  • po pierwsze, osoba trzecia będzie mogła je złożyć wyłącznie w formie depozytu w gotówce, w formie gwarancji bankowej lub ubezpieczeniowej, ewentualnie w formie czeku potwierdzonego przez odpowiedni bank;
  • po drugie, osoba trzecia, która zdecyduje się na złożenie zabezpieczenia, odpowiada całym swoim majątkiem za zobowiązanie podatkowe podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego, wraz z odsetkami za zwłokę, solidarnie z tym podmiotem, do wysokości kwoty złożonego zabezpieczenia akcyzowego.

Komentarz: Dopuszczenie możliwości składania niektórych form zabezpieczeń akcyzowych przez osoby trzecie za podmioty, które dokonują obrotu suszem tytoniowym, niewątpliwie jest czynnikiem umożliwiającym lepsze ich funkcjonowanie i obniżenie kosztów działalności. Jest to również zmiana, która była dawno oczekiwana i postulowana przez podmioty tego sektora gospodarki. Pozytywnej oceny tej zmiany nie zmienia wprowadzone jednocześnie zastrzeżenie. Pamiętać bowiem należy, że celem zabezpieczenia akcyzowego nie jest udogodnienie działalności gospodarczej, ale zagwarantowanie pewności wpływów budżetu państwa.

+ Obniżenie wysokości zabezpieczenia ryczałtowego składanego przez pośredniczące podmioty tytoniowe oraz podmioty reprezentujące podmioty zagraniczne

Zmiana od 15 grudnia 2017 r. art. 65 ust. 9a ustawy akcyzowej spowodowała obniżenie maksymalnej wysokości zabezpieczenia ryczałtowego składanego przez pośredniczące podmioty tytoniowe oraz podmioty reprezentujące podmioty zagraniczne o połowę, tj. z kwoty 30 mln zł do kwoty 15 mln zł.

Komentarz: Bez wątpienia jest to pozytywna zmiana. Obniży to znacząco koszty pozyskania zabezpieczenia i zwiększy rentowność prowadzonej działalności.

+ Wprowadzenie ewidencji suszu tytoniowego przechowywanego poza składem podatkowym

Od 15 grudnia 2017 r. wprowadzono obowiązek ewidencjonowania przez prowadzących składy podatkowe przemieszczania i przechowywania suszu tytoniowego w magazynach znajdujących się poza składem podatkowym (art. 138g ust. 1 pkt 4 ustawy akcyzowej). Prowadzona przez te podmioty ewidencja ma pozwolić na ustalenie:

  • jaka ilość suszu tytoniowego jest przemieszczana ze składu podatkowego podmiotu,
  • jaka ilość suszu tytoniowego jest przemieszczana do składu podatkowego podmiotu,
  • miejsca i adresu magazynowania suszu tytoniowego.

Komentarz: Wprowadzona zmiana pozwoli na kompleksowe ewidencjonowanie całego posiadanego i wykorzystywanego przez prowadzących składy suszu tytoniowego. Ułatwi to znacznie i przyspieszy ewentualne kontrole w tym obszarze, przy bardzo nikłych nakładach dodatkowej, codziennej pracy. Dlatego należy ją ocenić pozytywnie.

+/- Nowe obowiązki informacyjne

W terminie do 30 czerwca każdego roku kalendarzowego pośredniczące podmioty tytoniowe oraz przedsiębiorcy zagraniczni posiadający oddział z siedzibą na terytorium Polski będą zobowiązani do przekazywania Dyrektorowi Generalnemu Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa corocznych, zbiorczych informacji o masie suszu tytoniowego (art. 9b ust. 6 ustawy akcyzowej):

  • wyrażonej w kilogramach,
  • pochodzącego z poprzedniego roku zbiorów,
  • skupionego od producentów surowca tytoniowego.

Komentarz: Nałożenie na te podmioty nowych obowiązków informacyjnych można odbierać jako pewne utrudnienie dla tej grupy. Biorąc jednak pod uwagę fakt, że identyczne oraz inne obowiązki zostały nałożone również na producentów suszu tytoniowego (rolników) w drodze nowelizowanej jednocześnie ustawy o organizacji niektórych rynków rolnych - łączna realizacja tych wszystkich nowych obowiązków powinna pozwolić na wprowadzenie szczelnego systemu nadzoru nad produkcją suszu tytoniowego i jego obrotem. W konsekwencji powinno to pozwolić na znaczne wyeliminowanie szarej strefy w tym obszarze. Skoro zatem te dodatkowe, uciążliwe, obowiązki informacyjne będą w konsekwencji wspierać działalność legalnych uczestników obrotu suszem tytoniowym, to wydaje się, że należy je uznać bardziej za "plusy dodatnie" niż "plusy ujemne".

+ Zabezpieczenie akcyzowe w formie hipoteki na nieruchomości

Z dniem 1 czerwca 2018 r. zostanie wprowadzona nowa forma zabezpieczenia akcyzowego, tj. zabezpieczenie w formie hipoteki na nieruchomości. Podmioty, które posiadają nieruchomości spełniające wymogi do ustanowienia na nich zabezpieczenia akcyzowego, będą mogły obniżyć znaczną część związanych z tym kosztów. Hipoteka będzie mogła stanowić do 45% ogólnej wysokości składanego zabezpieczenia, jak też będzie mogła zostać ustanowiona do 65% wartości tej nieruchomości (art. 69a ustawy akcyzowej).

Pamiętać przy tym należy, że nie każda nieruchomość będzie mogła być brana pod uwagę. Hipoteka na nieruchomości może zostać ustanowiona wyłącznie na prawie własności nieruchomości. Wyklucza to przyjmowanie hipoteki na nieruchomości, których podmiot zobowiązany jest jedynie współwłaścicielem albo przysługuje mu jedynie ograniczone prawo rzeczowe, np. użytkowanie wieczyste, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu. Co istotne, nie można ustanowić hipoteki na nieruchomości, w stosunku do której istnieją ograniczenia obrotu nieruchomością wynikające z przepisów odrębnych. Dodatkowo, w dniu ustanowienia hipoteki, nieruchomość taka ma stanowić wyłączną własność podmiotu obowiązanego do złożenia zabezpieczenia akcyzowego oraz nie może być obciążona ograniczonymi prawami rzeczowymi, z wyjątkiem służebności przesyłu.

Wprowadzone zostały również pewne zasady dotyczące sposobu określania wartości takiej nieruchomości. Zasadniczo ma nią być wartość zadeklarowana przez podmiot, która ma jednocześnie odpowiadać wartości rynkowej nieruchomości będącej przedmiotem zabezpieczenia. Gdy jednak w ocenie naczelnika urzędu skarbowego zadeklarowana wartość nieruchomości będzie odbiegać od wartości rynkowej, podmiot będzie wzywany do złożenia wyjaśnień. Jeśli ich nie udzieli lub będą one niezadowalające, przyjęta zostanie wartość nieruchomości określona w opinii sporządzonej w formie operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego. Oczywiście jeżeli wartość nieruchomości określona przez powołanego przez organ podatkowy biegłego rzeczoznawcę majątkowego w powyższej opinii będzie się różnić więcej niż o 33% od wartości rynkowej nieruchomości deklarowanej przez podmiot, to poniesie on, koszty wydania takiej opinii.

Komentarz: Niewątpliwie wprowadzenie nowej formy zabezpieczenia będzie stanowić wsparcie dla wielu mniejszych podmiotów zajmujących się obrotem nie tylko suszem tytoniowym, ale także innymi wyrobami akcyzowymi.

+/- Opodatkowanie akcyzą e-papierosów i wyrobów nowatorskich

Istotą nowych regulacji jest uznanie za wyroby akcyzowe płynu do papierosów elektronicznych oraz tzw. wyrobów nowatorskich, a w konsekwencji nałożenie obowiązku ich produkcji i przesyłania z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy, jak też wprowadzenie obowiązku oznaczania ich znakami akcyzy (tj. ich banderolowania).

Zgodnie z wprowadzanymi nowymi definicjami:

  • papierosami elektronicznymi są urządzenia jednorazowego albo wielokrotnego użytku, służące do spożywania za pomocą ustnika pary powstającej z płynu do papierosów elektronicznych, wyposażone w szczególności w kartridże lub zbiorniki,
  • płynem do papierosów elektronicznych jest roztwór przeznaczony do wykorzystywania w papierosach elektronicznych, zarówno z nikotyną, jak i bez nikotyny, w tym baza do tego roztworu zawierająca glikol lub glicerynę,
  • wyrobami nowatorskimi są wyroby będące mieszaniną, w której składzie znajduje się tytoń lub susz tytoniowy, lub taką mieszaniną zawierającą odrębnie płyn do papierosów elektronicznych, których to wyrobów nie można zaklasyfikować jako wyroby tytoniowe lub susz tytoniowy, a które dostarczają aerozol bez spalania mieszaniny.

Stawki akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych ustalono w wysokości 0,50 zł za każdy mililitr płynu, natomiast dla wyrobów nowatorskich przyjęto stawkę identyczną jak stawka dla tytoniu do palenia, czyli 141,29 zł za każdy kilogram i 31,41% średniej ważonej detalicznej ceny sprzedaży tytoniu do palenia. Przy czym przyjęcie do podstawy opodatkowania średniej ceny ważonej, a nie maksymalnej ceny detalicznej (jak to ma miejsce w przypadku tytoniu do palenia), wynika z faktu, że nie wprowadzono jednocześnie obowiązku oznaczania wyrobów nowatorskich maksymalną ceną detaliczną (art. 99b i 99c ustawy akcyzowej).

Zmiana wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia publikacji ustawy nowelizującej w Dzienniku Ustaw, ale z przepisów przejściowych tej ustawy wynika, że w 2018 r. nie będą stosowane wymienione stawki akcyzy. Przepis przejściowy wprowadza do końca 2018 r. stosowanie stawki zerowej dla płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich (art. 2 ustawy nowelizującej). Tym samym producenci i dystrybutorzy tych wyrobów otrzymali dodatkowy czas na przygotowanie i uruchomienie składów podatkowych, zarówno tzw. składów producenckich, jak i składów magazynowych (w tym prowadzonych przez operatorów logistycznych). Stosowanie zerowej stawki oznacza również brak obowiązku składania zabezpieczenia akcyzowego.

Do końca 2018 r. nie będzie też obowiązku banderolowania tych wyrobów. Pozwoli to na dokonanie odpowiednich zmian na liniach produkcyjnych, umożliwiających nakładanie banderol na te wyroby. Pamiętać przy tym należy o obowiązku złożenia do końca października 2018 r. wstępnego zapotrzebowania na legalizacyjne znaki akcyzy, które trzeba będzie w 2019 r. nakleić na wyroby znajdujące się poza składami podatkowymi. Zgodnie bowiem z obowiązującą "od zawsze" zasadą, gdy nie złoży się takiego zapotrzebowania, to nie można żądać żadnych odszkodowań za to, że nie będzie można otrzymać "od ręki" niezbędnych banderol i trzeba będzie czekać w kolejce na ich wydrukowanie, bez możliwości dokonywania w tym czasie sprzedaży wyrobów.

Stosowanie zerowej stawki oznacza też brak obowiązku składania deklaracji akcyzowych (art. 21 ust. 3, art. 22 ust. 1 ustawy akcyzowej).

Komentarz: Wprowadzenie opodatkowania akcyzą płynu do e-papierosów i wyrobów nowatorskich niewątpliwie będzie mieć pozytywne oddziaływanie na branżę tytoniową i na budżet państwa. Ureguluje rynek wyrobów zastępczych (konkurencyjnych). Ponadto budżet otrzyma dodatkowe wpływy z tego tytułu. Pewne jest również to, że nowe regulacje będą miały odczuwalne, negatywne ekonomicznie skutki dla producentów, dystrybutorów i konsumentów e-papierosów i wyrobów nowatorskich.

Zrównoważenia oddziaływania tych dwóch czynników oraz konkurencyjnych interesów tych grup próbowano dokonać poprzez znaczne obniżenie pierwotnie proponowanych wysokości stawek akcyzy, wprowadzenie zwolnień dla podróżnych, jak też poprzez czasowe (do końca 2018 r.) stosowanie stawki zerowej dla tych wyrobów. Pozwoli to na bardziej płynne wdrożenie nowych regulacji, w tym uruchomienie składów podatkowych.

Tak znaczne wydłużenie czasu na przygotowanie się do uruchomienia składów podatkowych pozwoli na sprawne przygotowanie się do tego zarówno pod względem technicznym, jak i finansowym, gdyż oprócz kosztów czynności technicznych konieczne będzie złożenie odpowiedniego zabezpieczenia akcyzowego.

 

PODSTAWA PRAWNA:

● art. 87 ust. 2, 6a, 6b, art. 96 ust. 4a pkt5, ust. 9 pkt 5, ust. 9h, art. 96a, art. 108a-108d, zał. nr 3 poz. 82, 92, 103, 107a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług - j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221; ost.zm. Dz.U. z 2018 r. poz. 86

  • art. 2 ust. 1 pkt 1, 34-36, art. 9b ust. 1 pkt 2 oraz ust. 2a i 6, art. 10 ust. 4a, 5 i 5a, art. 63 ust. 3 oraz ust. 3a i 6, art. 65 ust. 9a, art. 67 ust. 1 pkt 6, art. 69a, art. 70 ust. 3, art. 99b ust. 4, art.99c ust. 4, art. 138g ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 pkt 1 i 3 ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym - j.t. Dz.U. z 2017 r. poz. 43; ost.zm. Dz.U. z 2018 r. poz. 137

  •  art. 2-3 ustawy z 12 grudnia 2017 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym - Dz.U. z 2018 r. poz. 137

Zmiany w ustawie o VAT

Radosław Kowalski

doradca podatkowy

Zmiany w ustawie akcyzowej

Dorota Kowalczyk

ekspert w zakresie akcyzy

 

Inforakademia
Notyfikacje

Czy chcesz otrzymywać informacje o najnowszych szkoleniach? Zgódź się na powiadomienia od wideoakademii

Powiadomienia można wyłączyć w preferencjach systemowych
NIE NIE
TAK TAK